Svíþjóðarferð |
|
|
Auður og Emelía leggja haf og land undir fót og flytja til lands öryggisins.
Ýmislegt
Linkar
|
föstudagur, desember 12, 2008
fimmtudagur, desember 04, 2008
Af einhverjum ástæðum finnst mér óhlýðni borgara eða mótmæli vera göfugur gjörningur. Það er kannski því að ég fór í keflavíkurgöngur oþh á mótunarárunum (2-10 ára). Það er rétt að mótmæla. Samt fór ég á mínum fáu fullorðinsárum á Íslandi bara tvisvar og hálfu sinni og mótmælti. Hálfa skiptið voru mótmæli gegn áfengiseinkasölunni á Íslandi sem skipulögð voru af (ég skammast mín) heimdalli og snérist um þrjá vatnsgreidda verslinga sem höfðu keypt kippu af bjór og seldu hana á Ingólfstorgi. Það var á þeim tíma sem Jón Gnarr og Sigurjón Kjartansson voru með morgunþætti á X-inu og sáu allt út um gluggann hjá sér í gamla morgunblaðshúsinu. Ég flýtti mér úr HÍ og niður á Ingólfstorg til að mótmæla, þó það væru heimdollurollurnar en þegar ég kom þangað var löggan að reka sölumenninna í burtu og búin að gera bjórin upptækan. Jón Gnarr var líka mættur út og lýsti mér sem ógæfukonu í beinni þar sem ég var nú líklega eini væntanlegi viðskiptavinurinn. En mánuðum áður en þetta gerðist mætti ég með mínum fv. á alvörumótmæli á Ingólfstorgi. Þau snérust um viðskiptabann bandaríkjamanna á Kúbu, við höfðum æft okkur að hrópa Kúbasíjankínó og svoleiðis. Það mættu ca. 50 manns til að mótmæla, 35-40 óhlýðnir borgarar og 10 eða 15 löggur. Löggurnar voru samt ekkert að mótmæla, þær voru í viðbragðsstöðu ef afturhaldskommarnir skyldu nú fara að beita ofbeldi(?). Allavega, það voru nokkrar ræður sem byrjuðu klukkan 18, m.a. Steingrímur J en við heyrðum nánast ekki neitt því það var verið að þrífa gamla morgunblaðshúsið með háþrýstidælu að utan. Sammótmælendur mínir, sem höfðu fengið mótmælaleyfið, voru pirraðir og kenndu löggunni um hávaðan, en smáborgarinn í mér sem ekki er mjög óhlýðinn, hugsað "en vandræðalega illa skipulagt". Þegar ræðurnar voru búnar fórum við í mótmælagöngu að bandaríska sendiráðinu við Laufásveg, einhverjrir voru með spjöld, þetta var sko alvöru, og við hrópuðum kúbasíjankínó, löggurnar eltu. Við bandaríska sendiráðið hringdi einhver hugrakkur bjöllunni, mig minnir til að afhenda mótmælaskjal, og við æptum kúbasíjankínó eins hátt og við gátum. Ef einhver var inni í sendiráðinu heyrði viðkomandi ekki í okkur því ákkurat á þessum tímapunkti þurfti náttúrulega að þrífa bandaríska sendiráðið að utan með háþrýstidælu. Einum óhlýðnum borgara fannst þessi aðför að rétti hans til að mótmæla friðsamlega svo ósvífinn að hann slökkti á háþrýstidælunni og stal lyklinum. Var í kjölfarið handtekinn og keyrður burt af löggunni. Mótmælin leystust upp. Þannig var lýðræðið í þá daga. Hin mótmælin sem ég man eftir að hafa mætt á á Íslandi voru þegar öðrum mótmælendum, gulum, var þvingað inn í íþróttahús út á landi því ráðamaður frá Kína í opinberri heimsókn á Íslandi krafðist þess. Það mættu miklu fleiri á þessi mótmæli, en enginn æpti falunggongsikinano og það voru ekki mörg mótmælaspjöld. Fólk brosti hálfvandræðalega til hvers annars, svona afsakandi, eins og það vissi ekki hvernig það ætti að vera, kynni ekki alveg að vera ósammála "sterku leiðtogunum" sínum. Löggan mætti líka á staðinn þarna en hlutfallið löggur:mótmælendur var mun lægra. Enginn stemning en engar háþrýstidælur heldur. Afturhaldskommatittirnir líka í miklum minnihluta. Ég vona að ef svo illa hefði viljað til að ég hefði flutt til íslands í ár eða á síðasta ári eins og hefði getað gerst, að ég mætti á mótmæli, helst á hverjum laugardegi, jafvel oftar. En kannski hefði ég lömuð fylgst með því hvernig okurlánið á geðsýkislegu vöxtunum sem ég tók til að kaupa allt of hátt verðlagða íbúð, hækkaði og hækkaði með hjálp verðtryggingarinnar á meðan virði íbúðarinnar lækkaði og lækkaði. Bara setið heima, ekki getað gert neitt. En vonandi hefði ég mætt við alþingishúsið amk einu sinni með spjald sem á stæði: "Verðtrygginguna burt". miðvikudagur, desember 03, 2008
Ég ætla að deila með ykkur stórkostlegu húsráði. Það má vel vera að þið hafið heyrt þetta áður, ég læt samt vaða. Önnu Eir tókst að klína tyggjói í nýju flauelsbuxurnar sínar um daginn. Ég reyndi húsráðið að frysta buxurnar og síðan mylja tyggjóið úr en tyggjóið varð aldrei nógu hart svo að þetta gengi. Ég setti meira að segja buxurnar í -80°C frysti í vinnunni en samt gékk ekki að mylja tyggjóið úr. Þá prófaði ég húsráðið hennar Hlínar vinkonu, setti olíu á tyggjóklessuna og nuddaði með svampi. Og viti menn, þetta svínvirkaði. Ég gat þá líka náð tyggjóklessunni úr nýja jólasokknum hennar Auðar og baðmottunni okkar en Anna Eir missti tyggjóið sitt á baðmottuna sem Auður steig síðan á. Þá vitið þið það. Það var sett kossabann á mig alla seinustu viku. Anna Eir neitaði að kyssa mig góða nótt og sagði alltaf: "du er með svo blautan koss, mamma". Á meðan Auður fékk alvöru kossa þá fékk ég bara fingurkossa. Eftir að ég hafði sýnt fram á betrun í þessum málum (þurrkaði mér alltaf um munninn áður en ég átti að kyssa hana og lofaði að þetta væri þurr koss) þá var ég aftur í náðinni :) Setti inn nokkrar myndir af Önnu Eir. Jóladagatalið er ævafornt, en Auður fékk það frá ömmu sinni í Sandvík þegar hún var lítil stúlka. mánudagur, desember 01, 2008
