Svíþjóðarferð |
|
|
Auður og Emelía leggja haf og land undir fót og flytja til lands öryggisins.
Ýmislegt
Linkar
|
þriðjudagur, apríl 29, 2003
Og komnar fjórar nýjar myndir af Árna Jökli vini mínum sem ég hef þó ekki ennþá séð með berum augum! Komment dagsins Komment dagsins er í raun ekki komment dagsins í dag heldur er það eldgamalt, það var komment 8. Ágústs 2002. Kommentið á Willie Garson sem leikur Stanford í Sex and the City og er tekið úr viðtali við hann á planetout. Kom mér mikið á óvart að hann er ekki hommi. Q: When you accepted this role five years ago, were you at all hesitant about playing a gay character? A: No. I am the true definition of a character actor. It's never an issue. The big joke I always make is that when I was on "NYPD Blue," no one ever asked me if I was a murderer Setti link inn á síðuna hennar Unnar Maríu litlu. Hún er voða duglega að uppfæra (ætlaði að segja uppdeita) þó hún mætti oftar setja inn myndir af sér, af því að mér finnst svo ægilega gaman að skoða þær. Í gær fórum við í pool að æfa okkur, því við eigum að taka prófið í næstu viku. Ég mætti á undan Emelíu og mér gekk svosem ágætlega með æfingarnar en þegar Emelía kom og við fórum að spila gat ég ekki neitt. Hundfúlt. Þarf að finna mér nýjan poolspilafélaga sem er ekki svona ógeðslega góður eins og Emelía. Ég þoli ekki að tapa alltaf. Áður en við fórum að sofa horfðum við aðeins á mynd um Judy Garland á eittunni (önnur af ríkisreknu sjónvarpsstöðvunum). Ég vorkendi henni ægilega og fannst hún hafa átt rosalega bágt en Emelíu fannst það kannski ekki alveg viðeigandi að vorkenna forríkum kvikmyndastjörum með heiminn eins og hann er. Annars vil ég þakka Sansibar fyrir að útskýra Mullholland drive fyrir okkur vitleysingunum. Þegar ég veit svarið finnst mér þetta augljóst (eins og annað sem maður veit) og frekar snjallt. Þarf endilega að kíkja á myndina aftur en býst ekki við að Emelía vilji gera það með mér. Emelía er annars á brunavarnarnámskeiði í vinnunni í allan dag. Svona er þetta hjá svíunum, öryggið á oddinn, brunavarnaræfing sem tekur allan daginn. Svo ætlum við á Hötorget að skoða íþróttaskó, það er að segja ef Emelía fær "staðið" út úr brunavarnarnámskeiðinu og lyktar ekki eins og brunarúst. mánudagur, apríl 28, 2003
Á laugardaginn tókum við frábæra Woody Allen mynd, The Jade Scorpion. Allavega, þeir sem elska Allen verða að sjá þessa mynd. Hinir sem þola hann ekki, greyið þið því myndirnar hans eru snilld. Í gær tókum við svo Mulholand Drive. Myndin var langdregin og leiðinleg fyrir utan tvö atriði. Auk þess sitjum við með sárt ennið því við skildum ekki neitt í þessari mynd. Svo ef eitthvert ykkar náði henni, væri sá og hinn sami þá kannski til í að útskýra hana fyrir okkur því við eyddum tveimur og hálfri klukkustund í að horfa á hana og eins og staðan er núna þá var það til einskis. Við Emelía ætluðum að fara að tilkynna tíuþúsund leikinn á síðunni. Tíuþúsundasti gesturinn átti að fá vegleg verðlaun, gistingu í stokkhólmi fyrir hann og fjölskyldu í allt að þrjár vikur (átti að fara eftir því hversu mörg óþekk börn hann á). Vorum ekki alveg búnar að sjá framkvæmdina, gestur nr. 10.000 gæti kannski tekið mynd af skjánum (ctrl+ printscreen) með mynd af teljaranum í 10.000 og sent okkur. Allavega, nú er þessi leikur ónýtur af því að ég þurfti að vera að rífa mig út í tilveruna. Höfum kannski Ellefuþúsund eitthundrað og ellefu leikinn eða eitthvað svoleiðis í staðin. Þurfum að hugsa málið. Annars lærði ég nýtt "íslenskt" orð í dag. Það er sögnin "að adda" sem merkir "að bæta við". Þannig að "Addaðu mér á listann" þýðir "bættu mér við á listann" eða "Settu mig á listann". Hér eru nokkrar góðar myndir, þið eruð kannski búin að sjá þær allar Windows í hnotskurn Post tech support stress Bluescreen Bush og f***ing bréfaklemman saman í liði USA political map Ástæðan fyrir því að e-r fær 100% atkvæða í kosningu Minnislisti fyrir innrás 18 faldur ljóshraði sunnudagur, apríl 27, 2003
Jæja, nokkuð langt síðan að ég ruglaði eitthvað enda hrikalega mikið að gera í vinnunni. Á föstudeginum fórum við Auður og Mummi ásamt Hrönn og Georg á Pizza Hut. Vitlausi þjónninn sem tók niður ranga pöntun hjá okkur Auði um daginn afgreiddi okkur. Hann las heldur ekki upp pöntunina í þetta sinn svo ég dreg þá ályktun að hann geri það aldrei. Og ég dreg líka þá ályktun að maðurinn sé algjörlega vanhæfur að taka niður pantanir því í þetta sinn fengum við ólífur á pizzunni þrátt fyrir að hafa beðið um að sleppa þeim. Georg fór heim en við hin fórum á hverfispöbbinn okkar sem er mitt á milli heimila okkar (í Mariatorget). Í þetta sinn var heppnin ekki með mér í 21 (tapaði 20 kallinum mínum) en ég var ekki algjör lúser því ég stóð uppi sem dart-meistari. Þegar við vorum að keppa kom einhver full kelling, sem ég hafði hitt á klósettinu fyrr um kvöldið, og fór eitthvað að röfla um