Svíþjóðarferð |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Auður og Emelía leggja haf og land undir fót og flytja til lands öryggisins.
Ýmislegt
Linkar
|
þriðjudagur, desember 20, 2005
Ég er heima að læra fyrir tölfræðipróf sem verður á fimmtudagsmorgun. Tölfræði er slatta áhugaverð en það er líka enginn vandi að sofna yfir henni. Fimmtudagurinn verður soldið strembinn því strax eftir prófið (sem er 5 tímar) þarf ég að skila af mér bókunum og drífa mig á lestarstöðina; við Auður brunum nefnilega beinustu leið með hraðlestinni til Köben kl. 15:20. Það er varla að ég trúi því að jólin og langþráða jólafríið með ættleiddu dönsku fjölskyldunni okkar byrji eftir 2 daga. Ég er ekki einu sinni orðin stressuð yfir prófinu, held að jólaandinn vegi það upp. Við verðum sem sagt hjá Bigga, Hlín og Valtý yfir jólin, áramótin og þrítugsafmælið hennar Hlínar; komum til baka laugardaginn 7. janúar. Vinum og vandamönnum er auðvitað meira en lítið velkomið að hringja í okkur í heimasímann þeirra: 00-45-77 42 98 15. Við (eða öllu heldur skátinn hún Aujan mín, ég var að læra) pökkuðum niður um helgina öllu því sem við ætlum með til danaveldis. Þvílíkt dót sem við förum með. Jólapakkarnir taka auðvitað heilmikið pláss en við vorum nú ekki búnar að gera okkur í hugarlund hversu mikið við myndum vera með í eftirdragi fyrr en allt var komið ofan í töskurnar. Það er eins gott að Hlín og Biggi fluttu inn í stærri íbúð í haust. Á sunnudeginum fyrir viku gerðum við piparkökur með Hrönn, Georg og Eiríki. Ég verð nú að segja það að hann Eiríkur var ekkert sérstaklega liðtækur en hann var greinilega í jólaskapi, alveg óskaplega þægur (pabbi hans ætti nú að taka hann sér til fyrirmyndar!). Auður flatti út deigið eins og húsmóður sæmir en við hin bjuggum til kökurnar. Ég er ekkert sérlega hrifin af piparkökum, borða þær reyndar aldrei, en þar sem við bjuggum þessar til sjálf þá varð ég auðvitað að smakka. Og viti menn, þetta voru auðvitað bestu piparkökur sem ég hef borðað. Seinasta þriðjudag yfirgaf Auður mig. Þetta var ekki alvarlegur aðskilnaður sökum rifrildis eða heimilisofbeldis heldur þurfti Auður að fara til Lundar í nokkra daga til að mæla próteinkristallana sína. Eins og vanalega þegar Auður er í einhverju ferðalagi þá leiðist mér soldið svo ég hangi í vinnunni langt fram á kvöld og fer bara heim til að sofa. Það var því auðvitað kærkomið að fá Aujuna sína aftur heim á föstudeginum. Seinustu jólakortin frá okkar heimili voru send út seinasta föstudag og allra seinustu jólapakkarnir voru massaðir á laugardaginn enda finnum við ekki fyrir jólastressi. laugardagur, desember 10, 2005
Fyrir viku komu Anna tengdó og Þorvarður í heimsókn til okkar. Þau hjálpuðu jólasveininum annað árið í röð með því að ferja jólapakka milli Íslands og Svíþjóðar og til baka. Auk þess fengum við ýmislegt sem við höfðum pantað, s.s. hangiket, hamborgara- og kokteilssósa, Nóakonfekt og annað nammi. Við erum aldrei þessu vant bara rétt byrjaðar á namminu. Gússí fékk fyrstu jólagjöfina (frá ömmu og afa í Fellsmúla, þ.e. Önnu Kristínu og Þorvarði) sem var rosalega fínt teppi til að liggja á á gólfinu. Auk þess fékk Gússí æðislegt, handprjónað teppi eftir ömmu í Fellsmúla. Gestirnir voru til fyrirmyndar eins og vanalega. Skruppum aðeins í bæinn á laugardeginum en nenntum ekki að versla neitt enda það ekki tilgangur komu þeirra. Á sunnudeginum héngum við heima en fórum í smá labbitúr um hverfið til að sýna þeim Ulriksdalshöllina okkar. Að sjálfsögðu var útlitið ekki nándar eins fallegt og á sumrin; hálf líflaust og litlaust og nánast enginn á ferli. Á mánudeginum fórum við Auður í vinnuna í smá stund en hittum gestina síðan niðri í bæ. Á þeim stutta tíma sem gestirnir höfðu verið einir í bænum þá hafði þeim tekist að fara inn í nánast hverja einustu barnabúð á leiðinni. Gússí varð því snögglega stórrík af fallegum fötum. Svo var bara komið að því að kveðjast á þriðjudeginum, tíminn var mjög fljótur að líða. Kíkið endilega á myndir frá heimsókninni. Gússí fékk aðra jólagjöf í vikunni, með póstinum. Bréfið var svo illa farið að pósturinn hafði sett það í plastpoka og baðst afsökunar á meðferðinni. Meira að segja jólapappírinn fyrir innan var rifinn á nokkrum stöðum en Gússí er samt himinlifandi með þetta allt saman og hlakkar bara til að sjá hvað er í pakkanum. Á fimmtudaginn komu Karvel og Arna með barnavagninn sem við keyptum af þeim. Vagninn er 2005 módel (barnabissnessinn er ótrúlega snobbaður!), nánast ónotaður og því ótrúlega vel með farinn. miðvikudagur, nóvember 30, 2005
Í seinustu viku fórum við í seinni heimsóknina til Danderyd sjúkrahússins þar sem við munum dvelja í 2 daga í febrúar. Aðstaðan er hin fínasta og yfirljósmóðirin var alveg glymrandi fín, hlakka barasta nánast til að kveljast þarna í marga tíma :) Fengum að vita fullt um deyfilyf og verkjastillandi lyf notuð við fæðingar og prófuðum hlátursgas. Það sem var nú einna merkilegast var að meðan við röltum okkur í rólegheitunum á ganginum þá var kona í einu herbergjanna sem hafði það ekki eins notarlegt og við, allavega ekki m.a. öskrin. Ekki svo löngu síðar heyrðum við barn öskra og sagði ljósmóðirin okkur að svona hljómaði fyrsta öskrið frá nýfæddu barni. Mér fannst það smá kúl. En úr einu í annað. Kíkið endilega á þennan link þar sem greint er frá því vandamáli að konur séu yfir höfuð með of feitan rass til að hægt sé að nota venjulegar nálar þegar það þarf að sprauta þær með lyfi því til að virka þarf lyfið að komast inn í vöðvann sem liggur undir fitulaginu :) þriðjudagur, nóvember 29, 2005
Við eigum svo flott dót!!! Fengum ólífugræna, ítalska sófasettið okkar í gær og erum svo yfir okkur ánægðar með það. Færðum auðvitað röndótta sófann inn í gesta-/tölvu-/sauma-/barnaherbergið svo allir gestir fá framvegis sér herbergi. Stofan okkar er núna eins og hjá ríku fólki. Nánast allt var keypt á þessu ári og er skiptingin áberandi: fyrir brúðkaupið var allt keypt í IKEA en eftir brúðkaupið var einungis teppið keypt í IKEA, hitt var keypt í aðeins fínni búðum enda gjöf frá brúðkaupsgestunum okkar. Kíkið endilega á mynd af sófasettinu og eina bumbumynd. laugardagur, nóvember 19, 2005
Það var ofsalega jólalegt þegar ég keypti mér pizzu áðan. Það byrjaði nefnilega að snjóa fyrir þremur tímum (fyrsti vetrarsnjórinn) og marraði undan hverju skrefi. Aujan mín er í bókaklúbbnum sínum en í honum eru nokkrir úr vinnunni hennar. Við Gússí erum því einar heima. Okkur fannst svo gaman í búðunum í Barkarby um seinustu helgi að við fórum aftur í dag. Auðvitað keyptum við tvær barnaflíkur en svo nokkrar jólagjafir. Einnig höfðum við það af að kaupa skiptiborð fyrir Gússí. Hérna getiði séð nýja skiptiborðið og fataskápinn sem Gússí á. föstudagur, nóvember 18, 2005
