Svíþjóðarferð

Auður og Emelía leggja haf og land undir fót og flytja til lands öryggisins.

Niðurteljarar





























































This page is powered by Blogger. Isn't yours?
fimmtudagur, nóvember 28, 2002
 
Ég lýsi hér með eftir Sigríði Björk Halldórsdóttur. Ef einhver sér eða heyrir í Sigríði Björk er viðkomandi vinsamlegast beðinn um að biðja hana að senda mér e-mail og segja mér einhverjar fréttir af sér, sinni fjölskyldu og auðvitað einhverjar kjaftasögur! Það eru miklar líkur á að Sigríði Björk sé haldið í gíslingu og hafi þar af leiðandi með engu móti getað sent mér e-mail. Allir eru því hvattir að hafa upp á stúlkukindinni.


 
Við gerðum alveg meidjör innkaup áðan. Við kláruðum allar jólagjafirnar til Íslands, keyptum líka lítið strauborð, smá jólaskraut og dömubindi (þ.e. hálsbindi). Þegar við fórum á árshátíð deCODE í apríl gerðum við dauðaleit að svona hálsbindum en fundum hvergi og svo finnur maður þetta þegar maður er ekkert að leita og það í öðru landi. Já, og svo fann ég svona tæki til að taka hnökra af fötum, ég er búin að vera að óska mér í mörg ár að þetta sé til og svo ramba ég bara á þetta, auðvitað keypti ég það.
Við erum greinilega alltaf að rekast á celebið. Núna var dökkhærða stelpan sem lék annað aðalhlutverkanna í “Fucking Åmål” að versla í Åléns tveimur metrum frá mér, ég þekkti hana strax, ég hef svo næmt auga fyrir fræga fólkinu! Hún var með lítinn krakka í kerru, þær eru kannski búnar að ættleiða saman!


 
Já, sko, nýja vinnan mín. Ég held ad ég thurfi ekkert ad maeta í vinnuna, ég er nógu ánaegd ad vera komin med eina.
Audur taladi sem sagt vid prófessorinn sem hún er ad gera verkefni hjá núna (hún á eftir 2 vikur) og hann vantadi einmitt einhvern til ad gera 6 mánada verkefni. Mín maetti í vidtal til hans á thridjudaginn og fékk vinnuna. Thad var nú engin samkeppni og hann virtist bara vera búinn ad ákveda fyrirfram ad ég aetladi ad gera thetta verkefni. Ég veit ekkert mikid um verkefnid sjálft ennthá, thad er samt um Cell Penetrating Peptides (CPPs) og thessi prófessor er víst búinn ad vera díla vid thetta í mörg ár, thetta er víst frekar heitt efni. Fyrsta vikan fer í ad smída peptíd manually, naesta vika med taeki og svo man ég ekkert hvad ég á ad gera thridju vikuna en ég byrja naesta mánudag. Prófessorinn er Eisti og vinna nokkrir Eistar hjá honum en einnig nokkrir Svíar, hann er med hátt í 10 PhD nema hjá sér sem er nokkud gott.
Mér finnst samt thad sem ég fékk ad heyra afar spennandi. Ég hef líka oft verid ad pumpa Audi (verkefnid hennar er um CPPs) og hvetja hana áfram thví ég hef allan tíman haft mikinn áhuga á verkefninu hennar, henni thykir thad hins vegar frekar leidinlegt.
Ef prófessorinn faer meiri styrk eftir thessa 6 mánudi thá er möguleiki ad ég geti haldid áfram. Thetta er samt ágaetis fyrirkomulag, eda eins og hann ordadi thad: ”Eggala süllama ri beddana sollana, geppata ki strollaba ro drissaka”, sem ég kýs ad útleggja á íslensku: ”Ef thér líkar ekki hérna eftir thessa 6 mánudi geturdu haett og ef okkur líkar ekki vid thig thá spörkum vid thér út”. Eistneska hljómar alveg eins og finnska en their skilja víst ekkert sín á milli.
Thetta er háleynilegt og tharf ég ad skrifa undir thagnareid, their sögdu ad ég maetti ekki einu sinni segja mömmu minni frá thví sem ég geri í verkefninu en ég held ad hún verdi bara nokkud sátt vid thad!