Var að lesa fréttirnar á Íslandi. Hvernig í veröldinni getur sjálfstæðisflokkurinn verið með 21% fylgi? Var verið að hringja upp úr símaskránni í farsímanum hans Dabba? 21% þýðir nefnilega 46487,3 íslendingur styður ennþá sjálfstæðisflokkinn. Flokkinn sem er búin að ráða öllu í 20 ár og er þar með ábyrgur fyrir því sem gerist núna. Það vantaði að minnsta kosti ekki sjálfshólið þegar vel gekk. ”Ég vissi ekkert” er alveg jafnglæpsamlegt þegar maður á að vera að stjórna landi, og það er líka ljótt að ljúga. Eina útskýringin sem ég sé á þessari undarlegu niðurstöðu skoðanakönnunnarinnar er að aðrir valmöguleikar eru kannski ekkert mikið skárri. En samt. 46 þúsund manns sem enn styðja klíkukóngana, það er mjög erfitt að trúa því. Ég segi nú bara sjálfstæðisflokkinn undir fimm prósentin, þessi regla er einmitt til fyrir svona tilvik. mánudagur, nóvember 24, 2008
Orð gærdagsins hjá yngsta meðlimi fjölskyldunnar: "Þegar Auja mamma er dauð þá kan hún ekki labba. Þegar ég er dáin þá kan ég ekki labba. Þegar Emelía mamma er dáin þá kan hún ekki labba." Við vitum ekki alveg hvers vegna þessar hugsanir vöknuðu en aðspurð sagði hún að ég hafi sagt sér þetta (sem ég kannast nú ekkert við). Og um helgina sagði Anna Eir eftirfarandi þegar hún vildi ekki borða kvöldmatinn sinn: "Ég kan ekki borða þetta, ég er með ofnæmi." Mæður hennar féllu að sjálfsögðu ekki fyrir þessu enda voru engin egg í matnum. Það er kominn alveg heljarinnar vetur hjá okkur, þykkt lag af snjó síðan á aðfararnótt laugardagsins og bætist við á hverjum degi. Eins og við sögðum ykkur örugglega frá fyrir hálfu ári þá gerðumst við sænskir ríkisborgarar. Þessa ákvörðun tókum við áður en ástandið á Íslandi var alkunna (og einungis vegna þess að við gátum haldið íslenska ríkisborgararéttinum samhliða) og sjáum að sjálfsögðu ekki eftir því núna. Í seinustu viku fengum við svo sænsku passana okkar og ættum því að geta ferðast óhindrað um heiminn án þess að vera grunaðar um að vera hryðjuverkamenn. Það er kannski ekki verra að geta sagst vera Svíi þegar það hentar. Er búin að setja inn nokkrar nýjar myndir af Önnu Eir og úr útskriftarveislu doktorsins. Meira um Svía og Kreppuna á Íslandi. Þetta var í grínþætti í útvarpinu áðan: kvenrödd: En ísland, tölum aðeins um ísland. Heldurðu að ástandið verði eins og í argentínu þar sem fólk fór algjörlega út í vöruskipti? Karlrödd: Hvað meinarðu? Íslendingar áttu bara banka og fisk, nú eiga þeir bara fisk. Á hverju ættu þeir að skipta? Fiskur fyrir fisk. Kvenrödd: þeir eiga nú íslenska hesta karlrödd: og hvað ættu þeir að gera við þá? Vera með á ólympíuleikunum, 'góðir gestir, nú verða allar hindranirnar lækkaðar því Íslendingar ætla að keppa' og svo framvegis. Talandi um að sparka í liggjandi frænda sinn... Var að lesa kreppufréttir frá Íslandi m.a. um FL-group og Glitni og fannst áhugavert að upplýsa ykkur um hliðstætt dæmi frá svíþjóð. Í síðustu viku var bankaleyfi Carnegie bankans hér afturkallað því þeir höfðu lánað einkaaðila 1.3 milljarð SEK án tryggingar. Ef eftirlit með fjármálastofnunum á íslandi hefði virkað eins og hér í Svíþjóð hefði Glitnir misst sitt leyfi strax í fyrra þegar eigendurnir fengu lán hjá sjálfum sér án tryggingar. Hver veit hvað þá hefði komið í ljós varðandi Glitni og jafnvel hina bankana? miðvikudagur, nóvember 19, 2008
Núna er Aujan mín orðin doktor. Þvílíkt og annað eins sem vörnin hennar gékk vel. Ég hef nú farið á margar doktorsvarnir og fannst Auður bera af, hún var afslöppuð og heimilisleg (tók úr sér spennurnar og sveiflaði þeim í kringum sig og setti þær stundum upp í sig) og svaraði alveg ótrúlega vel, auk þess sem hún spurði andmælandann sinn einnar spurningar varðandi hans grein (þetta er fyrsta skiptið sem ég verð vitni af því að verjandinn snúi svona líka vörn í sókn). Vörnin tók um 2 tíma og 40 mínútur og leiddist mér alls ekkert. Eftir kampavínsdrykkju drógum við alla hungruðu Íslendingana á hamborgarastað háskólans og síðan heim að hvíla okkur fyrir partýið um kvöldið. Allir íslensku gestirnir voru virkjaðir í að skreyta salinn og leggja á borð og var bara mjög góð stemning um kvöldið ef frá er talin undarleg lykt sem gaus upp af og til þegar eldhúsið var opnað en skv. starfsmönnum salarins þá sprakk klóakrör tveimur dögum áður. Sem betur fer keyptum við ekki mat af salnum svo litlar líkur voru á matareitrun. Allt gékk eins og í sögu, maturinn var glymrandi góður og eftirmaturinn sömuleiðis. Ræðurnar voru alveg frábærar; Auður amma lofaði Aujuna sína og þakkaði Svíunum fyrir að sjá um okkur þessi ár; andmælandinn hennar Auðar þakkaði fyrir að hafa verið beðinn að eiga þátt í að útskrifa svona kláran stúdent (þetta er í fyrsta sinn sem ég hef séð að andmælandi haldi ræðu); Pär, prófessorinn hennar Auðar, var með hálfgerða leiksýningu þar sem hann lýsti Auði með hjálp af dúkku og alls konar fylgihlutum sem hann hengdi á hana; og svo var sjálf móðir nýdoktorsins, Anna Kristín, með lofræðu aldarinnar, en að sjálfsögðu var allt satt sem þar fór fram. Ég hafði nú hugsað mér að halda ræðu sjálf (var samt ekki búin að útbúa neitt) en eftir þessa stórkostlegu ræðu hjá tengdamóður minni þá hætti ég snarlega við. Veislan stóð frá kl. 18 til klukkan 1 um nóttina en þá fóru ungu Íslendingarnir í eftirpartý í 18 fm íbúð sem við Auður fengum að láni hjá barnapíunni okkar. Óléttu kellurnar (Hlín og ég) létu sig ekki vanta í gleðskapinn en lognuðust hægt og sígandi útaf á vindsænginni um 4 leytið. Kíkið endilega á myndir frá útskriftardeginum og nokkrar myndir af Önnu Eir . Læt fylgja með orð gærdagsins. "Vond lykt mamma. Du ska þvo din rass og inte prumpa meira." Sagði Anna Eir eftir að Emelía mamma hennar hafði prumpað inni í herberginu hennar þegar hún var að fara að sofa. sunnudagur, nóvember 02, 2008
Jæja, æm on fæer, nú eru komnar nýjar myndir (reyndar bara fjórar). Anna Eir fór á grímuball áðan með skegglausum jólasveini hjá íslendingafélaginu. Hún var prinsessa (ekki sú eina) og fannst hún svakalega fín. laugardagur, nóvember 01, 2008