Adeins til ad hjalpa kötu litlu: visindavefurinn er audvita fyrsta stopp. Fardu inn a http://www.visindavefur.hi.is/ og i leita lengst vinstra megin skrifardu "gen".og serd t.d. svar vid spurningunni "Hvad er gen" fra 11.9.2003 og "Hvað ræður augnalit okkar? Hvort eru blá eða brún augu ríkjandi?" fra 21.5.2002 og "Eru geðsjúkdómar ættgengir?" sem thu hefur kannski sma ahuga a... Thu getur lika browsad med thvi ad velja "skoda spurningar og svor sem komnar eru vid theim" (upphropunarmerkid) a upphafssidunni. Tha velurdu lifvisindi almennt og faerd upp fullt af spurningum sem buid er ad svara. Thetta med augnlitin er lika vel utskyrt her. Genotype og phenotype er utskyrt her. svo er her saet teiknimyndasaga um downs a islensku miðvikudagur, nóvember 16, 2005
Komnar 2 nýjar bumbumyndir, teknar þegar Gússí varð 26 vikna. Á myndunum sést nýja teppið okkar sem við keyptum um helgina í IKEA í Barkarby. Við kaupum af og til eitthvað fyrir brúðkaupspeningana okkar (teppið var liður í því) og eigum alltaf alveg fullt eftir. Nýja teppið passar ótrúlega vel við nýju borðin okkar og gerir stofuna mun hlýlegri. Það er jafnvel nokkuð notarlegt að liggja á því fyrir utan að það angar enn af "nýju lykt" :) Erum ennþá að bíða eftir sófasettinu okkar sem við pöntuðum fyrir 3 mánuðum. Við áttum að fá settið í þessari viku en það er víst tveggja vikna bið því þetta er ekki komið til landsins. Og nokkrar myndir frá heimsókn Siggu og Gilla. sunnudagur, nóvember 13, 2005
Fórum í gær með Hrönn og Georg á útsölumarkað í Barkarby. Þar sem við Auður þurftum að versla svo mikið þá yfirgáfum við þau strax. Keyptum að sjálfsögðu föt á Gússí. Við höldum að núna eigi Gússí föt sem munu duga í nokkrar vikur. Sú frábæra búð IKEA var í grenndinni og keyptum við þar alveg slatta fyrir barnarúmið. Núna vantar okkur bara kodda og lak fyrir barnarúmið og skiptiborð en þá erum við barasta tilbúnar fyrir Gússí. Tilgangur ferðarinnar var nú eiginlega líka að kaupa jólagjafir en það fór nú eitthvað lítið fyrir þeim, við vorum svo uppteknar í öllum barnabúðunum. Við teljum nú þegar að við verðum svona óþolandi foreldrar sem finnst börnin okkar vera best í heimi :) Annars erum við að velta því fyrir okkur hvort það sé eitthvert samband milli þess hversu mikið börnin sparki á meðgöngunni og að þau verði óvær eða jafnvel ofvirk. Gússí virðist vaka á öllum stundum sólarhringsins og er mjög lífleg. Ljósmóðirin okkar hefur sagt að ef börnin sparki þá sé það merki um að þau séu hraust og allt sé í lagi. Hún hefur hins vegar ekki sagt okkur að það séu nú takmörk fyrir öllu. En að öðrum fréttum. Á föstudeginum fyrir viku komu Sigga og Gilli í fjögurra daga heimsókn til okkar. Það var rosalegt fjör allan tímann og óskaplega mikið verslað svo ekki sé minnst á drykkjuna á þessu liði (Auði, Siggu og Gilla) ;) Gilli varð þrítugur á þessum föstudegi og fórum við því með hann í stangveiðibúð og létum hann velja sér eitthvað frá okkur Auði og Bigga og Hlín. Úr varð veiðitaska og eitthvert kitt með hníf, rotara og vog. Sigga var alveg á nálum alla helgina að þurfa að smygla þessum hníf inn til Íslands og endaði hún á því að tilkynna hnífinn í töskunni þegar hún tékkaði sig inn á Arlanda (flugvellinum fyrir utan Stokkhólm). Heiðarleiki borgar sig líklega stundum því þetta var allt saman leyfilegt. Á kvöldin vorum við heima og spiluðum öll spil sem fundust í húsinu: póker, sequence og scrabble. Ég held bara að ég hafi nú ekki borðað eins mikið í margar vikur og þessa helgi, við vorum alltaf að, á veitingarstöðum eða heima. Ég borðaði meira að segja Brie ost því Sigga sagði að það væri í góðu lagi en hingað til hefur maður fengið að heyra frá ýmsum óléttum kellum að það sé eitt af því sem sé á bannlista. Ef maður ætti nú að fara algjörlega eftir þessum bannlista þá myndi maður líklega deyja úr hungri. Sigga er svo stútfull af óléttu- og barnafróðleik og var ég því nánast með þriðju gráðu yfirheyrslu þessa helgi. Ég tel mig því nánast í stakk búin fyrir allt :) Við þökkum Siggu og Gilla æðislega fyrir komuna og vonum að þau standi við loforðið sitt að koma árlega í heimsókn. þriðjudagur, nóvember 08, 2005
Skilaboð frá Gússí: Fór í aðra myndatöku í seinustu viku. Að sjálfsögðu fannst mömmum mínum ég vera ofsalega fallegt og líflegt barn; sparkaði á fullu, hreyfði hendurnar og snéri mér. Þar sem mömmum mínum finnst allt varðandi mig alveg ótrúlega spennandi þá vildu þær vita hvort ég væri strákur eða stelpa en þær ætla ekki að segja alveg strax frá því hér. Þeir sem geta ekki hamið sig af spenningi geta þó hringt í þær og spurt. Núna eru bara þrír og hálfur mánuður þar til ég á að koma í heiminn en áætlaður dagur er 21. febrúar. Ég neyðist þó til að bíða í nokkra daga því amma Hulda vill að ég fæðist 27. febrúar sem er fimmtugasti afmælisdagurinn hennar. mánudagur, október 17, 2005
Fyrst að Auður ætlaði að svara fullt af spurningum um sig þá gat ég ekki brugðist mínum aðdáendum. Heitir? Emelía Guðrún Eiríksdóttir. Ég er bara kölluð Emelía af fólki nema föðurfjölskyldunni minni því amma heitir líka Emelía (ekki eftir mér!!) og mömmu (ekki lengur bara þegar hún skammar mig). Gælunöfn? Ég var kölluð Elski Pelski af móðurfjölskyldunni þegar ég var óskírð. Eftir skýrnina var ég oft kölluð Milla af móðurfjölskyldunni, sérstaklega af afa á Grænó. Berti segir stundum Em. Fyrir nokkrum árum ákváðu Hlín og Sigga að ég fengi gælunafnið Emó og það segja þær stundum. Afmæli? 17. júlí Fæðingarstaður? Fæðingarheimilið í Reykjavík. Veit ekki hvort það sé starfrækt enn. Hæð? 168 cm. Hárlitur? Brúnn en er víst komin með eitt og eitt grátt. Ég sé það bara sem ljósan punkt í lífinu að líkaminn hætti að strefa við að gagnslausa hluti eins og að framleiða einhvern lit á hárið á mér og einbeiti sér í staðinn að því að halda mér á lífi sem lengst. Augnlitur? Blár eða gráblár Gleraugu? Þegar ég horfi á sjónvarp, fer á fyrirlestra og vil sjá eitthvað annað í fjarska. Tattú? Nei en hef langað lengi í, sérstaklega þegar ég drekk. Býst ekki við að ég fái mér úr þessu. Fælni? Hef verið illa við köngulær síðan ég man eftir mér. Það skánar þó með árunum, ég er allavega hætt að öskra brjálæðislega þegar ég sé þær. Innblástur? Innblástur, hvað er nú það. Ég á voðalega erfitt með að skrifa greinar og svoleiðis læt mér því ekki detta í hug að skrifa sögur, ljóð, söngtexta eða neitt yfir höfuð. Ég get jafnvel fengið ritstíflu þegar ég skrifa á bloggið sem er þó að mestu leyti rugl. Fjölskyldan? Aujan mín og bráðum Gússí. Atvinna? Það er nú spurning. Þetta á að kallast nám sem ég er í en það er meira eins og vinna. Framtíðar atvinna? Hef ekki hugmynd. Vona reyndar að ég/við fái vinnu á Íslandi eftir námið. Hæfileikar? Þeir eru svo margir að ég hef eiginlega ekki tíma til að telja þá alla upp. Nefni þó nokkra: er góð í drykkjuleikjum, spilum og íþróttum og er greinilega afar frjó :) Hvar ertu? Í