meistara eitthvað. Ég skildi hana ekki og byrjaði því bara að rugla í henni að ég væri einmitt Íslandsmeistari í dart. Hún var þetta líka upp með sér og sagðist vera voða leið yfir því að geta ekki tekið leik við mér því hún væri að fara. Ég held hún hafi líka sagst vera einhver meistari, veit hins vegar ekki hvort hún er eins lýgin og ég. Allavega held ég að þessi frásögn mín hafi ekki verið svo fjarri sanni því ég vann báða leikina okkar og við höfðum meira að segja alvöru reglur þar sem maður þarf að hitta tvöfaldan í lokin. Við enduðum svo á Patricia sem er bátur við Slussen. Það var mjög fínt en það tók okkur ábyggilega upp í hálftíma að losna við smá velgju sem stafaði nú líklega bara af því að við vissum að við vorum á báti. Af hverju er þessi texti svona lítill! Þar sem ég er Lútherstrúar og geri því engar játningar til presta þá ætla ég að nota síðuna mína, já og ykkur. Fylgdum Mumma á T-Centralen í gær, vistinni hans lokið, og gengum svo aðeins um í miðbænum. Þar sem við djömmuðum aðeins á föstudeginum þá hafði ég enga matarlyst í gærmorgun en skyndilega á röltinu varð ég svona asnalega hungruð (gerist mjög oft eftir djamm), var svöng en langaði ekki í neitt. Eftir þónokkra umhugsun fann ég það svo greinilega að salat var akkúrat það sem mig langaði í og það er ástæðan fyrir smæð textans. Hingað til hef ég sko haldið því fram (og oft þurft að rökræða það við Auði) að salat og/eða pasta er sko ekki matur, það er meðlæti. Það að mér detti því í hug að kaupa mér salat (í fyrsta skiptið) og framkvæmi það síðan er þ.a.l. stórt skref. Ég lít á þetta sem þroskamerki. Og btw, salatið var rosalega bragðgott. föstudagur, apríl 25, 2003
Tilveran Ég skoðaði einu sinni tilveruna á næstum hverjum degi. Þeir voru oft með ábendingar um skemmtilegar/áhugaverðar fréttir og umræður, brandara og myndir af sætum stelpum. Svo fór mér að leiðast þófið þar sem myndirnar af stelpunum og ábendingar um einhverja leiðinlega tölvuleiki fóru að taka æ meira pláss og húmorinn og fréttirnar þvældust bara innanum. Mér fannst tilverumenn alveg vera að klúðra þessu og var sannfærð um að aðrir væru sammála mér og að einhver hefði kvartað þegar tilveran gerði könnun meðal lesenda “Af hverju viltu sjá meira á tilverunni” og ég hélt að mér væri borgið. En nei. Meirihlutinn vildi sjá fleiri myndir af stelpunum (sem flestar voru eins; íslenskar smástelpur á djamminu sem fá standpínu í brjóstin og tunguna við það eitt að sjá karlmann um þrítugt með myndavél um hálsinn, merktan .is eitthvað). Eins og góðum ritstjórum sæmir, urðu tilverumenn við þessum óskum og ég hætti að nenna að fara inn á tilveruna. Núna leiðist mér svo hryllilega í vinnunni og í gær þegar ég var búin að rífressa án breytinga amk. 5 sinnum allar síður sem mér þykja skemmtlegar ákvað ég að kíkja inn á tilveruna aftur. Og jú, þar var nú bara ýmislegt skemmtlegt, m.a. linkur á júróvisjón umfjöllun Kalla, og mér var létt, tilveran mín var komin aftur og ég gat hætt að vesensast sjálf í árangurslausri google-leit að einhverju skemmtilegu. Hugsaði ég mér því gott til glóðarinnar áðan þegar ég sló inn töfraorðin T I L V E R A N . I S Innan um myndir af smástelpunum sem sluppu framhjá dyravörðunum á nýjasta chockobarnum var ekkert nema diss á femínista. “Femínistar fara offari” af því að þeir vilja ekki láta dæma sig eftir útlitinu og að komið sé fram við þær eins og söluvöru “Réttur femínista er að eignast fjölþrepa titrara...því þær fá ekkert annað” (kommon!) og “Femínistar skilja síg frá íslensku samfélagi” af því að þeir vilja EKKI láta dæma sig eftir útlitinu. Hvenær urðu femínistar óvinur íslenskra karlmanna nr. 1? Hvað er að bögga tilverumenn? Sjá þeir ekki óréttlætið sem femínistar eru að berjast gegn? Finnst þeim virkilega allt í lagi að halda uppi samfélagi þar sem kraftar helmings fullfrískra borgara eru ekki nýttir? Finnst þeim allt í lagi að konur fái þau skilaboð allstaðar frá að þær séu ekki eins klárar og að þær “hafi ekki vit á málinu”? Finnst þeim í lagi að stelpur séu bældar niður frá því þær læra að tala og vegna lélegs sjálfstrausts eiga þær mun erfiðara með að verða eins afkastamiklar og þær gætu orðið ef þær hefðu fæðst með typpi? Finnst þeim ójafnréttið allt í lagi af því að það eru ekki þeir sem verða fyrir því? Nú tel ég mig kannski ekki vera femínista (verð tildæmis seint á sömu skoðun og jafnréttisfulltrúi háskólans sem segir að minnka verði kröfur í stærðfræði og eðlisfræði til að fjölga konum í raun- og verkfræðigreinum) og ég fatta ekki alveg hvert málið er með dirty- weekend (það hefði verið allt í lagi hjá tilverunni að mótmæla þeim æsingi pent) en ég er algjörlega sannfærð um það að stelpur eru jafnklárar og strákar og strákar eru jafn ljúfir og gefandi og stelpur og að íslenskt samfélag er virkilega að tapa á því að gefa út önnur skilaboð. Því segi ég “Berjast stelpur!” og vona að