 Jæja allir, nú ætla ég loksins að blogga smá. Er dauðleið á að lesa fyrir útskriftina. Í nýjustu fréttum er að ég er núna búin að fá ritgerðina mína úr prentun og heppnir lesendur fá kannski glaðning í póstinum á næstunni. Við eigum annars von á nokkrum fjárglæframönnum frá Íslandi sem ætla að koma í útskriftina, voða stuð. Þeim verður hrúgað 7 saman í 17 fm íbúð og látnir þræla á lágmarkstaxta meðan þeir eru hér. Anna Eir er víst aðalóþekktarormurinn í leikskólanum. Hún er alveg hræðilega stríðin og yrðir ekki á leikskólakennarana nema "Vanessa, panessa" eða "Tulin, Pulin" o.s.frv. nema þá helst með því að kalla þær pönnuköku. Hún og vinur hennar hafa strokið úr gönguferð með leikskólanum, þvegið sér um hárið með uppþvottalegi og kastað húfunum sínum yfir í næsta garð við leikskólann. Þetta er bara það sem leikskólakennararnir segja okkur, á alveg von á að það sé meira. Í gær var lokað á leikskólanum eftir hádegi og Anna Eir fór með mér í Háskólann til að hitta mann og negla upp ritgerðina mína (hefð sem Marteinn Lúter byrjaði á). Þið getið séð þetta á myndinni. Anna var rosalega stillt og vakti aðdáun nördana sem við hittum með balletsýningu og 50 umferðum af "här kommer pippi långstrup tjulla hej tjulla hej tjulla hoppsasa". Hún ætlar að verða stjarna. föstudagur, október 03, 2008
Aujan mín fór frá okkur í dag, en hún er væntanleg aftur á mánudaginn. Hún skrapp aðeins til Spánar til að vera viðstödd brúðkaup hjá Lola vinkonu sinni á morgun. Það eru allavega 2 aðrir samdoktorsnemar Auðar sem fara, sem hlýtur að benda til þess að laun doktorsnema í Svíþjóð eru óhóflega há :) Annars gengur líf Auðar að miklum hluta út á doktorsritgerðina og seinustu greinina sem hún ætlar að hafa með í ritgerðinni. Þetta er allt að koma hjá henni en hefur hún verið afskaplega dugleg og mjög lítið stressuð. Ritgerðin á að fara inn í prufuprentun á þriðjudaginn og viku síðar verður hún prentuð fyrir almenning. Jæja, ætli það sé ekki kominn tími á að ljóstra upp um kynið á unga litla, þið hafið verið svo dugleg að giska. Því miður er kommentakerfið okkar niðri núna en ég man glögglega að flestir giskuðu á strák og verð ég að hryggja ykkur með því að þið töpuðuð illilega. Ungi litli er gullfalleg og spræk stelpa. Ungi litli veifaði til okkar, hreyfði alla útlimi, snéri sér og drakk vatn í sónarmælingunni. Þvílíkt sem litla stelpan okkar var falleg. þriðjudagur, september 23, 2008
Um helgina hittum við Valda (móðurbróður minn) og Anne (konuna hans) niðri í bæ. Þetta var engin tilviljun, Valdi hringdi í mig og sagðist vera í Stokkhólmsferð með vinum sínum en Valdi og Anne búa norðarlega í Noregi. Við ákváðum því að hitta þau þó stutt hefði verið og var þetta í fyrsta sinn sem Anna Eir sá þau. Henni leist ekkert á þennan frænda sinn en var orðin sæmilega kumpánleg við Anne eftir rúman klukkutíma :) Á morgun förum við í sónar en þá er ungi litli 20,5 vikna. Það er því um að gera að skrifa í kommentakerfið hvers kyns þið teljið að ungi litli sé áður en þið fáið að vita það. Það er aldrei að vita nema við látum unga litla heita eftir þér ef þú hefur rétt fyrir þér ;) föstudagur, september 19, 2008
Fyrir viku fórum við Auður í útskriftarveislu hjá Lola, vinkonu Auðar úr vinnunni. Það var reglulega gaman að fara eitthvert saman og vorum við meira að segja alveg þokkalegir stuðboltar, fórum ekki fyrr en um 1 leytið enda vorum við með barnapíur. Maarja (vinnufélagi minn) og Farid (kærastinn hennar) sáu um Önnu Eir. Fyrst var Anna Eir smá smeyk við Farid í fyrstu, hann neyddist til að sitja lengst frá henni við matarborðið, en þau fóru fljótt að leika sér saman eftir að við yfirgáfum svæðið. Því miður eru Maarja og Farid búin að kaupa sér íbúð og flytja úr hverfinu okkar í lok október, þvílík eigingirni :) Hvað gerum við þá, Maarja er búin að vera áreiðanlegasta barnapían okkar. Þegar Anna Eir vaknaði á laugardeginum, þá sagðist hún ætla að fara að leika við Maarja og Farid, og á sunnudeginum var hún búin að semja lag um þau. Það hlýtur því að hafa verið mjög gaman hjá þeim. Á mánudaginn átti Aujan mín afmæli, varð 31 árs. Við gerðum ekkert sérstakt þann dag, Anna Eir var með hita svo við tvær hengum heima. Þegar hún var vakandi grét hún af kvölum þar til paracetamolið kikkaði inn. Auður var búin að taka forskot á sæluna daginn áður, opnaði alla pakkana. Anna Eir gaf henni Sushi kit (Sigga, þú verður að koma í heimsókn), ég gaf henni flíspeysu og svo gáfum við henni Sushi bók saman. Ungi litli stækkar og stækkar og er orðinn mjög duglegur að hreyfa sig. Auður er löngu farin að finna fyrir spörkunum og við sáum þau meira að segja í vikunni. Snævar og Sigrún eignuðust rosa sætan strák, hann Sindra Gústaf, 27. ágúst og ætlum við að fara að skoða hann eftir 3 vikur. Búin að setja inn fleiri óléttumyndir og myndir af Önnu Eir. miðvikudagur, september 03, 2008
Anna Eir er stundum í ímyndunarleik. Eldar stundum mat handa okkur og setur á disk, eða býður okkur upp á kaffi og kökur, eða lætur okkur hafa stein, sem á að vera pez, að borða. Í gær hélt hún á loki af safafernu og sýndi okkur til skiptis (ímyndaða) ánamaðkinn sem var þar í. Fyrst hún er svona góð að ímynda sér þá fór ég að segja eitthvað undarlegt við hana: "Sko ánamaðkurinn er að blása sápukúlur" og hún samsinnti því. Svo spurði ég hana: "Af hverju er hann grænn?" Hún leit ofaní lokið, svo á mig og sagði alvarlega: "Hann er ekki grænn. Hann er blár og gulur." Algjör snillingur þetta barn. Pingu týndist í seinustu viku. Anna Eir fór í skógarferð með leikskólanum og varð Pingu einhvers staðar eftir, greyið. Við erum búnar að fara tvistar og leita og leikskólinn fór einu sinni en ekkert bólar á Pingu. Og ég sem hélt að Pingu væri ódauðlegur, hann hefur farið með okkur í flestar utanlandsferðir og var einn af fjölskyldunni. Anna Eir tekur þessu samt bara vel enda á hún sko heilan helling af tuskudýrum. Í seinustu viku opnuðum við Anna Eir baukinn hennar í fyrsta skiptið, hann var vel fullur og innihélt rúmlega 1000 sænskar krónur. Hún fékk því að kaupa sér eitthvað fyrir 300 kr fyrir að hafa verið svona dugleg að safna og afgangurinn fór inn á banka. Fyrir peninginn (mikið klink í poka) var hægt að kaupa sér Pippi bakpoka, plastdýr og hring. Hér getið þið séð bumbumynd og hér myndir af prinsessunni okkar. þriðjudagur, ágúst 26, 2008