 
Thurfti aftur a badi ad halda i gaer eftir saenskutima. I tetta skipti var tad alveg fullkomid :-)))))))))


miðvikudagur, nóvember 27, 2002
 
Í gær fékk ég vinnu.
Við Auður fórum á “Harry Potter og leyniklefinn” og fannst okkur báðum myndin vera mjög skemmtileg. Auðvitað er þetta soldið meira fyrir yngra fólkið (svona undir fertugu!) en hún hafði allavega oft tilætluð áhrif á Auði, mér brá bara í þau skipti sem Auður kipptist við af hræðslu. Þessi mynd er miklu, miklu skemmtilegri en fyrri myndin, okkur fannst hún ekki skemmtileg, kannski höfum við eitthvað misskilið hana!

Ég fékk smá flashback í gær þegar ég var stödd í jólabúð hjá Hötorget, ég sá englaspil. Heima hjá mér hefur englaspil verið á jólunum síðan ég man eftir mér. Mamma tók þetta upp á hverju ári upp fyrir okkur systkinin en seinustu ár hefur þetta verið fyrir pabba því við hin höfum engan áhuga á þessu og þess vegna (þó eftir langa umhuxun) ákvað ég að kaupa ekki eitt stykki.
Þau ykkar sem eru að velta fyrir ykkur hvað í helv... englaspil er þá er það í stuttu máli fullt af málmi. Sem sagt diskur neðst og þar eru fjögur statíf fyrir lítil kerti, breið stöng í miðjunni og á henni hanga vindmylluspaðar sem eru í sama plani og diskurinn. Í spöðunum hanga þrír englar og neðan úr þeim hangir svona þriggja centimetra löng mjó stöng. Heita loftið frá kertunum sér svo um að snúa vinmylluspöðunum en við það slást mjóu stangirnar á englunum í tvær bjöllur sem eru út frá breiðu stönginni. Efst trjónir svo engill. Kannast ekki einhverjir við svona?
Auðvitað hlaut þessi snilldarvara að vera sænsk: “A Genuine Swedish Product”.


 
Þegar ég var á leið í búðina á mánudaginn sá ég íkorna. Ég held bara að þetta sé í fyrsta skiptið sem ég sé íkorna. Ég hægði því á mér og fylgdist með honum klifra upp í tré og stökkva milli trjágreina, tré úr tré. Þessi dýr eru greinilega mjög fim og afar létt því oft fór hann nánast út á enda trjágreinanna þar sem þær eru það grannar að þær svigna ábyggilega undan laublöðunum á sumrin. Hann virtist vera að drífa sig eitthvert, kannski var þetta ekki venjulegur íkorni, kannski var þetta super-squirrelgirl á leið að bjarga einhverjum íkornastrák. Leiðir okkar lágu ekki lengi saman svo ég veit ekkert um framhaldið.

Á sunnudaginn bakaði ég púðursykursmarensköku og hún heppnaðist algjörlega. Ég kann sem sagt bara að baka tvær kökur en þessi hefur bara heppnast einu sinni hjá mér áður, af ábyggilega 10 skiptum. Af hverju var ég að baka, jú, við Auður fórum í saumaklúbb á mánudaginn, til Hrannar. Þar mættu 16 íslenskar kellingar, milli 24 og svona 45. Ég mætti líka með heimtilbúnar karamellur, sem slógu auðvitað í gegn. Ein spurði mig hvað væri í þeim en ég sagði að mætti ekki segja því um fjölskylduleyndarmál væri að ræða. Þá byrjaði önnur að telja upp: “Bíddu er ekki sykur, rjómi og síróp og eitthvað”. Ég varð rosalega hissa, ég hélt að enginn í heiminum kynni að búa til svona karamellur nema föðurfjölskyldan mín, en þær virtust margar kannast við þetta úr sinni æsku, sú sem spurði mig var meira að segja með tveggja centimetra ör á hendinni eftir karamellubakstur í æsku.
Allavega, þetta voru mjög hressar kellur. Því sem við Auður tókum strax eftir var að nánast allar eru hérna til að mennta sig eða útaf sinni vinnu, þ.e. kallarnir þeirra eru fylgifiskar þeirra en ekki öfugt eins og manni finnst oftast vera málið, við vorum mjög hissa og ánægðar með þessa þróun. Svo hálftíma síðar fattaði ég að ég er fylgifiskur!!!
Núna getum við farið að spila jólalög, Hrönn skrifaði fyrir okkur “Pottþétt jól” og skannaði meira að segja og prentaði út í lit fram- og bakhliðina á disknum svo hann lítur alveg út eins og keyptur. Þetta er sem sagt eini jóladiskurinn okkar, enda hefur nú ekki skort jólalögin í útvarpinu í desember á Íslandi!