strákarnir á tilverunni muni sjá ljósið fljótt. Búnar ad fá myndir af nýja kanaklúbbsmedlimnum, hann er rosalegt krútt. Hlín sagdi ad hann vaeri alveg eins og Biggi en ég sá thad ekki alveg nógu vel, kannski sé ég thad eftir nokkra daga thegar snádinn er búinn ad jafna sig eftir átökin. Hérna er eitthvad sem thid getid velt fyrir ykkur um helgina: Geta krakkar í módurkvidi verid med innilokunarkennd? Datt thad bara í hug thví thar er virkilega thröngt og dimmt. Fjölgun í kanaklúbbnum Litli Bigga- og Hlínarson er kominn í heiminn. Hann er risastór, 56 cm og alveg rosalega sætur. Hlín hringdi í gær, hin rólegasta og tilkynnti okkur að hún væri búin að fæða. Það var sko ekki á henni að heyra að hún hefði verið með hríðir síðastliðna 12 klst. Við Emelía hlökkum ýkt til að fá myndir af prinsinum og svo fáum við vonandi að sjá hann eitthvað á árinu. Til hamingju með þetta krakkar, stórt knús frá okkur. fimmtudagur, apríl 24, 2003
Stal þessum brandara frá grunlausri bloggarastelpu. Maður nokkur deyr og rankar við sér í helvíti. Hann verður að sjálfsögðu ekki mjög ánægður og fer að hugsa þar sem hann stendur í biðröðinni þar sem menn eru skráðir inn. Hann hugsar með sér að hann hafi nú ekki verið svo slæmur að hann eigi þetta skilið. Þegar hann lítur upp sér hann sér til mikillar skelfingar að það er komið að honum að skrá sig inn. Hann gengur rólega að ráðgjafanum við hliðið og getur ekki falið hve vonsvikinn hann er. "Hvað er að, þú lítur ekki út fyrir að vera mjög hamingjusamur." segir ráðgjafinn. "Við hverju býstu? Ég er í helvíti!", segir náunginn. "Það er nú ekki svo slæmt, við reynum að hafa gaman hérna. Drekkurðu?" spyr ráðgjafinn. "Auðvitað, ég drekk mikið", segir náunginn. "Nú, þá áttu eftir að elska mánudaga. Á mánudögum drekkum við okkur blindfulla. Þú getur fengið viskí, romm, tequila, bjór og hvað sem hugurinn girnist. Við höfum partý alla nóttina og þú mátt drekka eins mikið og þú vilt. Reykirðu ? " "Já reyndar geri ég það", svarar maðurinn. "Hva ! Þá áttu eftir að elska þriðjudaga. Við reykjum alla þriðjudaga. Það er svona reykdagur. Við reykjum fína vindla og fínar sígarettur, það er leit að öðru eins gæðatóbaki. Þú getur reykt eins og þú vilt án þess að hafa áhyggjur af krabbameini eða hjartasjúkdómum því þú ert nú jú dauður nú þegar. En notarðu eiturlyf ?" "Aðeins hef ég prófað það, á mínum yngri árum." "Þá er tími til að prófa það sem þú átt eftir að prófa, vegna þess að miðvikudagar eru dópdagar. Engar áhyggjur af því að taka of stóran skammt eða að verða háður því að allir erum við nú dauðir hvort sem er, en finnst þér gaman í fjárhættuspilum ?" "Ég dýrka það," segir maðurinn. "Þá eru fimmtudagar þínir dagar. Við spilum allan daginn, - póker, - tuttugu og einn, - kappreiðar, allt bara. En ertu hommi ? "Nei reyndar ekki." "æi þar varstu óheppinn, þá áttu ekki eftir að fíla föstudaga ..." Nú er ég búin að vera í vinnunni í 1 og hálfan tíma og hálfv. sem ætlaði loksins að fara að sýna mér það sem ég get mögulega byrjað á er enn of upptekinn. Ég hef ekki gert handtak á þremur vikum í nýja verkefninu mínu og það er ekki alveg fyrir mig. Það er náttúrulega ágætt að geta dundað sér á netinu allan daginn, var tildæmis að skoða síðuna hennar Unnar Maríu áðan. Nú voru komnar nokkrar nýjar myndir af henni sem var ægilega gaman að skoða, hún er orðin svo stór og myndarleg. miðvikudagur, apríl 23, 2003
Ætli það sé ekki best að ég lýsi restinni af páskahelginni: við gerðum ekki neitt. Jú kannski smá. Fórum í vinnuna til Emelíu á sunnudagsmorgun því hún þurfti að setja eitthvað græ á frostþurkarann og við sýndum mumma útlenskt háskólalab. Hann úrskurðaði að þó það liti aðein öðruvísi út en önnur löb þá væri sama lyktin á öllum lífrænum háskólalöbum. Hann brá sér síðan á hokkíleik í Globen þar sem svíar og finnar spiluðu en við emelía löbbuðum alla leið í miðbæinn, því veðrið var svo gott. Emelía keypti sér skó á 149 SEK og síðan fórum við heim og lögðum okkur aðeins. Mummi kom þreyttur heim af leiknum ákkúrat til að fá ljúffengan kjúkling og síðan fórum við bara að horfa á imbann og sofa. Á mánudeginum sóluðum við okkur alveg fullt á "veröndinni" okkar og við emelía fórum svo á pool námskeið. Það víst að vera próf næst og ég er ógeðslega stressuð, eins og venjulega fyrir próf. Í gær fór mummi svo að heimsækja vinkonu sína í Gautaborg og við Emelía dunduðum okkur bara, borðuðum ógógott páskaegg og svona. Mummi kemur aftur seinnipartinn á fimtudag og á föstudaginn fáum við emelía ÚTBORGAÐ! jei. þriðjudagur, apríl 22, 2003