Ætla bara að tilkynna ykkur að stelpan þeirra Ömma og Þóru kom í heiminn 21. ágúst og getið þið kíkt að snúlluna hérna. Er líka búin að setja inn link á síðuna þeirra undir Gríslingar. Til hamingju með stelpuna, hún er rosalega sæt. þriðjudagur, ágúst 19, 2008
Erum búnar að setja inn fleiri myndir frá Íslandsferðinni, þó er þetta bara lítið brot af þeim myndum sem teknar voru: júní og júlí Settum líka inn afar merkilegar myndir þar sem glögglega má sjá að von er á alveg sérlega fallegri viðbót við fjölskylduna okkar. Anna Eir kallar viðkomandi "litla bróður" og ætlum við að halda okkur við það þar til annað kemur í ljós eftir mánuð: litli bróðir Kata, Ari og Ásta Kristín komu í heimsókn til okkar fyrir tæpum 2 vikum og stoppuðu yfir helgi. Það var rosalega gaman að fá þau hingað. Anna Eir og Ásta Kristín náðu mjög vel saman frá fyrstu mínútu. Anna Eir tekur þessu stóru frænku hlutverki mjög hátíðlega og var stöðugt að stjórna Ástu Kristínu ;) Þetta er kannski létt verk núna þegar maður á bara eina litla frænku en von er á fleiri gríslingum á næstunni, svo næsta ár verður strembið hjá Önnu Eir. Það var mikið spilað (aðallega hinir því ég fór svo snemma að sofa yfirleitt), farið í dýragarðinn og tívolíið. Haukur litli ætlar svo að koma í heimsókn til okkar á morgun en svo er enginn búinn að tilkynna sig fyrr en á útskriftinni hennar Auðar, 14. nóvember. sunnudagur, ágúst 03, 2008
föstudagur, júlí 18, 2008
Sælir kæru lesendur! Ég vil bara þakka ykkur kærlega fyrir innlitið og kveðjurnar í gær. Nú er ég loksins orðin 32 ára en ég er búin að tilkynna fólki það í marga mánuði að ég sé 32. Ætli ég fari þá ekki bráðlega að svara að ég sé 33. Það var örlítið kaffi og kökur á Álfhólsveginum sem við mamma og Auður gerðum og sem betur fer var nánast allt borðað. Nú er bara ein vika þar til við förum heim til Svíþjóðar og ég held ég geti svarað fyrir okkur allar að okkur langi nú að vera lengur hérna. Það eru allir svo góðir við okkur. Þá er bara um að gera fyrir þau ykkar sem viljið hitta okkur að koma í heimsókn á Álfhólsveginn. miðvikudagur, júlí 09, 2008
Sælt gott fólk! Ekki býst ég við að nokkur maður lesi þetta, allir örugglega úti í sólinni, allavega er gott veður í Kópavogi upp á hvern einasta dag. Við erum sem sagt enn á Íslandi, lengdum ferðina okkar um 3 vikur og förum því aftur til Svíþjóðar föstudaginn 25. júlí. Við bregðum þar með útaf þjóðhátíðardagaferðalaginu okkar en ég hef ekki getað fundið að neitt land eigi 25. júlí að þjóðhátíðardegi. Við fílum okkur allar rosalega vel hérna. Auður er formlega í vinnunni, tengist vinnunetinu sínu héðan og er að skrifa grein, rosa dugleg. Anna Eir er alltaf að dunda sér með einhverjum af ömmum sínum og öfum, er mikið úti og er orðin soldið brún. Hún er algjör sunddrottning, hefur farið margoft í Kópavogslaugina í allar rennibrautirnar og finnst sú stærsta og hraðasta lang skemmtilegust. Að sjálfsögðu fer hún alein, á maganum eða bakinu, afturábak eða áfram. fimmtudagur, júní 12, 2008
Get ready, við komum til Íslands 17. júní og förum til baka til Sverige 4. júlí. Við höfum ákveðið að ferðast aðeins á þjóðhátíðardögum héðan í frá. Munið íslenska gsm númerið okkar: 6638632 Hringið endilega í okkur. Komnar nokkrar nýjar myndir hérna. Láttu okkur vita í kommentakerfinu hver er með ljótustu grettuna. sunnudagur, júní 08, 2008
Hérna koma seinustu myndirnar úr Króatíuferðinni. Við gistum allan tímann í 50 þúsund manna bænum Dubrovnik í Króatíu en Auður var á ráðstefnu fram á þriðjudag í pinku litlum bæ, Cavtat. Íbúðin okkar var rosalega fín enda húsið byggt fyrir 6 árum. Við vorum staðsettar á litlum tanga sem við náðum að ganga hringinn í kringum, alls staðar var ströndin ofsalega falleg og vatnið ótrúlega tært. Við nutum þess að vera í fríi og borðuðum nánast alltaf úti í hádegis- og kvöldmat. Þess á milli fórum við á ströndina að leika okkur, leituðum að fallegum steinum (aðal áhugamál Önnu Eirar) og syntum smá. Sjórinn var í það kaldasta fyrir okkur Auði en við létum okkur hafa það að kafa nokkrar mínútur og skoða fiskana í höfninni (það var mikið líf þarna). Einnig skoðuðum við gamla bæinn og hlupum á eftir dúfunum á ráðhústorginu. Ég held að Anna Eir hafi fílað það í tætlur að vera í Dubrovnik, hitinn var ekki óbærilegur og hún fékk ís á hverjum degi. laugardagur, júní 07, 2008
Jæja þá erum við komnar frá króatíu. Við höfðum það rosa fínt, hér eru nokkrar myndir. Fleiri síðar. miðvikudagur, maí 28, 2008
Aujan mín fór til Króatíu í morgun til að vera viðstödd ráðstefnu síðar í vikunni. Við Anna Eir förum síðan til hennar á laugardaginn og verðum allar saman í viku. Fullt af nýjum myndum komnar: Apríl Maí miðvikudagur, maí 14, 2008