vinnunni. Hvað ertu að gera? Reyna að skemmta lesendum mínum með því að svara þessu. Hvernig er veðrið úti? Sól, óskýjað og lygnt en slatta kalt. Hvernig hefurðu það? Bara mjög gott miðað við aðstæður að ég held. Gússí virðist stela soldið orku frá mér því ég mun þreyttari en fyrir nokkrum mánuðum. Síðasta manneskja sem þú talaðir við í síma? Aujan mín fyrir hálftíma. Í hverju ertu? Inniskóm, sokkum með munstri að ofan, teygjubuxur fyrir óléttar kellingar, g-strengs nærbuxum, hlýrabol og renndri peysu sem stendur England á. Á hvaða lag ertu að hlusta? Ekki neitt, ég hlusta vanalega ekki á tónlist nema heima og þá er það yfirleitt því Auður setur hana á fóninn. Síðasta bók sem þú last? Kláraði Kleifarvatn eftir Arnald Indriðason um helgina. Hún var helvíti skemmtileg eins og allar hinar í seríunni. Næsta bók sem þú ætlar að lesa? Keypti “Allt om barn” um helgina þar sem farið er í meðgöngu og fyrstu sex ár barnsins. Ég mun örugglega vera að lesa hana næstu árin. Uppáhalds bók? Á enga uppáhalds bók en hef lesið margar mjög skemmtilegar. Síðasta kvikmynd sem þú sást? Sá sænsku myndina “Tjenare Kungen” á laugardaginn. Hún var fín afþreying Næsta kvikmynd sem þú ætlar að sjá? Ætli það verði ekki eitthvað sem okkur áskotnaðist í seinustu viku á DVD. Uppáhalds kvikmynd? Þetta er jafn erfið spurning og með bókina. Fallegasta kona (utan maka)? T.d. Angelina Jolie og Elizabeth Hurley eru mjög fallegar. Fallegasti maður (utan maka)? Hef alltaf þótt Brad Pitt sætur. Hvað gerðirðu á síðasta afmælisdeginum þínum? Fékk mér göngutúr með Auði og svo borðuðum við heima. Mig langaði ekki að gera neitt því mér var frekar óglatt. Veski? Já, ég á eitt veski sem er reyndar undir greiðslukort. Í því er greiðslukort, persónuskílríki og nokkur önnur kort auk peningaseðla. Kaffi? Drekk ekki kaffi því mér finnst það hreint ógeðslegt á bragðið. Skór? Númer 39. Bíll? Á engan bíl núna en hef átt tvo. Hjóla í vinnuna en tek annars lest eða strætó. Heitir hann..? Ég ætla bara að þykjast vera saklaus núna og segja “hann hver?” Ilmvatn? Ekki þessa dagana. Er ekki hrifin af of mikilli lykt eins og stendur og vil ekki nota ilmvatnið mitt fyrr en meðgöngu lýkur því heyrst hefur að konur geti stundum ekki notað ilmvatnið sitt aftur. Derhúfa? Neibb, hætti að nota derhúfu fyrir nokkrum árum því Auði fannst það ljótt :) Planta? Eigum tvær orkedíur (hvíta og bleika), tvö kínversk tré sem ég plantaði, bambusa og eitthvað eitt enn. Tannbursti? Já, bara svona venjulegur sem kann ekkert mörg trikk. Súkkulaði eða vanilla shake? Fæ mér bara sitt á hvað. Smjör eða salt á poppcorn? Salt og mikið smjör. Einhverntíma verið samið um þig lag? Ábyggilega, veit bara ekki af því. Einn aðdáandanna hefur ort afskaplega fallegt ljóð um mig. Hvað lag grætir þig? Öll lög í brúðkaupinu okkar virtust græta mig. Hingað til hefur hins vegar bara ákveðinn kafli í 7. synfóníu Beethovens haft þessi áhrif á mig. Hvaða lag gleður þig? Mörg lög gleðja mig, man ekkert sérstakt eins og er enda er ég afleit í lagaheitum og öðru sem snýr að nöfnum. Uppáhalds lag? Ekkert eins og er. Hvaða bragð er í munninum á þér? Kíwí og appelsínubragð. Verðuru bílveik/sjóveik? Já og þarf oft lítið til. Hefurðu slæman ávana? Neeeeei, ekki svo ég muni. Hætti að naga neglurnar í sumar og vona að það haldist. Þinn helsti kostur? Það er nú erfitt að dæma hver þeirra er helstur. Ætli það sé ekki hversu auðvelt ég á að sjá fyndnu hliðarnar á hlutunum. Þinn helsti galli? Kannski stjórnsemin á heimilinu. Semur þér vel við foreldra þína? Já, alveg prýðilega. Finnst þér gaman að keyra? Mér finnst það mjög gaman. Ég kýs reyndar að keyra sjálf en að vera í bíl með öðrum vegna þess hversu auðveldlega ég verð bílveik. Mér finnst fínt að vera í bíl með Auði því hún veit hvað gerir mig bílveika og forðast það, þessi elska :) Áttu börn? Nei, en það líður að því. Hver er þín helsta eftirsjá? Ég sé ekki eftir svo mörgum hlutum í lífinu og væri í raun ekki til í að taka neinn þeirra aftur því þeir eru hluti af reynslunni og þeirri manneskju sem ég er í dag. Ef þú værir litur, hvaða litur værirðu? Blár. Hvað gleður þig? Það gleður mig nógu mikið dagsdaglega að heyra og sjá Auði mína. Hvað grætir þig? Núna er ég á örlítið viðkvæmara stigi en fyrir nokkrum mánuðum og gætu furðulegir hlutir svo sem grætt mig, þó helst eitthvað sorglegt í sjónvarpinu. Hvað er næsti geisladiskur sem þú ætlar að kaupa? Ég kaupi vanalega ekki geisladiska handa sjálfri mér, Auður er meira í tónlistardeildinni á heimilinu. 7 hlutir í herberginu þínu? Barnarúm, hjónarúm, stólar fyrir fötin, nýju náttborðin, fataslá, yfirdýna fyrir beddann, fataskápar. 7 hlutir áður en þú deyrð? Nokkur börn og ferðalög. Hafa það afar þægilegt og fínt í sátt og samlyndi við Auði og fjölskylduna. Hef fyrir löngu ákveðið að við Auður ætlum að vera ríkar til að geta átt fínt hús á Íslandi og geta gert ýmislegt fyrir og með börnunum. Þetta er í raun mun meira en 7 hlutir! 7 hlutir sem þú segir mest? Hef ekki hugmynd satt að segja. Reykirðu? Nei og finnst sérlega ógeðslegt að finna reykingarlykt núna. Notarðu eiturlyf? Nei og ef ég gerði það þá myndi ég nú ekki skrifa það hér! Biðurðu bænir? Nei, er ekki trúuð í kristinlegum skilningi. Ég trúi á mig og bið þess að allt verði í lagi hjá mér. Hefurðu vinnu? Sjá svar við svipaðri spurningu að ofan. Sækir kirkju? Nei enda sé ég endan tilgang með því. Lýstu fyrsta kossinum þínum? Hann var mjúkur og góður. Kalli klukkadi okkur. Thar sem vid erum heimskir utlendingar föttudum vid ekkert hvad hann atti vid og heldum ad hann vaeri ad minna okkur a eitthvad. Undarlega ordad en ok. Svo taladi Emelia vid hann i sima um daginn og tha kom i ljos ad klukk er eitthvad stadreyndir um thig. Eg for tha skommustuleg inn a siduna hans (eg tok aldrei thessu vant mark a thvi thegar hann hotadi ad haetta ad blogga i lok sumars) og fann tha thvilikt langan spurningalista sem eg koperadi inn i word og svaradi samviskusamlega. Eg taladi sidan vid Emeliu adan og tha hafdi hun fylgst eitthvad betur med og sa ad thetta klukk voru einhverjar 5 stadreyndir sem madur atti ad segja um sjalfan sig. Goddamn, svona er ad nenna ekki ad lesa leidbeiningarnar. En nu aetla eg ad birta thessi blessudu svor af tvhi ad eg var buin ad svara ollu. Heitir? Auður Magnúsdóttir, en stundum Aodor Magnusdottir (með mjúku g), stundum Auþur og stundum Öjdor og allt þar á milli. Svíar eiga bágt. Gælunöfn? Auja Afmæli? 