Thad hefur verið brjálæðislega gott veður í stokkhólmi alla páskanna. Við erum orðnar freknóttar og sætar. Í dag er spáð 18°C en á morgun verða svo ský og leiðindi, skv. spánni. Páskarnir eru búnir að vera fínir hjá okkur. Á föstudaginn langa fórum við öll þrjú í partý hjá vinnnufélaga Emelíu og kærastanum hans. Þetta var svona sænskt páskapartý þar sem við mættum klukkan fimm og elduðum matinn með húsráðendum. Hinir gestirnir í partýinu svindluðu og komu ógeðslega seint og sluppu þannig við að elda eins mikið og við en við fyrirgáfum þeim. Þetta var bara mjög fínt partý þó sænskt væri því við vorum ekki neydd í neina leiki.Samtals vorum við níu, strákarnir buðu líka tveimur stelpum sem voru kærustur og tveimur stelpum sem ekki voru kærustur. Eftir að hafa spjallað og neytt áfengra drykkja héldum við öll níu í bæinn (rétt fyrir ellefu held ég) og fórum á Häktet sem við höfum oft farið á áður. Þar dönsuðum við til eitt en þá lokar á Häktet og við fórum á Tip Top sem við höfum líka öll farið á áður. Á Tip Top dansaði ég af mér skóna (bókstaflega, því áður en ég fór að heiman þurfti ég að gera við þá að innan með mannræningjateipi (svona grátt, mjög sterkt teip) og viðgerðin eyðilagðist eiginlega alveg þarna á dansgólfinu). Emelía dansaði hins vegar afar takmarkað að venju. Á laugardaginn var svo partý hjá okkur þar sem djammvinkonur okkar og nokkrir vinir þeirra komu til okkar. Ég eldaði lasagna að venju og einn gesturinn kom með grískt salat, rosalega gott. Eftir matinn komu svo tvær stelpur en aðra þeirra töluðum við við á Tip Top kvöldið áður á íslensku. Hún hafði nefnilega verið á íslandi fyrir nokkuð mörgum árum, í sveit fyrir norðan um miðjan vetur. Merkilegt nokk, þá var hún samt afar hrifin af íslandi og fannst æðislegt að tala íslensku. Við gáfum henni smá harðfisk, tímdum ekki að gefa henni mikið og Mummi gaf henni smá Nóa sirius súkkulaði sem henni finnst auðvita besta súkkulaði í heimi. Svo fórum við í bæinn, á einhvern stað sem önnur djammvinkona okkar sagði að væri "bladaður" staður og þar væri spilað teknó á einu dansgólfi. Við brunuðum auðvita þangað þar sem mjög fáir teknóstaðir virðast finnast í stokkhólmi. En þá var þetta eins og síðast þegar fórum eftir því sem hún sagði; allt öðruvísi en lýsingin. Þarna inni voru svona 99% karlmenn en vissulega var spilað ásættanlegt teknó þarna. Og svo var rándýrt inn. Við fórum bara snemma heim, kannski um eitt. Af þessum tveimur kvöldum þar sem Mummi hitti stokkhólmsbúa dró hann þá ályktun að 90% stokkhólmsbúa væru samkynhneigðir og allir skemmtistaðir í stokkhólmi væru fyrir samkynhneigða en ósamkynhneigðum væri líka hleypt inn. fimmtudagur, apríl 17, 2003
Jæja, klukkan 13:30 í dag fékk ég loksins komment á ritgerðina mína. Það var svosem sama gamla sem ég fæ alltaf: “Textinn er of kumpánlegur” og “setningarnar eru of langar” og “þú gerir stavsetningarvillur” og “notaðu formlegri orð” og síðan nokkur mjög gagnleg komment og eitt tussukomment. Hef náð að breyta flestu en þarf að eyða einhverju af páskafríinu til að laga þetta og reyna að eyða út kumpánlegheitunum. Svaraði tussukommentinu auðvitað með tussuskap (ég gæti lagað þetta ef þú hefðir skilað þessu á þeim tíma sem við töluðum um). Allavega, í Stokkhólmi er bongóblíða og við Mummi, nýji gesturinn okkar, erum á leið á jaaaaaazzzzzz! Vúhú! Við Mummi erum nefnilega músíkalskt par, sannkallaðir jazzgeggjarar, þó við séum ekki par og ég spila ekki á neitt hljóðfæri og við þekkjum ekki mikið af djössurum. Í gær fórum við niðrí miðbæ að sóla okkur og síðan var 200ast Friends sýndur um kvöldið. Stöð fimm lofaði extralöngum þætti og við Emelía hlökkuðum mikið til. En nei, þá var þessi þáttur bara 5 mín lengri en venjulegur þáttur. Skamm stöð 5. Framundan er svo nóg að gera, matur á morgun hjá vinnufélaga Emelíu og á laugardag koma síðan djammvinkonur okkar í heimsókn. Á sunnudaginn: PÁSKAEGG!!! Pabbi og Heiðrún komu nefnilega með páskaegg handa okkur, alveg æðisleg. Hlakka ógó til. miðvikudagur, apríl 16, 2003
Þarf maður núna að margfalda allar tímasetningar með 1.5 til að það standist nokkurnvegin? Skilaði ritgerðinni minni á fimmtudagskvöld til professorsins og sagði við hann að ef hann ætti að fá páskafrí yrði hann að skila mér leiðréttingum í síðasta lagi á þriðjudag. Í gærkvöldi hafði ég ekki heyrt neitt í honum og spurði hvort hann hefði ekki örugglega fengið ritgerðina mína þá segir hann að það sé mikið að gera hjá honum, hvenær ég þurfu absalút að vera búin að fá leiðréttingar. Arrrgh! Hvað þýðir í síðasta lagi á þriðjudag? Ég hefði átt að segja í síðasta lagi á föstudag, senda kvörtunarbréf á mánudag og fá ritgerðina aftur um hádegi á miðvikudag. Kannski. Nú þarf ég að eyða páskunum í að stressast yfir þessu og vona að allt sem ég geri sé það fullkomið að prófessorinn muni ekki vilja leiðrétta neitt af því, því annars verð ég að biðja skólan um frest. helv!!! Jæja, framhald af laugardeginum: Ég gleymdi náttúrulega einu í gær: Emelía bakaði sínar frægu bollur á laugardagsmorgun sem hlutu afar góðar viðtökur enda held ég að þetta hafi verið þær best heppnuðustu hingað til. Nammmmmm!!! Allavega:Þegar við vorum búin með ölið í hvíta húsinu fórum við heim til Fruängen og