Það er alveg magnað hversu vel umferðin gengur hérna. Ég hef ekki séð eitt einasta slys og það er þrátt fyrir að kanarnir keyri hratt, oft í rassgatinu á næsta bíl og gefa ekki stefnuljós. Einnig virðast þeir meira afslappaðir en Íslendingar á flautunni og að spenna beltið er þeim óviðkomandi hugtak. Þegar ég flaug hingað gleymdi ég að setja naglaklippurnar mínur niður í tösku og var örlítið hissa þegar mér var hleypt með þær í gegnum öryggishliðin í Stokkhólmi og París. Ég hélt að öryggið væri orðið svo gríðarlegt að maður mætti ekki fara með neitt oddhvasst í flugvélarnar. Reyndar er nú margt fleira verra en þessar litlu naglaklippur, margir ferðast með penna og svo er hægt að kaupa allan andskotann á sjálfum flugvöllunum. Einnig fengum við stálhnífapör í flugvélinni, ég hefði getað sagað einhvern á háls með þeim en ætli viðkomandi hefði ekki verið búinn að buga mig áður en hann dræpist. Ég er sko búin að vera dugleg að versla hérna. Föt og skór eru ódýrari hérna og svo er gríðarlegt úrval af öllu (samt engir Incredible bolir fáanlegir!). Ekki skemmdi fyrir að ég var að versla nánast frítt (fer eftir hugsunarhætti) því á föstudaginn uppgötvaði ég að summan á bandaríska reikningnum mínum (sem ég stofnaði seinasta sumar) hafði aukist um 515 dollara. Bandarísku skattayfirvöldin hafa greinilega samþykkt skattaskýrsluna mína sem ég sendi inn fyrir mánuði. Mér finnst ég alveg ofsalega fullorðin að hafa fyllt í bandaríska skattaskýrslu. Frímerkin á það umslag fóru ekki í súginn. Ég held þó að ég falli ekki inn í hóp vinnandi fólks í bandaríkjunum sem fær fær gefins 600 dollara frá yfirvöldum á næstunni til að reyna að bæta fjárhagsstöðu landsins. Fékk þennan link frá Örnu áðan þar sem bent er á að bannað sé að stríða rauðhærðum vegna háralitarins. Ég ætla bara að vara ykkur öll við að ef einhver ykkar mun stríða Önnu Eir útaf háralitnum þá er sko mér að mæta!! sunnudagur, maí 11, 2008
Ég mæti snemma á labbið hérna í Philly, vakna milli 5:30 og 6 og fer heim milli 18 og 19. Alvöru vinnutími. Ég er því alveg sæmilega þreytt þegar ég kem á hótelið og hef þ.a.l. ekki opnað Neurochemistry bókina sem ég dröslaði yfir hafið, en ég þarf að fara í stórt próf úr henni síðar á árinu. Ég var því örlítið fegin að vita að strákarnir sem ég er að hjálpa á labinu ætluðu ekki að vera í vinnunni um helgina. Ég mælti mér því mót við Kristínu Ingvars (var með Auði á ári í Háskóla Íslands fyrir mörgum, mörgum árum :)) og Angel manninn hennar. Angel byrjaði á því að gera handa okkur steiksamloku og svo keyrðum við til Atlantic City. Angel fór svo með okkur inn á Ceasars spilavítið (þið hafið örugglega oft séð það í bíómyndum) og leyfði mér að kasta teningunum fyrir sig. Shit hvað þetta var óhemju stórt spilavíti, þetta lítur ekki einu sinni svona stórt út í sjónvarpinu. Fyrst hélt ég að það væru svona margir speglar út um allt en svo áttaði ég mig á því að þetta voru í raun margar raðir af spilaborðum og spilakössum, alveg ótrúlegt. Og auðvitað var allt pakkað af fólki. Afar athyglisvert. Við Kristín skildum svo við Angel og fórum að versla. Ég held að ég sé að komast að verslunarmarkinu, ég nenni alls ekki að versla meira en það er fleira á listanum mínum, svo ég held að ég muni versla smá á morgun en svo ekki meir. Í nótt vaknaði ég kl. 3:30 til að hringja heim í stelpurnar mínar og mömmu og pabba. Allir voru komnir út að leika sér í sandkassanum og voru dregnir inn til að tala við mig. Önnu Eir var meira að segja mútað með lakkrís en samt entist hún ekki nema örfáar sekúndur. That’s all for today, folks. fimmtudagur, maí 08, 2008
Ég vaknaði í nótt kl. 2 til að hringja í stelpurnar mínar á Skype áður en þær færu í skólann. Þá var klukkan 8 hjá þeim. Þetta var algjörlega þess virði. Skrýtið hvað mér finnst Anna Eir vera orðin stór þegar ég sé hana á Skype eða tala við hana í síma og það eru bara 6 dagar síðan ég sá hana heima í Stokkhólmi. Ohh, enn einu sinni verð ég fyrir barðinu á gleymskunni í mér. Ég veit að ég er oft búin að lýsa klósettunum hérna í háskólanum í Philadelphia fyrir ykkur, ég hugsaði ekki út í það áður en ég ákvað að vera hérna í 2 vikur. Ég hef engan áhuga á að heyra aðra konu pissa, kúka eða prumpa á básnum við hliðina, og minni áhuga á að þær heyri mig gera það sama. Ég held að bandaríkamenn ættu að breyta stjórnarskárpartinum sínum með almenna byssuleyfið í almennan klósettfrið, ég er viss um að þá ríkti mun meiri friður í bandaríkjunum. Kannski er þeirra vandamál að það er stöðugt ristilsafurð sem þrýstir á þá á innanverðu og ég veit sjálf hversu upptjúnaður maður getur þá orðið. Það væsir ekki um stelpurnar mínar meðan ég er í burtu, þær skemmta sér vel saman tvær og á morgun fá þær heimsókn; mamma verður hjá þeim fram á mánudag og pabbi fram á fimmtudag. Við fengum tvær heimsóknir um daginn. Mummi var hjá okkur í 5 sólskinsdaga. Við fórum í eina siglingu um skerjafjörðinn, hann og Auður fóru einu sinni út að skemmta sér en annars hengum við bara heima og spjölluðum. Anna Eir var þvílíkt hrifin af Mumma, vakti hann á morgnana og kom með fullt af dóti úr herberginu sínu yfir til hans til að sína honum. Anna Eir komst fljótt að því að Mummi er rosalega góður að lita í litabækur og lét hún hann lita marga morgna. Daginn sem Mummi fór komu afi Maggi, amma Heiðrún og langamma Hrefna síðan í 5 daga heimsókn til Önnu Eirar og okkar. Þar sem skerjafjörðurinn í Stokkhólmi er afskaplega fallegur þá tókum við þau öll í sömu siglingu og Mumma. Anna Eir var voðalega hrifin af ömmum sínum og afa en afi fékk samt ekki að halda á henni úti, þessi börn. Stay tuned, kem með fleiri fréttir úr Philly. þriðjudagur, maí 06, 2008