15. september, alveg eins og kata sys Fæðingarstaður? held Rvk. Hæð? 172 skv. nýjustu mælingum Hárlitur? gult skv. 6 ára vinkonu minni Augnlitur? Blár Gleraugu? Þegar ég man og nenni og vil sjá eitthvað Tattú? Sko, hvað má þetta vera langt svar. Kannski fyrir svona 5-10 árum. Núna er hver einasta barbídúkka með tattú og heldur að hún sé kúl. Plís! Þetta er svona eins og að hlusta á pönk og rokk í dag og halda að maður sé rebbel. Eða versla í spútink og halda að maður sé listamaður. Sumsé nei. Fælni? Fiðrildi (sérstaklega inni), biðraðir, lokuð rými, IKEA Innblástur? Þúsund hlutir. Yfirleitt afurð innblásturs einhvers annars Fjölskyldan? Eiginkona, barn í maga, mamma og pabbi, systkini, stjúpforeldrar og stjúpsystkini, mágar og mágkona, ömmur og tengdaforeldrar plús alls konar viðhengi og framlengingar. Atvinna? Doktorsnemi (er það ekki annars vinna) Framtíðar atvinna? Vísindakona, annaðhvort sell át hjá einhverju fyrirtæki eða hugsjónamanneskja í háskólanum, sem ekki getur framkvæmt neinar af fínu hugmyndunum því það er ekki til neinn peningur Hæfileikar? Úff púff. Á auðvelt með að læra. Annars er ég svo fljót að missa áhuga á öllu að ég endist ekki til að þróa neina sérstakan hæfileika Hvar ertu? Í vinnunni Hvað ertu að gera? Bíða eftir næsta skrefi í tilrauninni minni Hvernig er veðrið úti? Skítkalt gluggaveður Hvernig hefurðu það? Mjög gott Síðasta manneskja sem þú talaðir við í síma? Karvel í uppsala Í hverju ertu? Eldgamalli 66°N peysu, Gallabuxum, bol, nærum og haldara úr H&M (ég er nemi!) Á hvaða lag ertu að hlusta? Var að hlusta eitthvað teknó Síðasta bók sem þú last? Rokkað í Vittula. Næsta bók sem þú ætlar að lesa? Er að lesa Ett öga rött eftir Jonas Hassan Khemiri, Heimsljós eftir Halla L og Molecular biology eftir Lodish. Ætla að lesa Augu þín sáu mig eftir Sjón og Ég heiti ísbjörg, ég er ljón eftir Vigdísi Grímsdóttir, báðar á sænsku. Svo er eg ad hlusta a eitthvad glaepo um brennuvarg. Uppáhalds bók? Ertu að grínast? Hvernig á maður að geta valið. Jú, ætli það sé ekki Englar Alheimsins eftir Einar Má. Síðasta kvikmynd sem þú sást? Sá Dagbók Bridet Jones í gærkvöldi Næsta kvikmynd sem þú ætlar að sjá? Ekki glóru. Ekkert sérstakt á dagskrá. Liklega Harry Potter Uppáhalds kvikmynd? Matrix Fallegasta kona (utan maka)? Helena Christensen Fallegasti maður (utan maka)? Jude Law Hvað gerðirðu á síðasta afmælisdeginum þínum? Vann og fór út að borða með Emelíu á frábærum veitingastað. Veski? Er með lítið svona kortaveski. Sórt veski er bara til að safna drasli í. Hver er annars spurningin Kaffi? JÁ! Sterkt og svart Skór? Er í ljótum inniskóm með táfýlu núna. Nota númer 38 en máta alltaf 39 fyrst. Er farin að þróa með mér smá skófetish. og veskjafetish. Bíll? Nei, en á gult hjól sem ég fer í vinnuna á Heitir hann..? Hjólið hlýtur að heita gamli gulur Ilmvatn? 212. Derhúfa? Nei er ekki nógu sterkt orð Planta? Emelía ræktar nokkrar sætar plöntur sem ég vökva stundum en ætla ekki að hrósa mér fyrir Tannbursti? Bleikur og hvítur collgate Súkkulaði eða vanilla shake? Enginn sjeik. Er þetta bandarískt? Sjeik? Derhúfa?!?? Smjör eða salt á poppcorn? Bæði. Þó mun meira smjör. (það er k í poppkorn eins og Kalli sagði) Einhverntíma verið samið um þig lag? Nei. Held ekki. Eða jú. Sálin hans jóns míns samdi um mig lag þegar ég var í gaggó. Þeim fannst ég undarleg. Svo er nú það. Hvað lag grætir þig? Ekkert Hvaða lag gleður þig? Summer time eftir Gershwin (eða hvernig sem það er skrifað) eftir að Íris kærasta Ömma bró spilaði það svona vel í brúðkaupinu okkar Emelíu. Svo kemst ég alltaf í stuð þegar ég heyri Can’t get you out of my head með Kylie sætu. Uppáhalds lag? Veit ekki. Jesus to a child með Gogga kannski. Svo er uppáhaldslag eitt orð Hvaða bragð er í munninum á þér? Kaffibragð Verðuru bílveik/sjóveik? Bílveik ef ég les á ferð Hefurðu slæman ávana? Milljón. T.d. of mikið kaffi, blót ofl. Þinn helsti kostur? Var ekki spurt að þessu áðan? Hvað eru þetta eignilega margar spurningar? Aðlögunarhæfni kannski. Þinn helsti galli? ríf kjaft, óþolinmæði, skapstór Semur þér vel við foreldra þína? Mjög vel Finnst þér gaman að keyra? Já. Fannst mjög gaman að keyra jepplinginn hennar mömmu í sumar upp á hálendi Áttu börn? Bráðum Hver er þín helsta eftirsjá? Allt sem ég hef (ekki) gert vegna heigulsháttar Ef þú værir litur, hvaða litur værirðu? Það veit ég ekki. Er ekki fjólublár litur lesbía? Gegnsær litur vísindamanns? Fjólublá glæra kannski. Hvað gleður þig? Margt. Helst Emelía. Hvað grætir þig? Mjög margt. Er farin að grenja æ oftar. Er í tengslum við tilfinningar mínar (æl) Hvað er næsti geisladiskur sem þú ætlar að kaupa? Veit ekki. Geisladiskar eru svo dýrir. Langar smá í Best of Cohen. Svo einhvern góðan teknódisk. 7 hlutir í herberginu þínu? Svefnherberginu? Stofunni? Tölvuherberginu? Jæja þá. Svefnherberginu: Barnarúm, náttborð, náttborð, rúm, stóll, stóll, græn heimapeysa 7 hlutir áður en þú deyrð? Að tala mörg tungumál reiprennandi, vinna alvöru hjálparstarf, vera gott foreldri, skrifa bók, vera þolinmóð næstum alltaf (eða fara á reiðistjórnunarnámskeið), leika í leikriti, læra keilu (ég hitti yfirleitt í rennuna) 7 hlutir sem þú segir mest? Kúl, typ (sænska), ástin mín, fökk, helvítis, fáviti, MATUR! Reykirðu? Nei, kann það ekki Notarðu eiturlyf? Ég myndi líklega ekki játa það á bloggsíðunni? Ég nota fíkniefni eins og kaffi og áfengi. Biðurðu bænir? Nei Hefurðu vinnu? Þannig. Fæ allavega laun. Sækir kirkju? Nei. Lýstu fyrsta kossinum þínum? Ég og kærastinn minn vorum búin að vera saman í nokkra daga en höfðum ekki kyssts (halló) en thegar vid gerdum thad loksins var thad mjög spennandi en dálitid klaufalegt af amk minni hálfu. sunnudagur, október 16, 2005
Ég hef ekki bloggað í heilan mánuð. Auðvitað skammast ég mín heil ósköp og ætla því að skrifa nokkur orð núna. Fyrir mánuði héldum við sænsku brúðkaupsveisluna okkar (sem Auður sagði frá). Þetta var nú meira svona partý með smá heimatilbúnu snarli sem var alveg rosalega gott hjá okkur svo ég segi sjálf frá. Þetta var vel heppnuð veisla með rúmlega 40 manns og allt fór vel fram fyrir utan auðvitað að Mia (finnska vinkona okkar) var alveg haugafull og reyndi við allavega tvær straight stelpur sem vinna með mér (ég náði nú að bjarga þeim báðum frá þeim ósköpum); ekkert nýtt sem sagt. Flestir voru farnir um miðnætti nema nokkrir vinnufélagar mínir sem dönsuðu og drukku til tæplega 3 enda kunnugir salnum þar sem hann er á neðstu hæðinni á vinnustaðnum mínum. Ég er náttúrulega óskaplega dama eins og allir vita og var ég í brúðkaupsfötunum mínum með öllu tilheyrandi og þá er ég helst að tala um háhæluðu skóna sem reyndar margar stelpur myndu kalla miðlungsháhæla skó. Og á þeim trampaði ég frá klukkan 19 til klukkan 2 um nóttina en þá voru svo fáir virðulegir gestir eftir að ég vogaði mér að skipta yfir í svörtu Nike íþróttaskóna mína; og þvílíkur léttir. Ég sá ekki fyrir þá að á sunnudeginum finndi ég fyrir smá óþægindum í vinstra hnénu og að á mánudeginum gæti ég varla labbað. Samt fór ég auðvita í vinnuna á mánudeginum því svona lagað gengur alltaf yfir, eða það hélt ég. Nei, þetta bara versnaði með deginum og ég haltraði eins og fífl í vinnunni því mér var svo illt