allir lögðu sig nema ég. Ég er nefnilega svo geðvond þegar ég er nývöknuð og það er alveg nóg að gestirnir þurfi að þola það einu sinni á dag. Á meðan horfði ég á sjónvarpið, einhverja gæðaþætti sem sjónvarpsstöðvarnar bjóða upp á á laugardagseftirmiðdögum. Þegar pabbi og Heiðrún risu úr rekkju, fór ég á minn stað í eldhúsinu, vaskaði upp og eldaði. Þar sem nú var boðið upp á pasta sem þykir ekki matur í allra augum var líka boðið upp á kjúklingaafgang frá í gær og franskar. Ég held að allir hafi bara verið sæmilega ánægðir með þetta. Eftir matinn spiluðum við smá kana, held að Heiðrún hafi unnið með yfirburðum, man það ekki alveg og svo fórum við bara í rúmið. Gestirnir vöskuðu svo upp á sunnudagsmorgun og fóru í gönguferð áður en við Emelía skriðum framúr. Þá fengu allir sér morgunmat sem var svona samansafn af öllu sem við borðuðum um helgina og síðan röltum við um “skóginn” hér í kring. Eftir miðdegislúrinn byrjuðum við að gera okkur sæt því við ætluðum í bæinn að borða. Fórum að venju á hinn stórgóða MEST. Við pöntuðum okkur öll tapasrétti sem voru góðir en svolítið sterkir. Eftir matinn röltum við aðeins um bæinn, fórum m.a. upp á rosalega útsýnisbrú sem Heiðrún benti okkur á. Þar sem einn í hópnum vildi ekki fara í lyftu löbbuðu allir upp stigann, sem var smá puð. Það var alveg rosalega fallegt veður, sólin að setjast og við sáum vel yfir Mälaren í báðar áttir. Príluðum svo niður og röltum meðfram sjónum og inn í gamla bæinn. Þar ætluðum við að setjast inn á kósí kaffihús og fá okkur heitt kaffi og hlýja okkur. Okkur var orðið svo kalt að við hlupum inn á fyrsta kaffihúsið sem við sáum. Það voru smá mistök því kaffið bragðaðist vægast sagt illa og afgreiðslustúlkan var geðvond og leiðinleg. Eftir þetta hlupum við í lestina og brunuðum heim í Fruängen. Spiluðum mjög stuttan kana og fórum svo í rúmið. Emelía þurfti að fara í vinnuna snemma daginn eftir og gestirnir vöknuðu um leið og hún, fóru í sturtu og svona. Ég rifaði í augun um hálf ellefu og við fengum okkur bollur og fórum svo í lestina til T-centralen. Þar tóku Heiðrún og pabbi rútuna til flugvallarins og þessari stuttu heimsókn var því miður lokið. Við Emelía hlökkum ægilega til að fá þau aftur í heimsókn í framtíðinni. þriðjudagur, apríl 15, 2003
Jæja, nú skammast ég mín fyrir hvað er langt síðan við blogguðum. Helgin hjá okkur var nefnilega alveg frábær. Pabbi gamli og Heiðrún hans voru í heimsókn hjá okkur. Ég sótti þau á föstudaginn á T-centralen klukkan 14:00 stundvíslega. Þau geymdu töskuna sína á lestarstöðinni og við röltum aðeins um bæinn í slabbi og skítakulda. Þegar ég var búin að teyma þau fram og til baka um gamla bæinn og þau voru orðin vot og köld og ráðvillt dró ég þau inn á kaffihús og lét þau splæsa á mig ljúffengri eplaköku og kaffibolla. Eftir það fórum við bara heim með lestinni og ég eldaði kjúklingabringur á la American style. Gestirnir voru alveg úrvinda eftir röltið í kuldanum við fórum bara snemma að sofa. Daginn eftir tókum við strætó til Älvsjö (borið fram Elfhvö) sem er smávegis skítapleis, ekki nærri því eins flott og Fruängen allavega. Það eina merkilega þar er heilsugæslan og risastór ráðstefnu- og sýningarhöll og þangað ætluðum við. Þar var verið að sýna nýjustu og flottustu bílana á hinni árlegu Stokkhólms bílasýningu. Eftir smá slagsmál við að fá fötin okkar geymd héldum við rakleitt að SAAB básnum þar sem pabbi fann ýmislegt við sitt hæfi. Nýjir fínir og glansandi sabar í röðum. Við eyddum heilmiklum tíma í að máta okkur við hina ýmsu Saab týpur en því miður gátum við ekki tekið neinn með okkur heim því verðin voru aðeins fyrir ofan það sem við höfum efni á. 4 millur, 5 millur; sá ódýrasti kostaði 2,3 millur alveg strípaður. Við fórum grátandi frá Saab básnum og á næstu bása en þar voru auðvita ekki eins flottir bílar. Sáum alls kyns “design” bíla sem áttu að vera rosa trendí og flottir en voru í raun forljótir en líka fullt af ægilegum köggum. Hitinn sem myndaðist þarna inni vegna ljósanna sem lýstu upp bílanna og vegna alls fólksins (það var ógeðslega troðið) varð til þess að við urðum að fara fyrr en við hefðum viljað, okkur lá flestum við yfirliði af þorsta og hita. Eftir stuttan rúnt í húsbíladeildinni héldum við bara heim til Fruängen þar sem við stoppuðum á “hvíta húsinu í skóginum” og fengum okkur öl. Ég held að við höfum öll verið mjög ánægð með þessa sýningu en pabbi þó mest. Framhald síðar, er á leiðinni með nýja gestinn sem ég sótti í gær í bæinn. föstudagur, apríl 11, 2003