Ó mæ god, hvað sumt fólk getur verið upptekið af sjálfu sér. Þið haldið auðvitað að ég ætli að segja ykkur sögu af einhverjum undarlegum Ameríkana, sem væri ekkert svo far out þar sem þeir eru bráðskondnir. Nei, ég á við sjálfa mig. Ég keypti mér nefnilega sólgleraugu á sunnudaginn. Ég hef verið með leyndan sólgleraugnafedisma í svona 20 ár, keypti mér einstaka sinnum sólgleraugu þegar ég var yngri en hafði svo vit á því að hætta því þar sem ég nennti aldrei að vera með þau því ég þurfti ekkert á þeim að halda. Ég veit ekki hvort að sólin sé orðin sterkari eða að augun í mér sú næmari með aldrinum, allavega þarf ég orðið að píra augun í sólskininu og nýt þess því ekki eins mikið að vera úti. Ég keypti mér því sólgleraugu sem mér finnst ég svo ofboðslega kúl með að ég á erfitt með gang. Ég þarf nefnilega að skoða mína eigin spegilmynd í öllu; speglum, bílrúðum, búðargluggum, just name it. Ég hringdi í Aujuna mína og Önnu Eir áðan. Auður var öllu duglegri við að halda uppi samræðum. Anna Eir svaraði samt mjög samviskulega spurningunum mínum og bætti örlitlu við sjálf. Það er svo gaman að tala við hana orðið í síma því hún svarar manni, stundum kinkar hún bara kolli :) Svo er yndislegt að hlusta á hana syngja í bakgrunninum, það hljómar eins og lítil strumpa- eða gismorödd, alveg sætast í heimi. Já, og Byddí og Nonni eignuðust voðalega fallega stelpu 23. apríl og heitir hún Heiðrún Lóa. Ég setti link á Heiðrúnu Lóu hérna til vinstri. Innilega til hamingju með snúlluna. mánudagur, maí 05, 2008
“She´s just a middle-class, suburbian housewife. Who does she think she is?”, heyrði ég flugfreyjurnar segja þegar ég steig inn í lyftuna á hótelinu í gær. Fyrir þau ykkar sem grunuðu að flugfreyjur gætu átt það til að vera örlítið snobbaðar, þá er sá grunur staðfestur hér með. Já, ég er sem sagt aftur í Philadelphia. Dvölin er heldur styttri í þetta sinn, bara 2 vikur og án stelpnanna minna. Ég sakna þeirra auðvitað ofsalega mikið, en þetta er eiginlega of gott tækifæri fyrir mig til að sleppa því. Ég fékk tækifæri til að koma hingað til sama prófessors (Jim Eberwine´s) og prófa nokkrar molecular biology aðferðir, bara svona venjulegar aðferðir á frumulabbi en algjörlega nýjar fyrir mér. Jim er hins vegar þeim eiginleikum gæddur að vera með ótrúlegan sannfæringarkraft og gríðarlega margar sniðugar hugmyndir. Hann nær því að fá peninga úr hinum og þessum sjóðum til að prófa sínar gölnu hugmyndir og hann er oft með aðgang að einstökum tækjum. Hann keypti um daginn t.d. confocal microscopy sem er ein þriggja sinnar tegundar í heiminum og kostaði litla 750 000 dollara :) Efnin sem hann notar eru líka oft rándýr og mun betri en á mörgum öðrum löbbum, sem geftur oft mun betri niðurstöður. Ég er með eldgamla fartölvu frá prófessornum mínum og neyddist ég til að kaupa kort í hana áðan til að geta notað þráðlausa netið hérna á hótelinu. Þetta er allt annað líf, sit bara hérna í rúminu og sörfa, í staðinn fyrir að þurfa að sitja niðri í lobbíi. Ég verslaði frá mér allt vit í gær. Ég hefði reyndar verslað aðeins lengur ef ég hefði átt einhvern pening inni á kortinu mínu. Ég neyðist því til að fara síðar og klára verslunarferðina. Ég held að ég muni ekki stíga inn í verslun síðan næstu 2 mánuði. Maður fær hins vegar hálfgert kast í búðunum hérna, margt er svo mun ódýrara að það er ekki hægt að sleppa því. Meira update síðar. fimmtudagur, apríl 10, 2008
Af því tilefni að Mats herbergisfélagi minn var að útskrifast og flytja til Eistlands þá gaf hann mér ananasplöntuna sína sem hann hafði ræktað sjálfur. Ég fór nú eitthvað að nefna hversu mikill plöntuböðull ég væri, ræktunarmetið mitt væri tæp 2 ár. Ég hefði t.d. átt tvær orkidíur sem hefðu verið alveg ljómandi fallegar þegar við fengum þær en svo hefðu blöðin fallið af og þær blómstruðu ekki meir; önnur drapst eftir nokkra mánuði en við hentum hinni síðar því við nenntum ekki að eiga ljótan stöngul fyrir blóm. Auðvitað vissi Mats allt um orkidíur, hann ætti sjálfur eina sem orkudíuvinur hans (feitur Eisti á fimmtugsaldri og efnafræðingur) hefði gefið honum. Mats gaf mér því ráð um hvernig ætti nú að vökva þær og gefa næringu og hversu mikið ljós og hita þær þyrftu. Yang, hinn herbergisfélagi minn, á líka orkidíu og fór einnig að tjá sig heilmikið um þetta. Það kom upp úr dúrnum að þeir áttu meira að segja sitt hvora tegundina, sei, sei. Eftir svona 10 mínútna orkidíuumræður af hálfu strákanna lét ég mig hverfa hljóðlega út úr herberginu, og heyrði enn óm þeirra berast eftir ganginum. Við Auður fórum í úrskriftarpartýið hans Mats á föstudaginn. Það var mjög skemmtilegt og entumst við Auður alveg til miðnættis. Ég hélt að sjálfsögðu smá tölu og gaf Mats ljósmyndabók frá Íslandi. Mats hefur mikinn áhuga á náttúruljósmyndum svo ég er að vona að bókin ýti á hann að koma í heimsókn til okkar þegar við verðum fluttar á klakann. Anna Eir átti ekki síðra kvöld. Hún var í pössun hjá Addí vini sínum, sem býr í íbúðinni við hliðina á okkur. Að sjálfsögðu fór hún seint að sofa og fékk að gera það sem hún vildi. Hún var alveg til fyrirmyndar og grét ekkert. Við Auður fengum meira að segja að sofa út, alveg til kl. 8 (vanalega vaknar Anna Eir kl. 7 um helgar). Nýjar myndir úr apríl laugardagur, mars 29, 2008
