Svíþjóðarferð |
|
|
Auður og Emelía leggja haf og land undir fót og flytja til lands öryggisins.
Ýmislegt
Linkar
|
föstudagur, júlí 18, 2003
Tilboðið sem við fengum á þriðjudagskvöldið varðaði billjardkjuða. Kennarinn okkar hann Henke, hringdi því vinir hans hjá prather kjuðafyrirtækinu áttu einmitt góðan kjuða sem þeir vildu endilega selja honum a góðum prís. Henke hringdi auðvitað í okkur og bauð okkur kjuðan. Við slógum til þó við séum ýkt fátækar og höfum alls ekkert ætlað að kaupa kjuða fyrr en eftir einhverja mánuði og höfum ekki efni á því. Nú á ég rosalega fínan kjuða og það er eins gott að ég fari nú að skána eitthvað í pool til að verðskulda hann. Henke er sumsé dálítið uppáhalds núna. Hann er líka ógeðlsega góður í billjard, hann er í meistaraflokki þrátt fyrir að hann sé í hjólastól og svo er hann mjög góður kennari, mér finnst að minnsta kosti að ég hafi lært rosalega mikið á þessu námskeiði. En hjólastóllinn virðist ekki há honum neitt þegar hann er að spila, hann er alveg ferlega góður. Honum hefur meira segja verið boðið að sýna trikk á svona trikkskotamóti og það eru bara fáir í heiminum sem fá svoleiðis boð, mig minnir að hann sé eini svíinn sem hefur fengið þetta boð. Ég er alveg sannfærð um að hann er bestur í heiminum í hjólastólapool. Þegar við fórum að sækja kjuðann í gær hittum við hann á Jolo og þá fattaði ég að þar er stigi og engin sjánaleg lyfta til að komast niður í pool salin. Fór að velta fyrir mér hvernig hann kæmist eiginlega þarna niður og síðan upp aftur og á leiðinni heim tók ég eftir því hvað allt er ótrúlega óaðgengilegt fyrir fólk í hjólastól. Ég yrði nú bara öskureið ef heimurinn væri hannaður svona eins og ég væri ekki til. Allstaðar eru stigar, tröppur og háir þröskuldar. Heima hjá okkur er meira að segja 5-10 cm hæðarmunur á klósettgólfinu og gólfinu á ganginum þannig að það er ekki sjens að komast þar inn í hjólastól. Svo skammaðist ég mín fyrir að hafa ekki hugsað út í þetta fyrr því að við höfum þekkt Henke í 2 mánuði og það eru jú fleiri en hann í hjólastól. |