Ef eitthvert ykkar hefur verið að velta því fyrir sér hvort kökuform rygði auðveldlega þá get ég svarað því fyrir ykkur: Já.
Ef maður skilur kökuformin sín eftir í vatni í cirka 6 tíma, hver sem ástæðan er (btw, ég gleymdi þeim!), þá myndast margir ryðblettir. Hins vegar er mögulegt að þvo blettina af, eins ótrúlegt og það hljómar. Ekki veit ég hvort það eigi einungis við um glæný form sem hafa aldrei verið notuð, þið verðið bara að prófa!


mánudagur, nóvember 25, 2002
 
Það var fullt um að vera hjá mér seinasta föstudag. Hitamæliskallinn frá Riksbyggen stóð við sín orð og koma með tvo hitamæla, annar fór upp í bókahilluna okkar og hinn á ganginn. Auðvitað stakk ég upp á því við Auði að við myndum hafa örlítil áhrif á niðurstöðurnar og hafa eitthvað kalt við mælana en hún Auður mín vill alltaf vera svo heiðarlega, hún segir að það hafi alltaf borgað sig í hennar tilfelli!!!! Ég banna samt algerlega að hafa baðherbergið opið þegar við erum í sturtu því annar mælanna er einum meter frá baðherberginu.
Ég fór í pool með Georg og húsverðinum hans, Ron Henderson, sem er Skoti og heitir í raun McHendric en það útleggst víst m.a. Henderson á öðrum málum. Ég held við hljótum að hafa tekið upp undir 20 leiki, allavega tapaði ég 5 sinnum fyrir Georg með því að setja hvítu kúluna ofaní þegar ég reyndi við svörtu eða setti svörtu í rangt gat. Hvernig þetta er hægt veit ég ekki, það þarf örugglega snilling til. Auður hitti okkur poolstaðnum og var umsvifalaust rifin úr hinum mest sexý skíðagalla og sett í stuttan þröngan bol og stutt pils og þurfti að öskra öllum stundum “Áfram Emelía”.
Fórum öll á kínverskan stað og mætti Hrönn til okkar. Eftir það fórum við Auður á “Hecktet” (blandaður gay staður) sem var við hliðina á veitingastaðnum. Það var enginn laus stóll þegar við komum en þá var klukkan bara 20. Klukkan 21 var allt troðið þarna inni, enda staðurinn bara opinn til kl. 1. Sæi maður þetta heima!!! Þegar við vorum á leið heim hittum við djammvinkonur okkar sem við kynntumst fyrir 2 mánuðum á “Tip-Top”, önnur er finnsk-sænsk en hin er pólsk, báðar tala þær reiprennandi sænsku. Við fórum því aftur inn Hecktet, dönsuðum þar til staðnum lokaði (alveg þar til honum lokaði, þvílíkir djammarar!!) og vorum svo samferða vinkonum okkar í T-banan. Sú póska talar nánast enga ensku en við skiljum eiginlega allt sem þær segja og svo töluðum við fullt af sænsku, góð æfing fyrir okkur.


sunnudagur, nóvember 24, 2002
 
Jæja, loksins. Við fundum Hrafninn flýgur (Korpen flyger) og horfðum á hana í gær. Það sem kom okkur á óvart var að hún var bara alls ekkert leiðinleg og ekki svo hallærisleg. Núna vitum við sem sagt allt um “Tungur knífur” eins og Svíarnir segja og ættum að geta uppfrætt McDonald’s vini okkar. Í byrjuninni á myndinni segir aðalpersónan (Gestur): “Þungur hnífur!” og þá er honum svarað með “Hnífurinn á að vera þungur”. Stuttu síðar segir Gestur við sama mann: “Þungur hnífur?” þegar kallinn getur ekki lyft hnífnum upp því Gestur særði hann á hægri hendinni. Svo í lok myndarinnar segir Gestur við Þórð: “...og hnífarnir of þungir” og svo segir Gestur við systur sína: “...og alla þungu hnífana”. Það er sem sagt minnst 5 sinnum á þunga hnífa í myndinni. Þar hafið þið það. Og ef einhverjir í Stokkhólmi vilja leigja myndina þá fæst hún í Casa Blanca á Sveavägen.