Her er enn snjor og ömurlegheit. Aumingja pabbi og Heidrun sem koma a eftir hingad i kuldann. Eg er ad fara ad saekja thau a T-centralen kl. 14. jei! En thad er ymislegt haegt ad gera her ser til skemmtunar tho ad thad se snjor i april, svo vid latum thad ekki spilla neinu. Fyrir tha sem eitthvad kannast vid svia: I morgun i lestinni sat eg vid hlidina a konu sem var svo jakvaed ad thad eydilagdi fyrir mer restina af morgninum. Hun var ad tala i gemsan og allt var svo "jättebra" sem hinn sagdi og sidan thegar thau voru buin ad akveda ad hittast klukkan thrju thvi thad vaeru svo "jättefint" sagdi hun i thrigang: "va fint, toppen, jättebra!" Eg tholi ekki hresst folk a morgnanna. Hvad er ad hja folki sem vaknar og allt er strax svo frabaert, jafnvel adur en thad er buid ad fa kaffi? Svo eg minnist ekki a folk sem ekki drekkur kaffi. Hallóóóóóóó!!!!! fimmtudagur, apríl 10, 2003
Gaesamyndir Komnar myndir úr gaesapartýinu hennar Hlínar sem var seinasta sumar. Eins og thid sjáid líklega sjálf thá heita möppurnar "Gæsun Hlínar 27.07.02 (Myndir frá Siggu)" og "Gæsapartý Hlínar 27.07.02 (Myndir frá Hlín)". Tvö Strid Jaeja, tha er Saddam daudur eda ad minnsta kosti tyndur og vinalaus og fair sem grata hann og enn faerri sem munu sakan hans. Vid a vesturlöndum getum nu oll sofid roleg i "king size" rumunum okkar af tveimur astaedum. I fyrsta lagi hafa enn ekki fundist nein sykla- eda gereydingarvopn thannig ad vid vorum vist aldrei i haettu, en vid vitum thad tho alla vega nuna. Thad tok ekki nema 21 dags strid ad komast ad thvi. Thad kostadi ekki nema rumlega 1000 óbreytta íraka lífid, thad kosdadi ekki nema nokkur thusund saerda irkaka, ekki nema nokkra tugi aflimana an deyfingar og ekki nema nokkurhundrud thusund skammta af örvaentingu, ótta og sorg. Í ödru lagi getum vid sofid rott af thvi ad nu er olia Íraka loksins komin i hendur Bandaríkjamanna og their geta haldid afram ad menga til ad skapa hagvöxt og vid getum buist vid thvi ad hlutabrefin okkar fari nu loksins ad haekka. I dag grata 10 palestinskar fjölskyldur syni sina sem letust i gaer. Ísraelskir skriddrekar rédust inn i bae a Gaza sem eg kann ekki ad nefna til ad saekja thangad grunadan hamasmedlim. 3 mannanna "gerdu orrahrid ad ísraelsku hermönnunum" eins og morgunbladid ordadi svo snilldarlega um árid, med thvi ad kasta grjoti i skriddrekann. Ísraelsku skriddrekarnir svorudu med skothrid sem drap mennina 3. Hinir 7 létust vid sjálfa árasina sem átti ad ná hamas manninum. I dag graetur lika enn madurinn sem missti konuna sina og ofaett barn theirra i lok mars. Konan vard undir vegg thegar husid hennar hrundi til grunna vid thad ad Ísraelski herinn sprengdi husid vid hlidina a hennar. I thvi bjo fjolskylda manns sem stuttu adur myrti amk. 5 Ísraela med thvi ad sprengja sjálfan sig í loft upp. Fjölskylda sprengjumannsins fékk nokkrar mínutur til ad hypja sig ur husinu sinu en nágrannakonan fékk enga vidvorun. þriðjudagur, apríl 08, 2003
Fleiri myndir. Reyndar ekki nema sjö en thessar hafidi líklega faest séd ádur. Mappan heitir "Skólabær (maí 1999). Partý í boði efnafræðiskorar". Afmaelisdagaskráning Nú er ég búin ad setja inn link hérna til vinstri (Skrádu afmaelid thitt) thar sem THÚ getur sett inn afmaelisdaginn thinn svo vid munum örugglega eftir honum. Ég er reyndar ótrúlega minnug á afmaelisdaga en thad er samt betra ad hafa thetta allt saman skrád einhvers stadar. Tek thad fram ad ekki er um persónunjósnir ad raeda og fólki er í sjálfvald sett hvort thad skráir sig edur ei. Thad eina sem tharf ad gera er ad klikka á linkinn og skrifa thar nafn og faedingardag. Ekki er naudsynlegt ad skrá e-mail addressu. Thad seinasta sem thid thurfid ad gera er ad ýta á save, svo megid thid loka glugganum. mánudagur, apríl 07, 2003
Er búin ad setja inn myndir úr einni af útilegunni okkar í fyrra. Thid hafid ádur séd thessar myndir en thaer eru samt svo skemmtilegar, thannig ad kíkid endilega aftur! Möppurnar heita Þjórsárdalur 12.-14.07.02 (Myndir frá Hlín) og Þjórsárdalur 12.-14.07.02 (Myndir frá Siggu). I gaer gerdum vid eiginlega ekki neitt. Eg reyndi ad vinna adeins i ritgerdinni sem eg er ad skrifa um sidasta verkefni sem eg var i en vard ekki mikid ur verki. Vid tokum okkur biomynd i gaeda videoleigunni Fruängens video. Su hét Vikten av vatten sem myndi liklega vera weight of the water eda thviumlikt. Fjallar um ljosmyndara sem "rannsakar" mord a tveimur norskum innflytjendakonum arid 1873, allt voda sannsogulegt og fint. THetta var god mynd en eg veit samt ekki hvort folkid sjalft yrdi anaegt med thessa tulkun a lifi thess, sifjaspell og samkynhneigd og svoleidis sem thotti ekki til sids arid 1873. I dag er svo eins og venjulega, poolnamskeid og svo CSI. Vid erum dalitid fular ut i stöd 5 thar sem their felldu nidur vini i sidustu viku vegna e-rs heimsku fotboltaleiks sem enginn hefur ahuga a, en aetli vid reynum ekki ad fyrirgefa theim ef their syna godan CSI thatt i kvold. Annars voru Hronn og Emelia bunar ad komast til botns i thessu med kloroform maelitaekid. Hrönn sa nefnilega svona graeju a radstefnunni sem hun for a i sidasta manudi, thannig ad thetta er vist til. Og hvad laerdum vid af thessu: aldrei ad véfengja Grissa gamla. Nyja verkefnid mitt er halfömurlegt enntha, eg sit bara og les leidinlegar greinar um Fourier transform sem eg skil ekki mikid i. Thar ad auki hefur kaffivelin verid bilud fra thvi a fimtudag sem eykur töluvert a ohamingjuna. Thetta verkefni er eins og thad sem eg var i adur, um byggingu og logun proteina en bara onnur adferd. Og a eftir fae eg ad fara a enn eitt saenska oryggisnamskeidid (ekki borda geislaviku efnin, vera med hanska thegar thu hellir breinnsteinssyrunni og thess hattar) jei!!!!! sunnudagur, apríl 06, 2003
