Svíþjóðarferð |
|
|
Auður og Emelía leggja haf og land undir fót og flytja til lands öryggisins.
Ýmislegt
Linkar
|
fimmtudagur, ágúst 02, 2007
þriðjudagur, júlí 31, 2007
Ég veit ekki hversu margar klósettsenur eru í bandarískum bíómyndum en ég hef allavega séð slatta. Yfirleitt ágætlega stórt herbergi með nokkrum klósettum hlið við hlið, umlukt “veggjum” úr spónarplötu eða einhverju þvíumlíku. Það hentar vel í bíómyndunum að hafa opið niðri á þessum básum svo maður geti séð hvort einhver sé að fela sig á klósettinu. Ég fattaði auðvitað ekki fyrr en ég kom hingað að þetta á ekki bara við almenningsklósettin í bíómyndunum. Allas staðar þarf maður að reyna að kreista út piss eða eitthvað annað meðan maður horfir á ökklana á manneskjunni í næsta bási, básarnir eru nefnilega opnir nánast upp að hné. Ég er oft frekar eirðarlaus á klósettinu, finnst gaman að lesa á meðan ég sit þarna því annars leiðist mér, en ég hef ekkert gaman af því að virða fyrir mér skóna á öðrum, eða velta fyrir mér naglalakkinu á tánum á þeim. Ég hlakka til að kúka í vinnunni minni í Svíþjóð! Auður og Anna Eir labba oft á móti mér þegar ég hætti í vinnunni á daginn. Í seinustu viku þegar við vorum að labba heim tókum við eftir litlum fugli sem reyndi að ýta sér áfram á vængjunum á gangstéttinni, hann gat ekki labbað og varla hreyft sig. Ég tók hann upp og sá þá að hann var greinilega fótbrotinn og var með ígerð á maganum. Mig langaði nú soldið að láta hann niður og vona að honum myndi batna en það var nú líklega bara óskhyggja og ákvað ég þá frekar að drepa hann. Ég man ennþá þegar við vorum á Grænó hjá ömmu og afa fyrir allavega 10 árum og eitthvert systkinabarna minna fann særðan fugl sem Össi hennar Kötu frænku aflífaði með því að kippa búknum og hálsinum í sitthvora áttina. Það er greinilegt að margt sem verður á vegi manns getur komið til hjálpar síðar. Pål fyrrverandi vinnufélagi Auðar kom í heimsókt til okkar áðan og verður eina nótt hjá okkur. Hann er að flytja á vesturströndina í eitt ár, hann fékk nefnilega einhvern rosalegan sænskan vísindastyrk til nokkurra ára og verður að vinna allavega eitt ár utanlands. mánudagur, júlí 30, 2007
Seinustu mínúturnar er ég búin að vera að skemmta mér yfir að skoða myndir frá pabba sem hann sendi mér áðan. Það var nefnilega ættarmót Vorsabæjarættarinnar um helgina en sú ætt var eitt sinn voldug á Skeiðunum. Eins og vanalega þá missum við af öllu fjörinu á Íslandi og því voru myndirnar kærkomnar. Ég vona að nýja nefndin standi við það að næsta ættarmót verði eftir 3 ár en seinasta mót var fyrir 12 árum sem er allt of langur tími. Inga föðursystir mín hefur verið ótrúlega dugleg við að setja upp síðu með niðjatali langafa og langömmu ef þið viljið kíkja. Í gær fórum við allar þrjár í dýragarðinn. Þar sá ég nú fullt af dýrum sem ég hef ekki séð áður en mér þykir nú alltaf soldið gaman að fara í dýragarða, jafnvel bara til að sjá venjuleg húsdýr, en auðvitað er sérstaklega gaman að sýna Önnu Eir öll dýrin. Hitinn var hins vegar alveg að drepa okkur og svitnuðum við alveg eins og grísir. Hvernig fer þetta fólk að því að búa hérna hvert einasta sumar. Ég kláraði seinustu Harry Potter bókina í vikunni og Auður er alveg að vera búin með hana. Ég rek hana í að lesa við hvert tækifæri sem gefst því ég verð að fá bókina út úr systeminu, verð að fá að tala um hana. Þessi bók var sú lang skemmtilegasta í seríunni, ótrúlega spennandi með fjölmörgum flækjum. Það sem er svo skemmtilegt við bækurnar er að þær eru planaðar frá byrjun til enda, þ.e. afleiðingar einhverra atvika í fyrri bókunum koma oft fram í síðari bókum, fátt gerist alveg óvart. Ekki skemmir fyrir að maður fær svör við ýmsum spurningum sem vöknuðu í eftir lestur sjöttu bókarinnar. Þetta er allt og sumt sem ég mun tjá mig opinberlega um Harry Potter þar sem ég vil ekki spilla fyrir ykkur hinum sem hafið ekki lesið sjöundu bókina. Og þið sem hafið ekki lesið eina einustu Potter bók eða þið sem hafið lesið eina og gáfust svo upp (Byddí!!!), þið eruð algjörir bjálfar og mæli ég eindregið með að þið lesið afganginn. Uppáhalds karakterinn minn er Severus Snape. Hann er æðislegur í bókunum en ég féll alveg kylliflöt fyrir honum í fyrstu myndinni, Alan Rickman er ótrúlega sannfærandi sem Snape. Ég fæ næstum því gæsahúð að hugsa um hann. |