Mér leist nú ekki á páskamatinn sem Aujan mín var búin að steikja handa okkur seinasta sunnudag. Auður hafði náð í pönnu með loki á úr skápnum og skellt henni beint á heita helluna. Þegar hún ætlaði svo að setja grænmetið út á tók hún eftir því að þar var steikt silfurskotta fyrir. Gildrurnar sem við fengum fyrir tæpum 2 mánuðum virðast sem sagt ekki gera sérstaklega mikið gagn. Við fórum með Önnu Eir í bíó fyrir tveimur vikum. Hún hafði nefnilega farið með mömmu og pabba í bíó um jólin og sat stjörf allan tímann. Við bjuggumst því við að hún hefði álíka ef ekki betri þolinmæði núna. Nei, við þurftum að yfirgefa salinn eftir 1 klst og vorum við Auður þá báðar orðnar töluvert spenntar yfir myndinni. Við Auður erum á leið saman í útskriftarveislu næsta föstudag. Herbergisfélagi minn til 5 ára, Eistinn Mats Hansen, á að verja doktorsritgerðina sína. Um leið og ég er afar ánægð fyrir hans hönd að vera að klára og snúa aftur til Eistlands og ekki síst að losna frá prófessornum okkar (sem getur verið alveg einstaklega leiðinlegur) þá veit ég að það verður ekki alveg eins gaman í vinnunni. Ég verð alls ekki ein í herberginu, ég er með tvo aðra herbergisfélaga en þeir koma ekki í staðinn fyrir Mats. Herbergið okkar er mest alþjóðlega herbergið á stofnununni með einn Eista, einn Kínverja, einn Íslending og einn Svía (eða tvo ef ég tel mig með). Ég er búin að ákveða að nágrannar okkar muni passa Önnu Eir á meðan, ég á bara eftir að spyrja þá. Seinustu helgi skruppum við í Mörby centrum og urðum fyrir því óláni að gleyma koppnum hennar Önnu Eirar fyrir utan matvörubúðina. Að sjálfsögðu hringdi ég þangað til að spyrjast fyrir um koppinn en hann fannst ekki. Við sögðum Önnu Eir að við hefðum gleymt koppnum í búðinni og yrði hún því að pissa og kúka í klósettið framvegis. Hún kinkaði bara kolli og hefur ekkert mótmælt. Ingimundur er búinn að kippa öllu varðandi myndasíðuna okkar í lið, svo núna getið þið skoðað myndir frá janúar, febrúar og mars: Janúar Febrúar Mars þriðjudagur, mars 25, 2008
Ja, vid erum hraedilega latar ad blogga, tho er emelia mun skarri en eg. Paskarnir hja okkur voru afar rolegir, vid gerdum barasta ekki neitt. I svithjod er skirdagur ekki fridagur nema svona naestum thvi og anna eir var halfan daginn i leikskolanum. Lola vinnufelagi minn kom og heimsotti okkur eftir hadegid Önnu Eir til mikillar gledi, thaer eru nefnilega svona bleikir blunduböddis med sjuklegan skoahuga. Anna Eir faer ekki mikid svoleidis fra okkur. Vid hofum horft mikid a Dyrin i halsaskogi um paskana, Anna Eir fekk leiksyninguna sem var sett upp i thjodleikhusinu 2004 a DVD i afmaelisgjof og finnst thad aedi. Mömmur hennar eru afar hrifnar lika og thegar Anna litla bidur um ad fa ad horfa a pingu (maggi mörgaes) eda bubba byggir reyna thaer ad sannfaera hana um ad halsaskogur se miklu skemmtilegri. Annars er veturinn loksins kominn hingad til stokkholms. Sviarnir voru i bolvudum vandraedum thvi i februar hafdi stodlunum fyrir vetur ekki verid nad (7 dagar i rod undir frostmarki eda eitthvad svoleidis)og thvi var i raun enntha haust. Their voru daudhraeddir um ad that kaemi ekkert sumar i ar thvi ef thad er enn ekki kominn vetur, kemur ekkert vor og ef ekkert vor kemur tha er heldur ekkert sumar. Sem betur fer toku vedurgudirnir starf sitt loksins alvarlega og thad hefur verid snjor og kuldi alla paskana, og thvi er formlega kominn vetur. Vorid getur tvi farid ad lata sja sig. sunnudagur, mars 23, 2008
Kæru lesendur, þ.e. þeir fáu sem enn líta inn á síðuna okkar! Við komumst að svo stöddu ekki inn á myndasíðuna okkar og verðum því að bíða aðeins með að sýna ykkur allar æðislegu myndirnar af okkur. Anna Eir hélt upp á afmælið sitt 1. mars og komu fjölmargir í veisluna, m.a. amma Anna og langamma Auður. Það var rosa stuð og góðar kökur en Auður bakaði Barbapabbaköku og ég kleinur sem Anna Eir gat borðað. Anna Eir fékk að vanda ofsalega fínar gjafir. Anna amma og Auður langamma voru hjá okkur í 6 daga og fórum við með þær á glænýjar slóðir. Leigðum bíl og keyrðum til Norrtälje í rigningu. Það á víst að vera mjög fallegt þar en það naut sín ekki beint fyrir súldinni. Sáum minnstu kirkju í Svíþjóð, einungis fáeinir fermetrar, á stærð við svefnherbergið okkar. Drógum þær líka í Kista Gallerian, stærstu Kringlu Svíþjóðar (sem við vorum að koma í í fyrsta skiptið), og svo létum við þær redda sér sjálfar heim með Önnu Eir því við fórum að kaupa nýtt rúm handa henni sem að sjálfsögðu tekur 6 vikur að fá í hús. Sigmar Örn, frændi minn, og Didda eignuðust rosa sæta stelpur fyrir viku. Það er linkur á þau í dálknum til vinstri. Já, og gleðilega páska! miðvikudagur, febrúar 27, 2008
Okkur var að berast bréf þess efnis að við værum orðnar sænskir ríkisborgarar, frá og með 6. febrúar 2008. Ég býst við að við verðum núna að hætta að tala svona illa um okkur Svía :) sunnudagur, febrúar 24, 2008
Auður og Anna Eir voru meira og minna veikar heima í janúar en allir eru frískir þessa stundina. Við fórum í afmæli hjá Arnari Smára seinustu helgi, hann varð þriggja ára Við keyptum okkur nýja tölvu í vikunni, Inspiron 530 frá Dell, og fáum hana eftir 2 vikur. Það verður þvílíkur munur að vera með flatan skjá. Ókosturinn verður þó að við munum ekki geta falið eins mikið drasl bak við skjáinn. Núverandi tölvuna okkar keyptum við fyrir 5 og hálfu ári. Hún var langt yfir meðallagi þá og er enn þokkalega góð. Við erum hins vegar orðnar svo góðar með okkur að hraði þessarar tölvu er fyrir neðan okkar virðingu. Í vikunni hjálpaði Anna Eir mér að elda. Fékk að setja pipar á steik hjá mér og átti svo að setja lokið á piparinn. Ég var auðvitað önnum kafin með þrjá potta á eldavélinni og var ekkert að fylgjast með henni. Allt í einu kom hún til mín með opinn munninn og benti upp í hann. Ég sá þá að hún var með fullt af svörtum kornum í munninum og fattaði að hún hefði fengið sér aðeins að smakka á piparnum. Það tók ábyggilega 10 mínútur þar til hún hætti að kvarta yfir því að það væri "lunt" (vont) í munninum :) Hún hefur vonandi lært eitthvað af þessu. miðvikudagur, janúar 23, 2008