Í gær hringdu djammvinkonur okkar og buðu okkur með í partý til vinkonu sinnar. Auðvitað þáðum við það. Með í för slógust tveir sætir strákar, annar frá Írak (kúrdi) og hinn frá Líbýu. Síðar komu tveir ítalskir strákar í partýið og ein sænsk stelpa. Þetta var því afar fjölþjóðlegt teiti: tveir Ítalir, tveir Arabar, tveir Íslendingar, tveir Svíar, einn Finni og einn Pólverji. Flestir töluðu fína sænsku en allavega reyndu allir að tjá sig á sænskunni. Ég sprakk stundum og varð að tala engelsku, sérstaklega þegar um mikilvægt málefni var að ræða. Eins og áður í partýi með stelpunum skemmtum við okkur mjög vel. Farið var á skemmtistað en var fólk ekki á eitt sátt um hvert ætti að halda svo helmingurinn fór annað en við. Ég efa samt að þeirra staður hafi verið eins fínn. Okkar minnti mig á kjallarann á Spotlight og var soldið líka völundarhúslegur, lágt til lofts á sumum stöðum og málaðir hlaðnir veggir. Stelpurnar voru búnar að segja að þessi staður væri fyrir alla (gay, bi og straight) og skildu þær ekkert í því af hverju hinn helmingurinn vildi ekki fara með okkur. Núna leyfi ég mér að efast um að þessi staður sé virkilega sóttur af öllum þótt hann sé kannski opinn fyrir alla, kannski nafn staðarins “Kinks and Queens” segi ykkur eitthvað. Fyrsti gesturinn sem ég mætti var klæðskiptingur á miðjum aldri og var “hún” afar vingjarnleg. Þegar ég kom inn í danssalinn þá blöstu við mér fleiri klæðskiptinar á sama aldri og sá fyrsti og sá ég enga aðra gesti. Síðar bættist við leðurpar, rosalega massaður strákur og stelpa í leðurstuttbuxum (alls ekki ljótt!). Þetta fámenni var auðvitað bara betra fyrir okkur því þá áttum við nánast dansgólfið. Á föstudaginn gerðum við stelpurnar (ég, Hrönn og Auður) okkur glaðan dag. Fórum á Flatbökukofann og svo í pool. Við vorum meira að segja svo duglegar að spila í tæpa þrjá tíma. Þar sem Hrönn ætlaði að sækja pabba sinn á T-centralen um 23 leytið þá skruppum við inn á bar til að stytta henni stundirnar. Við héldum fyrst að þetta væri hálfgerður rónabar en í ljós kom að þetta var flottasti bar sem við höfum farið á hérna í Stokkhólmi og ekki var það verra að Auður fékk tvo ókeypis bjóra, í raun í boði hússins. Ástæðan fyrir því var auðvitað að Auður er svo sæt en ég þurfti sko að púla fyrir drykkjunum. Þannig var að við hliðina á borðinu okkar var Black Jack borð. Stelpurnar urðu báðar heitar að spila en ég vildi nú eiginlega bara halda mig frá því þar sem ég er alveg týpan til að finnast gaman í fjárhættuspili. Auður lét mig samt hafa 20 kall og fékk ég tvo spilapeninga fyrir það. Þar sem ég vildi auðvitað eiga sem mesta möguleika á að spila sem oftast þá ætlaði ég bara að leggja annan peninginn undir fyrst. Spilafélögum mínum (tveir kallar milli fimmtugs og sextugs) hefur ábyggilega ekki fundist mikið til mín koma því lægsta veð eru tveir peningar svo ég neyddist til að leggja allan peninginn minn undir. Og ég vann. Ég var rosalega ánægð og hélt áfram að spila en lagði aldrei meira en tvo peninga undir. Þegar mest lét var ég búin að vinna 180 kall og hrikalega montin. Þá var gömlu köllunum hætt að lítast á blikuna og virtust ekki vera neitt sérlega ánægðir með það þegar ég sagðist aldrei hafa spilað þetta áður. Ég hafði nú vit á því (með Auðar hjálp) að hætta þegar ég var 80 í gróða og gat þannig sem sagt borgað fyrir bjórana hennar Auðar. fimmtudagur, apríl 03, 2003
Óréttlaeti heimsins II Vid Emelia erum hundfular ut i skattinn heima. Vid vorum nefnilega farnar ad hlakka til ad fa til baka personuafslatt sem vid nyttum ekki heima eftir ad vid fluttum ut tar sem vid vorum tekjulausar fyrstu thrja manudina her (eg a styrk, emelia ad hugsa um mig). En nei, thad er audvita ekki svo gott. Thad er sjens ad eg fai mitt til baka (ef skatturinn heimtar ekki sitt af skattfrjalsa styrknum minum) en emelia faer ekki neitt thvi vid vorum ekki skradar i sambud heima. Thad er bara folk i skradu nami, makar/sambudarfolk namsmanns eda born hans sem geta sott um ad fa til baka thann personuafslatt sem ekki var nyttur heima. Og af hverju vorum vid ekki skradar i sambud heima thegar vid bjuggum saman i rumt ar? Ju, af thvi ad vid megum thad ekki. Thad skiptir nefnilega ollu mali fyrir rikid hvort thad er karlmadur eda kona sem eg dreg ur vel launudu starfi a islandi i atvinnuleysi i svithjod. Ekki er oll vitleysan eins. grrrrr..... Ég trúi