enda hnéð stokkbólgið. Svíarnir hvöttu mig hver af öðrum að fara til læknis en ég sagði að Íslendingar gerðu það ekki fyrr en það væri alveg að ganga af okkur dauðum, þetta væri bara fyrsti dagur í sársauka hjá mér svo ég yrði að sjá aðeins til áður en ég hlypi grenjandi til læknis. Næsti dagur var ekki skárri þrátt fyrir að ég bæri á mig kælikrem sem á að minnka bólgur. Það er skemmst frá því að segja að ég var heima í þrjá daga eða þar til ég gat gengið án þess að finna mikið til. Við Auður sváfum meira að segja á beddanum í stofunni til að það væri stutt fyrir mig að skakklappast á klósettið á nóttunni. Boðskapur sögunnar: Konur (og karlar), látið ekki platast í að halda að háhælaðir skór séu nauðsynlegir fyrri útlitið. Þeir eru óþægilegir meðan maður er í þeim og enn verra verður það síðar meir auk þess sem maður er ferlega asnalegur þegar maður haltrar með bógnar fætur. Í dag er Gússí 5 mánaða og ákváðum við þá að verða við óskum lesenda og birta bumbumyndir. Þið getið einnig skoðað fullt af myndum frá júní til október. þriðjudagur, október 11, 2005
Um helgina komu tveir eistar og einn svíi i vöflur til okkar. Umræðurnar voru mjög skemmtilegar, m.a. töluðum við um stjórnsýkina og hér í svíþjóð. Hér er nefnilega alltaf verið að passa upp á mann með því að setja upp alls konar miða. Á gamla labinu mínu var t.d. miði við hvern vask þar sem stóð "It is everybodies responcibility to keep the "lab" safe and clean!" sem er svona týpískt sænskt að segja fólki fyrir verkum. Fyrir ekki svo löngu settu lestarverðirnir upp miða við hvert einasta hlið í tunnelbananum þar sem stendur "gangið í gegnum hliðin" með svörtum stöfum á appelsínugulum grunni. Svona er þetta út um allt, ætli tilgangurinn sé ekki að láta fólki líða eins og það hafi gert eitthvað af sér svo að það þori ekki að framkvæma þessar tvær frumlegu hugsanir sem ekki tókst að drepa i skólakerfinu. Síðan töluðum við um skólakerfið. Svíinn sagðist vera haldin alvarlegum persónuleikabrestum vegna þess hvernig komið var fram við hann í 8 ára bekk þegar hann kláraði stærðfræðidæmin á undan hinum. Þá fékk hann fleiri eins dæmi, sem var auðvita hundleiðinlegt og ótrúlega lítið krefjandi fyrir hann. Þá brá hann á það ráð að klára öll dæmin nema þrjú og gera síðan eitthvað sem hann langaði, eins og t.d. að kasta skutlu í stelpurnar, syngja eða rugga sér á stólnum. Þegar kennarin spurði hvort hann væri búin með dæmin sín svaraði hann sannleikanum samkvæmt að hann væri ekki búin. Svíinn segir að í dag geri hann öll verkefni vel til 90% og þá missi hann áhugan. Tilfinningin að verkefnið klárist ekki þá og það sé eins gott gera ekkert meira er enn til staðar. Í eistlandi er það þannig að strákar byrja 7 ára og stelpur 6 ára í skólanum. strákar eru nefnilega svo óþroskaðir að þeir verða að byrja ári síðar. Nema að þeir hafi meira frelsi til að hegða sér eins og þeim dettur í hug. Annar eistinn sagði frá því að hann hefði þjáðst af hryllilegum skólaleiða strax í 1. bekk því hann var búin að læra að lesa þegar hann kom í skólann. Verkefni 6 ára bekkjar var að læra stafina og honum leiddist auðvita hryllilega. Margir betri skólar í eistlandi hafa brugðist við þessu með því að taka ekki við 6/7 ára krökkum sem ekki kunna að lesa. Og hvað þýðir það, jú krakkarnir sem eiga foreldra sem ekki hafa möguleika á að kenna þeim að lesa enda strax í verri skóla. Og hvernig á að leysa þessi vandamál. Ein hugmyndin er einstaklingsmiðað nám sem ég þekki ekki nógu vel til að tjá mig um en sem mamma er búin að kynna fyrir mér og næstum búin að sannfæra mig um að sé allavega vert að prófa. Hér er linkur sem ég fann um þetta ef þið hafið áhuga. miðvikudagur, október 05, 2005
Héðan er nú ekki margt að frétta en hér kemur stutt update af því að við erum alltaf svo latar að skrifa. Mamma er búin að vera í heimsókn hérna ég veit ekki hvað lengi. En hún hefur næstum ekkert verið að leika við okkur, bara við einhverja leiðinlega svía sem búa á skítapleisum eins og nynäshamn og Helsingborg. Þar hefur hún verið á fundum. Við tókum samt góðan verslunarleiðangur um helgina með henni þar sem við styrktum sænskan efnahag töluvert. Síðan fórum við í mæðraskoðun í vikunni og fengum að hlusta á hjartað. Barnið er farið að sparka alveg svakalega mikið í allar áttir. Mér finnst náttúrulega langskemmtilegast þegar það sparkar upp því þá finn ég. Held að emelíu finnist það líka, býst ekki við að það sé gott að láta sparka í miltað á sér. Svo erum við búnar að fá nýju húsgögnin okkar, þau eru svaka fín. Setjum myndir af þeim inn fljótt. föstudagur, september 30, 2005
Og svo viljum vid audvitad oska ogumundi fraenda til hamingju med daginn. Kalla hann ogmund en ekki ogga i dag af thvi ad madur a vist ad vera godur vid gamalt folk og gera eins og thad vill mánudagur, september 26, 2005
sunnudagur, september 25, 2005
þriðjudagur, september 20, 2005
A laugardaginn vorum vid med veislu fyrir svianna okkar v. brudkaupsins. Vid leigdum sal i gegnum vinnuna hennar Emeliu og thegar vid forum ad skoda hann viku fyrir partyid vantadi i hann alla gluggana! Thad var verid ad skipta um tha og i stadinn voru sponaplotur fyrir gatinu thegar partyid var. Ekki mjog kosi. Annars for partyid vel fram, svona fyrir utan thegar Mia djammvinkona okkar fann sig knuna til ad raeda um strap-on vid kaerustu professorsins mins, virdulegan laekni a fimmtugsaldri. Vid Emo vorum allan lau ad undirbua matinn sem flestir lystu anaegju med og allan sun ad thrifa. vid fengum fullt af finum pokkum, standlampa sem vid hofdum oskad okkur og utekt i Duka og Åhléns, nudd og tvaer orkediur sem okkur mun liklega takast ad drepa fljotlega. miðvikudagur, september 14, 2005
Við Auður fórum í sónar í gær til að meta hvort Gússí væri eðlileg að stærð og hvort allt væri í lagi. Það er varla hægt að vera fullkomnari; útreiknaður aldur var 16 vikur og 6 dagar en hárrétt svar er 16 vikur og 5 dagar. Gússí leit eðlilega út og hafði heldur betur gaman af áhorfendunum því hún/hann lék alls kyns kúnstir: hoppaði, sparkaði, veifaði og tuggði. Gússí er sem sagt vinnsluheiti næstu mánuði þar sem við vitum ekki hvort kynið það verður. Hjúkkan neitaði að áætla kynið því hún sagði að Gússí væri of lítil(l) ennþá. Auður er fullviss um að þetta sé stelpa og ákvað nafnið en ég held hins vegar að þetta sé strákur. Ég vona bara að það að ég kalli tilvonandi strákinn okkar stelpunafni eigi ekki eftir að valda honum hugarangri í framtíðinni ;) Þið getið skoðað sónarmyndirnar hérna. Svo getið þið kosið í dálknum hérna til vinstri um hvort þið haldið að Gússí sé stelpa eða strákur. Að sjálfsögðu eru vegleg verðlaun handa þeim sem giska á rétt, nefnilega að fá að passa Gússí ótal skipti í framtíðinni. Hinir sem giska á rangt þurfa ekki að örvænta því skammarverðlaunin eru einnig frábær: passa Gússí þegar hún/hann er ekki í pössun hjá sigurvegurunum. mánudagur, september 12, 2005