Á mánudaginn hringdi ég í fyrirtæki sem sérhæfir sig í að útrýma skordýrum og sendu þeir mér tvær litlar pappakassagildrur með agni (lítil pilla sem lyktaði soldið af lakkrís). Mér fannst nú ekki beint merkilegt að að fá bara gildrur, vildi náttúrulega helst að hingað kæmi maður í geimfarabúningi og leitaði uppi hvert einasta kvikindi en það gerir maður víst ekki þegar um eins meinlaus dýr eins og silfurskottur er að ræða. Gildrurnar setti ég inn í skáp og þar fá þær að vera í 2 mánuði. Nú mun ég setja allt aftur inn í skápinn en verð samt áfram á varðbergi. Ég er að blogga því ég er heima í dag. Anna Eir var með ræpu í gær, nótt og í morgun. Litla skinnið. Þessi leikskóli er greinilega algjört pestabæli og ekki hæfandi svona prinsessum eins og henni. Auður mun vera á ráðstefnu í Dubrovnik í Króatíu 29. maí til 4. júní og ætlum við Anna Eir að fara með henni. Ég varð bara að segja ykkur frá þessu því ég er orðin svo spennt að fara. Við höfum aldrei komið til Króatíu en af myndunum að dæma þá er afskaplega fallegt þarna og svo er þægilega hlýtt á þessum tíma. sunnudagur, janúar 20, 2008
Það varð ekkert úr badmintontímanum okkar Auðar í gær. Anna Eir byrjaði nefnilega að æla um kl. 19 á föstudeginum og hætti ekki fyrr en kl. 2:30 um nóttina. Það var samt eins og ekkert hefði í skorist í gærmorgun, hún söng og dansaði við útvarpsvekjaraklukkuna okkar. En þar sem hún hafði ekki mikla matarlyst og hafði nú verið ælandi þá afpöntuðum við pössunina. Á fimmtudaginn varð ég fyrir frekar ónotalegri lífsreynslu. Ég var að ná í steikarfatið inn í skáp og varð vör við hreyfingu í fatinu. Í fatinu voru þrjár risastórar pöddur. Ég hef aldrei séð annan eins. Búkurinn var um 2 cm, fálmararnir tveir um 2 cm og svo skottin þrjú um 2 cm. Ég lýg þessu ekki, þetta voru stærðarinnar flykki. Þar sem það var ekki von á Auði heim strax og ég þurfti að nota fatið þá ákvað ég nú að fara yfir til nágrannans og fá hann til að segja mér hvers konar kvikindi þetta væru, just in case ef þetta væru skaðræðisdýr. Þó nágranninn væri Svíi þá kannaðist hann ekki við dýrin. Sem betur fer bauðst hann til að drepa flykkin fyrir mig, sem ég þáði því mér finnst svona ferlega ógeðslegt. Auður skammast sín hrikalega fyrir að ég hafi þurft að banka upp á hjá nágrönnunum til að láta drepa pöddur hjá okkur og það liggur við að Auður varni mér nú útgöngu í hvert sinn sem ég fer fram á gang :) Ég fann síðan mynd af dýrunum á netinu og eru þetta silfurskottur. Ég hef nú séð silfurskottur áður en þær hafa verið örlitlar og ljósgráar, ekkert ógeðslegar. Þessar voru hins vegar svona. föstudagur, janúar 18, 2008
Jæja þá erum við allar að hressast. Önnu Eir tókst nefninlega að smita mömmurnar sínar sem eru búnar að vera hóstandi og með horið rennandi alla vikuna. Anna Eir fór aftur á leikskólann á þriðjudaginn og er búin að vera svolítið treg að fara þangað og lítil í sér. Hún hefur ekki verið með bleyju á leikskólanum núna og hefur verið rosa dugleg að pissa í koppinn þar, ekkert slys enn. Á morgun í hádeginu ætlar Marja að passa Önnu Eir og mömmurnar ætla í badminton, algjör lúxus. Marja er vinnufélagi Emelíu og alveg óð í að passa Önnu. sunnudagur, janúar 13, 2008
Anna Eir er að hressast og fer í leikskólann á mánudaginn. Við fórum því út að versla í gær m.a. Bubbi Byggir dót en Anna Eir átti inni jólagjöf. Við keyptum okkur líka nýjan shoppingvagn (gömlukonuinnkaupapoki á hjólum) því okkar gamla var stolið í afar undarlegu innbroti. Fyrir jól var nefninlega brotist inn í geymsluna okkar. Hún er ásamt geymslum annarra íbúa húsanna hér í kring í stórri blokk hér nálægt. Geymslurnar eru gerðar úr hænsnaneti sem er neglt á trégrind, sumsé ekki mjög rammgerðar. Þegar við ætluðum að sækja ferðatöskurnar okkar út í geymslu fyrir íslandsferðina okkar um jólin var búið að klippa á keðjuna og brjóta lásinn sem við notuðum til að læsa henni. Þarna inni vorum við með 4 rándýrar samsonite ferðatöskur, nánast ónotaðan og skítdýran barnabílstól, gamla en góða skíðaklossa og ýmislegt annað verðmætt. Þjófarnir litu hins vegar ekki við þessu dóti en stálu í staðin glerskermi af gömlum IKEA standlampa + perustæði, litlum málmskermi af lesljóshluta sama lampa og útjöskuðum, ískrandi, gömlum og ljótum shoppingvagni. Afar undarleg hegðun. Þar að auki voru þeir greinilega með klippur til að klippa á þykku keðjuna okkar en notuðu sér ekki auma hænsnanetið. Mjög skrýtið að hafa fyrir því að klippa sundur keðju og lás og stela síðan því alla verðlausasta í geymslunni. Ég hef áður lent í innbroti en þá var brotist inn hjá mér og mínum fyrrverandi þegar ég var í háskóla íslands, og hvolft úr ýmsum ílátum en ekkert tekið nema nokkrir geisladiskar, bjór og playboyblöð. Líka afar undarlegt. Þeir sem brjótast inn hjá stúdentum eru kannski ekkert svo klárir. laugardagur, janúar 12, 2008
fimmtudagur, janúar 10, 2008
Jibbí, ég get bloggað heima! Þessi frábæra ferðatölva sem ég fékk í afmælisgjöf er bara betri en heimilistölvan okkar, að minnsta kosti fæ ég að blogga á henni. Við erum semsagt komnar heim eftir yndislega ferð til íslands. Við gerðum þetta venjulega, átum og átum og átum, heimsóttum fólk og höfðum það æðislega gott. Takk allir fyrr að taka svona vel á móti okkur eins og alltaf. Aumingja Anna Eir náði sér í kvef á íslandi og hún hefur enn ekki farið á leikskólann sinn. Við höfum verið tvær heima og slappað af. Við erum búnar að taka upp úr öllum töskunum og skoða fínu jólagjafirnar okkar. Flugið gekk vel þó Anna hafi verið veik því hún svaf mestallan tímann. Töskurnar voru 80kg, nákvæmlega eins og við máttum taka með okkur og samt var ein taska eftir á íslandi! Til að koma öllu þessu dóti á flugvöllinn þurfti tvo bíla. Sem betur fer var Þorvarður á leiðinni til london og við gátum nýtt hann og sluppum við að taka rútuna. Þorvarður gat síðan fylgt okkur að hliðinu. Við tókum síðan leigubíl frá Arlanda flugvellinum hér, vorum svo heppnar að ná einum sem var með barnabílstól og var risastór svo við komum öllu dótinu fyrir. Ætla að reyna að setja inn einhverjar myndir seinna í dag. |