Svíþjóðarferð |
|
|
Auður og Emelía leggja haf og land undir fót og flytja til lands öryggisins.
Ýmislegt
Linkar
|
föstudagur, maí 13, 2005
Við Auður vöknuðum kl. 4:30 í nótt til að kveðja Einar. Greyið þurfti að taka lestina frá Stokkhólmi til Köben klukkan hálf sex til að ná flugvél frá Köben til Íslands. Eins drulluþreyttur og maður getur verið eftir 7-8 tíma svefn þá var ég eiginlega ekkert þreytt eftir fjóra tímana sem ég náði að leggja mig fyrir kveðjustundina. Þegar til Íslands var komið ætlaði Einar að fara nánast beint upp á jökul með ferðafélögum sínum. Díses, hvaðan kemur öll þessi orka eiginlega, Einar. Vonandi að áætlunin þín hafi staðist. Það er næsta víst að við bjóðum Einari aftur í heimsókn. Fyrir utan það að vera afar þægilegur og skemmtilegur gestur þá notaði hann nánast engin eldhúsáhöld á meðan dvölinni stóð (sem þýðir að við Auður þurftum ekkert að hafa fyrir að vaska upp eftir hann), kom með 3 hraunkassa og bauð okkur út að borða í gær á frábærum ítölskum matsölustað (sem við fórum með mömmu og ömmum hennar Auðar einu sinni). Í gær var enn eitt breikþrúgið á heimilinu. Í Köben græjuðum við okkur upp með heyrnatóli sem ég tengdi við tölvuna eftir að hafa hlaðið niður því frábæra samskiptaforriti Skype. Með því getum við hringt algjörlega ókeypis í tölvur hjá öðru fólki sem hefur Skype. Skype býður einnig upp á möguleikann að hringja í venjulegan síma og það nýtti ég mér einmitt í gær, bæði af því að það er þrefalt ódýrara en að hringja úr síma í síma og einnig af því að við erum ekki komnar með venjulegt símanúmer. Að sjálfsögðu var fyrsta símtalið til mömmu og pabba og virkaði Skype þokkalega vel, ekki eins vel og milli tveggja síma en nógu gott var það fyrir 2.9 ÍSK/mín. Núna er pabbi búinn að fá sér Skype og þá getum við hringt á Álfhólsveginn fyrir 0 ÍSK/mín. Þvílíkt og annað eins. Tæknin í dag er alveg hreint mögnuð! En ég steingleymdi að segja frá einni aðalfréttinni úr Köben. Ég keypti mér brúðarföt, frá toppi til táar. Þannig var mál með vexti að þegar við Auður (við nokkrar aðrar konur á besta aldri) vorum á Strikinu þá rak Auður augun í kápu sem kona ein var í. Kápan var hvít að utan (eins og ég hef haft í huga) og turkisblá að innan sem er einmitt liturinn á brúðarkjólnum hennar Auðar. Hún Auður mín tók sig til og hljóp eins og fætur toguðu á eftir konunni, yfir torg, yfir tvær götur og inn í búð sem vildi svo skemmtilega til að konan vann í og hafði einmitt fengið kápuna úr. Við þustum því allar þangað og mér var skipað í nokkrar miður heppilegar flíkur en að lokum í hvítu kápuna, turkisbláan hlýrabol, hvítar buxur og turkisblátt hálsmen. Þetta passaði allt svo vel saman að það var keypt á staðnum ásamt turkisbláum eyrnalokkum. Seinna sama dag fundum við hvíta prinsessuskó á mig og dressið því fullkomnað. Auði var mikið létt eftir þetta enda verið stressuð í hálft ár yfir því að ég hafi ekki fundið mér brúðarföt. Ég hef hins vegar verið hin rólegasta þar sem ég veit að lánið leikur endalaust við mig. Auður keypti sér líka hvíta prinsessuskó og fullkomnaði sitt dress. Þá er bara að bíða eftir að 13. ágúst renni upp. |