miðvikudagur, ágúst 31, 2005
Á sunnudaginn vöknuðum við Auður kl. 06:45 við einkennilegt bank sem virtist koma frá nágrönnum okkar að ofan eða hreinlega utanfrá. Við reyndum auðvitað að sofna en gékk ekki því bankið hélt áfram með sínum rythma. Ég gafst nú fljótt upp (enda ekki mjög hrifin af því að vera vakin af ástæðulausu) og barði í vegginn og barði líka í loftið ef þetta væri nú nágranninn. Reyndar fannst mér afar furðulegt að nágranninn væri að negla eitthvað upp svona snemma á sunnudegi en fólk er fífl. Bankið hætti í örskamma stund en byrjaði svo aftur. Við litum út um gluggann en sáum engan en það var augljóst að einhver hlaut það að valda hávaðanum. Aujan mín fór því út á náttfötunum til að kanna málið. Þegar hún kom fyrir hornið flaug einhver fugl í burtu og hljóðið hætti. Fugl!!! Við höfum reyndar lýst því yfir fyrir löngu að okkur er illa við fugla sem halda fyrir okkur vöku en góð vísa er aldrei of oft kveðin. Eitthvað hefur þessi fugl ekki vaðið í vitinu því við búum í steinhúsi sem hefur varla snefil af tré utan á sér en þar ákvað kvikindið að höggva snemma morguns. Ef hann ætlaði að búa sér til hreiður þá er hann allt of seinn, hann á að vera búinn að leggja egg og unga út! Ef hann var að leita sér að æti þá var hann líka á röngum stað. Ef tilgangurinn var af einhverjum furðulegum ástæðum að eyðileggja húsið þá var um misheppnaða tilraun að ræða því eins og áður sagði þá er húsið steypt. Ég sé því enga aðra ástæðu en að fuglinn hafi eingöngu verið að pirra okkur Auði. Það eina gáfulega sem fuglskvikindið gerði var að forða sér þegar hann sá Auði nývaknaða og ógreidda. þriðjudagur, ágúst 30, 2005
mánudagur, ágúst 29, 2005
Prófið þetta Harry Potter test þar sem þið getið komist að því hvaða persónu þið líkist mest. Mín niðurstaða var eftirfarandi:
Ég ráðlegg vinum Auðar að íhuga að slíta tengsl við hana því þetta er hennar niðurstaða:
sunnudagur, ágúst 28, 2005
föstudagur, ágúst 26, 2005
Sma stutt speki sem eg fekk i email adan: "Don't worry about the world coming to an end today. It's already tomorrow in Australia." (Charles Schultz) Ja, allir sem eiga myndir ur brudkaupsveislunni okkar mega endilega senda okkur thaer, helst a CD via snailmail. okkur vantar svoleidis. Von er a fleiri myndum og frasogn a netid Við fengum svo ótrúlega mikinn pening í brúðkaupsgjöf að við erum alveg í vandræðum með að eyða því. Upphaflega áætlunina var að kaupa sófa, sem við höfðum augastað á, fyrir alla peningana sem við fengjum. Auður hélt að við myndum þurfa að punga fullt út sjálfar en ég hélt að okkur myndi áskotnast nóg til að kaupa sófa og smá bland í poka. Það er skemmst frá því að segja að mitt gisk var nær raunveruleikanum en samt svona líka óskaplega fjarri. Við keyptum sófann (þriggja og eins sæta) í vikunni því það er þriggja mánaða bið. Gersemin er ólífugræn, framleidd á Ítalíu eftir pöntun og berst okkur um miðjan nóvember. Sófinn okkar var svo ódýr að við eigum meirihluta peninganna eftir. Á næstu vikum munum við því líklega velja okkur sófaborð og hugsanlega borðstofuborð með öllu tilheyrandi. Mér finnst endilega að heimilið eigi að festa kaup á almennilegri borvél en Auður er gjörsamlega mótfallin því, getur einhver reynt að koma vitinu fyrir hana! Annars gengur okkur dável að velja allt innbú í sátt og samlyndi :) miðvikudagur, ágúst 24, 2005
Hér kemur “stuttur” pistill um brúðkaupsdaginn. Reyni að setja viðeigandi myndir með þegar myndasíðan er komin í lag. 1. hluti: Undirbúningurinn. Við sváfum í sama rúmi nóttina fyrir brúðkaupið [gasp!] eins og við höfum gert nánast á hverri nóttu síðastliðin 5 ár. Ég fór með bílinn hans pabba til hans um klukkan níu en við vorum búnar að vera með hann í láni. Pabbi þreif bílinn á meðan ég var í hárgreiðslu. Mjög sanngjörn skipti. Síðan kom hún Dóra vinkona Kötu heim til mömmu og greiddi mér frá 10:00 til 12:30 en þá vakti ég Emelíu og fór í förðun. Pabbi keyrði mig og sótti og Emelía fór í sturtu á meðan. Síðan fór ég aftur til Dóru og fékk skraut í hárið. Dóra lagaði líka hárið á Emelíu aðeins. Dóra var sumsé hárgreiðslumeistari brúðkaupsins. Þá var klukkan næstum orðin tvö og við fórum á Álfhólsveginn til foreldra Emelíu en þar ætlaði Sigga vinkona Emelíu að farða hana. Ekki vildi betur til en svo að hún tafðist alveg hrikalega í lagningunni sem hún var í og hún kom ekki fyrr en korter í þrjú og ég var alveg að fara á tauginni. En förðunin tók ekki langan tíma og við fórum með brúðarbílnum í Hellisgerði í Hafnarfirði þar sem pabbi Emelíu tók af okkur myndir. Ari, kærasti Kötu sys, var sérlegur aðstoðarmaður ljósmyndarans, yfirstílisti og umsjónarmaður leikmununa. Í hellisgerði voru teknar ca. 350 myndir af okkur og er skemmst frá því að segja að við vorum algjörlega gordjíus á þeim öllum, þó brosið hafi aðeins verið farið að stirðna undir það síðasta. Úr Hellisgerði fórum við, í brúðarbílnum, upp að Kópavogskirkju þar sem ca. 150 myndir voru teknar af okkur út í móa og upp á risasteini o.s.v. Á leiðinni til baka á Álfhólsveginn þar sem athöfnin fór fram mættum við MI 320, bílnum sem við áttum þegar við bjuggum á Íslandi. Við lítum auðvita á þetta sem hrikalega góðan fyrirboða. þriðjudagur, ágúst 23, 2005
Halló halló allir! Hér eru komnar myndir úr brúðkaupinu frá Ingu frænku Emelíu. Þær eru svona fáar því að ég kemst ekki inn á myndasvæðið okkar, þetta er rétt til að svala mestu forvitni ykkar. Hryllilega stórt TAKK sem voru þarna og hjálpuðust að við að gera brúðkaupsdaginn okkar algjörlega frábæran. Fleiri myndir og saga dagsins og íslandsferðarinnar koma síðar fimmtudagur, júlí 28, 2005
Jæja góða fólk. Við erum löngu komnar til Íslands, gleymdum okkur bara í góða veðrinu. Ef þið hafið áhuga á að tala við okkur getið þið hringt í síma 6638632. þriðjudagur, júlí 19, 2005
Svo gleymdi ég að segja frá aðalgjöfinni. Auður gaf mér þriðju og seinustu afmælisgjöfina á laugardaginn því hún gat ekki beðið fram á sunnudag :) Það reyndist vera gelpúði á hnakkinn minn á hjólið. Ég sá þennan púða fyrir nokkrum mánuðum og varð þvílíkt skotin í honum. Ég hef nefnilega verið með svamppúða í ár en hann er bara eiginlega ekki nógu mjúkur fyrir rassinn minn. Gelpúðinn er hins vegar algjör unaður! Og svo eignaðist ég glænýjan bróður áðan; Sony Ericsson. Hann er svartur, lítill og nettur og ekki með neitt hár. Hann sefur eins og er en verður heldur betur sprækur á morgun svo þá verður hægt að hringja í númerið mitt aftur. mánudagur, júlí 18, 2005