thessu ekki, thad er komid fullt af snjó í Stokkhólmi og snjóar núna. Og thad sem var farid ad vera svo gott vedur. Thad er greinilegt ad heimsins gáfadasta fólk vinnur ekki í IKEA. Eins og ég minntist einhvern tímann á thá lidadist einn stólanna okkar í sundur eftir nokkurra daga notkun. Mín hringdi í IKEA og bad um ad fá sendan thann hluta sem var galladur. Eftir einn og hálfan mánud fékk ég loksins hlutann, ekki rétt hlutann. Ég hrindi thví aftur og útskýrdi betur fyrir theim hvada hlut mig vantadi thví thad gaeti verid möguleiki ad sökin hafi ekki eingöngu verid theirra í fyrsta skiptid. Thessi virtist ná thessu, ekkert mál. Thremur vikum sídar bóladi ekki á neinu en thetta átti bara ad taka viku. Mín hringdi aftur og thá fundu their bara enga pöntun frá mér. Ég reyndi ad segja vidkomandi hvernig mögulegt vaeri ad their hefdu stafsett nafnid mitt en vidkomandi vildi ekkert hlusta á thad og sagdist munu finna pöntunina. En hvad gerdist, fíflid fann audvitad ekki pöntunina og skrifadi thví adra. Núna útskýrdi ég thetta thad vel ad thad gat ekki farid á mis. Thremur vikum sídar fékk ég loksins hlutann en átti ad fá hann eftir viku, skiptir ekki öllu, og thad var meira ad segja sá rétti. Af hverju er ég thá ad röfla hérna. Nú í gaer fengum vid thridja hlutann sendan frá theim, jú, jú, og thad var sami hluti og í fyrsta skiptid, sem sagt rangur hluti og mun hann bara enda á sama stad og fyrsti hlutinn, í ruslinu. Eitt skipti af thremur finnst theim í IKEA kannski bara nokkud gódur árangur hjá theim en thad finnst mér ekki og svo er thetta ótrúlega lengi ad berast. Fyrir utan thad thá veit ég nú ekki hvort ad thessi hluti er í raun pöntun númer tvö eda thrjú. Ef thetta er pöntun númer tvö thá skil ég ekki hvernig hún getur verid 8 vikur ad berast okkur og ef thetta er pöntun númer thrjú thá skil ég ekki hvers konar hálfviti tók vid pöntuninni minni thví sú útskýring hjá mér var örugglega sú besta. Okkar nidurstada er ad naest munum vid kaupa traustara innbú! Nú hef ég lokid vid ad setja inn myndirnar úr Köben ferdinni okkar í febrúar. miðvikudagur, apríl 02, 2003
Á fimmtudaginn í seinustu viku fórum við Auður í heimsókn til djammvinkvenna okkar, Ewelina og Mia. Drukkum smá öl og kjöftuðum heilmikið, auðvitað var sænskan aðallega notuð. Tilgangur heimsóknarinnar var að fara með þeim á leðurklúbb fyrir lesbíur, hvorug okkar hefur farið á leðurklúbb fyrr. Staðurinn var svona soldið “army”-legur og konurnar sem afgreiddu voru frekar vígalegar, sérstaklega sú sem var í fatahenginu, ef við hefðum verið með eitthvað múður þá hefði hún ekkert haft fyrir því að rota okkur með öðru brjóstinu, þau voru agaleg. Þetta er nú ekki fjölfarinn staður enda bara opið einu sinni í mánuði, síðusta fimmtudegi mánaðarins. Þarna voru líklega ekki nema 40 konur og voru margar þeirra á réttum stað, með tattúin vel sjáanleg, gaddaólina um hálsinn eða úlnliðinn, í leðrinu og kannski með hanakambinn. Við litum ábyggilega út fyrir að vera afar saklausar, vorum í gallabuxum, svörtu að ofan og svo gervileðurjökkunum okkar. Ég var nú samt mega töffari með gel í hárinu. Það er víst ekki tekið hart á klæðaburði þarna en þessi klúbbur er fyrir konur sem fíla konur og leður eða army eða mótorhjóladæmi eða gallabuxur og annað “kinky stuff” eins og stendur á heimsíðunni þeirra. Ég var einmitt í nýju kinky gallabuxunum mínum. Hingað til hef ég ekki litið á gallabuxur sem kinky en kannski er ég bara nokkuð villt eftir allt saman! Við innganginn þurftum við að skrifa undir reglur klúbbsins sem eru m.a.: Nei þýðir alltaf nei Ljósmyndun bönnuð Truflið ekki erótíska leiki annarra Allir leikir skulu ávallt vera með samþykki þáttakanda og fullt fleira Ingimundur er formlegur velgjördarmadur sídunnar. Hann bjargadi okkur úr vidjum ljótleikans, annars hefdi sídan okkar litid lengi út eins og hún gerdi ádan: comment kerfid med allt of stórum stöfum og langt fyrir nedan textann. Hann er líka pabbi comment kerfisins okkar og aetti thví ad geta hamid thad! Jaeja, núna er loksins allt komid í lag. Erud thid búin ad taka eftir nýja, fína tjáningarkerfinu okkar!! Vid fengum thad hjá tölvusnillingnum Ingimundi fraenda. Blogger kerfid er greinilega hálfgert drasl. Breytti fullt í template-inu á mánudaginn en sídan hefur samt enn ekki breyst. Búin ad setja inn nýjar-gamlar myndir á myndahornid okkar, Svíthjódarmyndirnar frá thví í ágúst-október. Thid erud vaentanlega öll búin ad kíkja á thessar myndir fyrir löngu en svona saetar stelpur eru aldrei of oft skodadar. þriðjudagur, apríl 01, 2003
Komnar nýjar gamlar myndir inn á Svíthjódarmöppuna okkar. Thid hafid vaentalega séd thessar myndir ádur en fáid ad njóta theirra enn og aftur thó ég sé haett med myndirnar mínar hjá skítafyrirtaekjunum yahoo og picturetrail thví núna hýsir Ingimundur hinn mikli thaer, threfalt húrra fyrir Ingimundi. Húrra, húrra, húrra! |