Ég vil bara þakka öllum fyrir fallegu afmæliskveðjurnar. Það er ofsalega skemmtilegt að sjá hversu margir muna eftir manni :) Fyrir þau ykkar sem eruð ekki með allar upplýsingar á hreinu þá varð ég 29 ára í gær. Við gerðum mest lítið, áttum bara rólegan dag með smá rölti um hverfið. Gátum þó ekki verið mjög lengi úti vegna dropanna úr loftinu sem breyttust síðan í þessa líka hellidembum með þrumum. Við sluppum þó inn áður en flóðið byrjaði. Á laugardaginn fengum við skemmtilega heimsókn. Arna, Karvel og Arnar Smári gerðust gistigestir hjá okkur. Litla fjölskyldan var að fara í smá sumarfrí á suðurhluta Svíþjóðar og byrjaði fríið hjá okkur. Arnar Smári (5 mánaða) brosti og hló allan tímann, alveg hreint með endemum glatt barn en það spilaði líklega smá inn í hversu skemmtilegt var hjá okkur. Auður bjó til yndislegan kjúkling og eftirá spiluðum við póker. Arna og Karvel eiga spilapeninga og virðast vera orðin solið sleip í þessu því við Auður töpuðum á undan þeim. Ég fékk meira að segja afmælisgjöf frá þeim, einn disk í sparistellið okkar. Jibbí, núna getum við boðið fleira fínu fólki í mat. sunnudagur, júlí 17, 2005
Hér eru komnar myndir af ráðstefnunni sem ég var á í Cambridge. Þær eru flestar af þessum fínu heimavistum eða college sem eru út um allt. Ég var samt ekki bara að túristast þarna, líka að nördast, ég lofa. Þetta college system þeirra er víst þannig að fólk tilheyrir vissum college og þar býr það og borðar og á sér eigin leiðbeinanda sem hjálpar þeim við námið. Síðan fer fólk á fyrirlestra í University of cambridge. Doltið öðruvísi kerfi en maður á að venjast. Ráðstefnan var rosa góð, hitti þar Íslending, varð smá brún og fræddist smá. Týndi vegabréfinu mínu 3 klst áður en flugið mitt átti að fara, eyddi 1 klst. í að leita að því, fann það í töskunni minni og dó næstum því úr stressi við að ná flugvélinni. En allt er gott sem endar vel og ég komst heim. föstudagur, júlí 15, 2005
Aujan mín kom heim að miðnætti í gær, þreytt en ánægð með ferðina. Ég fékk annan hluta í afmælisgjöf, “The Science Book” þar sem farið er yfir helstu uppgötvanir í vísindum seinustu 6000 þúsund árin. Alveg hreint frábær bók. Um daginn fékk ég hermannagræn heimaföt frá Auði; síðar buxur og toppur með blúndu hlýrum. Hún er fyrir löngu búin að fá leið á því að sjá mig oft heima í minna fínum náttfötum og var þetta því kærkomið. Ég er alveg ótrúlega gella í þessu. Þegar ég rölti mér með hjólið mitt í gegnum Bergshamra centrum (centrumið okkar sem er í 5 mín göngufjarlægð) í morgun þá staðnæmdist ég allt í einu því mér fannst eitthvað hreyfast fyrir framan mig. Auðvitað höfðu mín haukfráu augu rétt fyrir sér. Á miðri gangstéttinni var lítill íkorni sem labbaði sér um og hann var sko ekkert að flýta sér. Honum fannst hann greinilega eiga bæinn því vanalega eru þessi kvikindi skotfljót í burtu þegar maður nálgast þau. Mér þótti þetta að sjálfsögðu afar skemmtilegt því íkornar eru ein uppáhalds dýrin mín. Ég fyldist því með þeim stutta labba að rósarblaðabunka og hvíla sig um stund og síðan hlaupa beint inn í videobúðina. Ég veit ekki af hverju hann hélt að þetta væri sniðug hugmynd, en þessi er með þeim frakkari íkornum sem ég hef séð. Kannski hafa hinir íkornarnir manað hann upp í þetta en líklega fæ ég aldrei að vita það. Fleira fólk hafði tekið eftir íkornanum mínum og margir þustu að videobúðinni til að sjá hvað hann tæki núna til bragðs. Fólk hélt líklega að íkorninn hefði kannski fundið fimmtíu kall og ætlaði að leigja sér spólu því fólkið virtist ekkert vera að reyna að hjálpa vini mínum út, nei, nei, hann var bara cirkusdýrið þeirra. Ég þurfti að halda áfram leið minni og get því miður ekki frætt lesendur um afdrif íkornans hugaða. Þó þykir mér líklegt að hann hafi tekið nokkur karatespörk á gólfinu í videoleigunni, bara til að fólk viti hver ræður. fimmtudagur, júlí 14, 2005
Loksins er veðrið að skána hérna. Það er hálfskýjað og von á skúr í dag. Það er því mun svalara í vinnunni, alveg bærilegt að vera hérna núna. Seinasta föstudag vorum við Auður boðnar í picnic-grill. Sue-Li og Tobbe, vinnufélagar Auðar, buðu okkur í rosalega flottan mat, þau gerðu meira að segja sérstaka sósu með kjötinu. Við fórum í garð við vatn (ekki beint góð lýsing þar sem það er vatn út um allt í Stokkhólmi :) þar sem fyrirfannst fullt af öðru fólki enda rosalega gott veður og fallegt um kring. Það var þó ólíft annars staðar en í skugganum. Alls konar fuglar voru líka á sveimi og þurfti að fylgjast grant með að þeir nöppuðu ekki steikunum af grillinu. Eitthvað virtust þeir hafa verið sárir yfir því að við vildum ekki gefa þeim mat svo einn tók sig til og dritaði svona líka rosalega á einn pokann okkar, alveg nokkrum centimetrum frá okkur. Þið sem verðið í brúðkaupinu okkar getið skoðað fyrrnefnd Sue-Li og Tobbe því þau munu einnig vera þar, þau eru einu sænsku gestirnir sem koma. Það var nú reyndar bara einum sænskum boðið í viðbót svo afföllin eru lítil. Ég hef gjörsamlega ekki gert neitt síðan að Auður fór. Ég hef vaknað seint, dröslað mér í vinnuna, hangið í vinnunni til kvöldmatarleytis og farið heim að horfa á sjónvarpið. Ég hef ekki einu sinni eldað. Annars þýðir ekkert að hringja í gsm-inn minn næstu daga. Ég missti hann í jörðina í gær og eftir það virkar hann bara alls ekki. Við erum búnar að ákveða að kaupa okkur báða nýja síma og verður það ábyggilega gert á morgun eða laugardaginn. Maður getur ekki lengur verið lengi án gsm :) mánudagur, júlí 11, 2005
Helgin var sjóðheit og reyndi ég hvað ég gat að halda mig frá sólinni. Ég var t.d. inni allan gærdaginn, aðallega v.þ.a. Aujan mín var ekki heima. Auður þurfti að fara að heiman kl. 3 aðfararnótt sunnudagsins til að fljúga til Englands þar sem hún verður á ráðstefnu í Cambridge þangað til á fimmtudaginn. Ég endurheimti því yndið mitt seint á fimmtudagskvöld. Á fimmtudaginn fórum við Auður í heimsókn til Eiríks Freys sem við ætlum alltaf að kalla Eirík Fjalar. Hann var ósköp lítill og sætur og var alveg til fyrirmyndar, heyrðist ekkert í honum allan tímann. Við vorum ekki einar um að vera í forvitnisleiðangri, Uppsalabúarnir birtust allir 5 og voru auðvitað pantaðar nokkrar fjölskyldupizzur. Annars var Biggi litli frændi minn (sonur Ingu föðursystur og Gumma) að hefja Interrail ferð fyrir stuttu. Ferðaplanið hljómar rosalega spennandi og skil ég ekkert í því af hverju mér hefur aldrei dottið í hug að gera eitthvað svona. Þið getið kíkt á bloggsíðuna hjá krökkunum og fylgst með. fimmtudagur, júlí 07, 2005
Hér er búin að vera sól síðan fyrir helgi. Ég er samt búin að vera ferlega lítið í sólbaði og verð því kannski ekkert brún þegar ég kem til íslands eins og ég hafði ætlað mér. Á sunnudaginn er ég að fara á ráðstefun í Cambridge og kem ekki heim aftur fyrr en á fimmtudagskvöld. Ég flýg með gæðaflugfélaginu Ryan air þannig að ég þarf að leggja af stað að heiman um klukkan þrjú aðfaranótt sunnudags, því flugvöllurinn sem ég flýg frá er lengst í rassgati. Fyrir alla nörda, þá ætla ég meðal annars að skoða original handrit sem newton skrifaði. Fyrir tveimur vikum var ég á annari nördastefnu hér í svíþjóð. Hún var haldin á mjög fallegum stað við stórt vatn fyrir norðan stokkhólm. Ég var algjör hetja og synti út í litla eyju á vatninu ásamt svíunum. Það var drullukaltog ég var rosalega stolt af mér. Eníveis á þessari ráðstefnu var kall sem kenndi kúrs sem ég var á í fyrra og hann var á leiðinni til íslands ásamt fjölskyldunni sinni. Ég gerðist fulltrúi ferðamálaráðs og sagði þeim að fara hingað og þangað á íslandi. Mestur tími fór samt í að reyna að finna gistingu fyrir þau fyrstu nóttina þeirra sem var 3 dögum eftir ráðstefnuna. Þau eru fimm og mér tókst ekki að finna gistipláss í reykjavík fyrir minna en 20 þús fyrir eina nótt! Djöfullega dýrt. Moral of the story: Ekki eignast 3 börn og alls ekki gerast túristi á Íslandi. sunnudagur, júlí 03, 2005
Það er búin að vera þvílík sól um helgina. Við hvítingarnir fórum meira að segja út í gær í klukkutíma með teppi, kodda og lesefni. Við erum báðar viðkæmar fyrir sól, brennum auðveldlega svo við þorum aldrei að vera lengur en klukkutíma í sólbaði, auk þess er einfaldlega ógeðslega leiðinlegt í sólbaði. Ég fór aðeins í vinnuna í dag en annars höfum við bara slappað af þessa helgi, nenntum ekki einu sinni í bæinn til að skoða dót sem okkur langar í í brúðkaupsgjöf. Ég verð að segja sögu af því hversu yndisleg hún Aujan mín er. Í gær skruppum við út í búð. Við vorum nú ekki komnar langt frá húsinu okkar þegar við gengum fram á stelpu á okkar aldri sem var hreinlega drekkhlaðin dóti. Við vorum með gömlukonu shoppingvagnen okkar því við nennum alls ekki að bera neitt úr búðinni. Stúlkugreyið var í einhverjum vandræðum með að komast áleiðis með allt dótið sitt, enda steikjandi hiti og hún búin að labba smá spöl frá lestarstöðinni með allt saman. Ekki varð ég baun hissa þegar Aujan mín vatt sér að stelpunni og bauðst til að hjálpa henni. Shoppingvagnen var fylltur og ég neyddist auðvitað til að bjóðast til að bera poka því ekki gat ég bara gengið tómhent við hliðina á stelpunni og hetjunni henni Auði. Já, svona er hún Auja mín, alltaf að hjálpa fólki. Og ég heppin að fá að læra um hjálpsemi af fyrstu hendi. Eftir þetta góðverk gat hún ekki látið vera að vökva veikluleg blóm Stokkhólmsborgar sem eru á gangstéttinni fyrir utan húsið okkar. Þegar maður er kominn á skrið er greinilega erfitt að hætta :) föstudagur, júlí 01, 2005
Við fengum fréttir af nýju fjölskyldunni í Stokkhólmi í gær. Sonur Hrannar og Georgs hefur hlotið nafnið Eiríkur Freyr og var hann 47 cm og 3.5 kg við fæðingu og er líklega svipað núna :) Ég fann afar áhugaverða síðu á netinu þar sem er talað um nafngiftir Íslendinga. Síðan er á sænsku og ættum við því sem búum hérna að senda öllum þeim Svíum sem við þekkjum linkinn. Hversu oft hafið þið t.d. verið spurð að því hvort maður virkilega hafi ekkert ættarnafn heldur beri nafn föðurs síns sem eftirnafn og vanalega fær maður þá spurninguna: og hvernig finnið þið þá hvert annað í símaskránni?!!! fimmtudagur, júní 30, 2005
Veit ad allir urdu fyrir miklum vonbrigdum thegar their gatu ekki farid inn a nature methods linkinn og lesid greinina mina. En ekki orvaenta! Bladid er komid ut og okkar citation er "Nature Methods 2, 507 - 509 (2005)". Faest a ollum betri bokasofnum. miðvikudagur, júní 29, 2005
Það er allt að verða vitlaust í útungununum. Hrönn og Georg eignuðust lítill strák í gær. Til hamingju öll sömul. Ég vil bara bæta því við að við Auður erum búnar að segja allan tímann að þetta yrði strákur. Við erum orðnar ansi góðar í barnagiski og erum ávallt til í gott veðmál ;) Svo var ég að komast að því rétt í þessu að Bjössi og Ólafía eignuðust líka strák í gær. Bestu kveðjur til ykkar líka. þriðjudagur, júní 28, 2005
Ahhh hvað helgin var æðisleg. Við vorum nefnilega í þriggja daga fríi. Föstudagurinn var midsommar og allir eru í fríi þann dag þrátt fyrir að þetta sé ekki rauður dagur. Við Auður fórum í picnic á föstudaginn, byrjuðum kátar í sólinni með scrabble en þurftum fljótlega að flýja í skuggann því hjólin okkar voru byrjuð að bráðna. Um kvöldmatarleytið fórum við til Hrannar og Georgs í steik; algjör hátíðarmatur á boðstólnum. Hina dagana gerðum við mest lítið. Veðrið var alveg ágætt en við héngum inni nánast allan tímann. Á sunnudeginum afrekaði Auður þó að baka alveg rosalega góða appelsínusúkkulaðiköku handa Hrönn og Georg. Um kvöldið fengum við okkur sushi. Ég fékk mér reyndar sushi án sushi eða hvað maður á að kalla sushi án hráa sjávarfangsins, ég fíla nefnilega ekkert ofsalega hráan fisk og hráar rækjur, það er einfaldlega ekkert bragð að þessu. Allavega, sushi staðirnir bjóða vanalega líka uppá mjög góða kjötrétti handa gikkjunum. Annars er nú mun merkilegra að Ósk og Ingvar eignuðust stelpu í gærmorgun sem hefur fengið nafnið Elísabet. Innilega til hamingju öll sömul, hlökkum til að sjá nýju prinsessuna! Og í allt annan sálm, hérna er skemmtilegur linkur á electron microscopy myndir af alls konar dýrum. mánudagur, júní 27, 2005
Tjekkid a thessu. Grein i nature methods um thad sem vid i hopnum minum vorum ad gera fyrsta arid mitt her. fimmtudagur, júní 23, 2005
Anna Kristín kom í heimsókn til okkar í gær og gisti meira að segja. Aumingja hún kom lafmóð því í eftirdragi var margra kílóa innflutningsgjöf. Gjöfin reyndist vera fjórir hvítir matardiskar og fjórir litlir bláir diskar, sem er hægt að nota fyrir sallat eða brauð. Við höfum einmitt verið heillengi að velta fyrir okkur sparistelli en ekki komist að neinni niðurstöðu svo við föngnuðum því mjög mikið að hafa fengið þetta rosalega flotta stell, núna er bara að bíða eftir fleiri stykkjum. Við grilluðum svínalund gestinum til heiðurs og borðuðum úti í glæsilegu veðri. Auðvitað bárum við sparistellið út og vígðum það. Örfáar myndir úr heimsókninni eru hérna. Já, og svo höldum við að kötturinn hafi étið fuglapabbann okkar því við höfum ekki heyrt neitt tíst úr loftræstigatinu í marga daga :( miðvikudagur, júní 22, 2005
Helvítis útlensku mýflugur. Frá því á laugardaginn er ég búin að vera með nokkur flugnabit á líkamanum og það klæjar mjög mikið. Ég er svo veik andlega að ég hef ekki getað látið undan góðu tilfinningunni sem rennur um líkamann þegar maður klórar sér. Þetta hefur auðvitað leitt til þess að sárin sem voru lítil í byrjun eru heljarinnar stór núna og er ég því steinhætt, auk þess hjálpar staðdeyfingarlyfið soldið. Annars erum við báðar komnar með smá lit á kroppinn, aðallega þó á hendurnar og andlitið. Við verðum vonandi lausar við far því það passar afar illa við brúðkaupsfötin. Í gær hittum við Önnu Kristínu niðri í bæ (ekki alveg af tilviljun) og fórum í H&M búðarráp. Ég elska H&M, þar fær maður alltaf eitthvað ódýrt og flott. Konan keypti ósköpin öll af fötum sem kostuðu samtals minna en peysan sem hún var í. Ergo, H&M rúlar! Ég var að fatta rétt áðan að það eru ekki nema rúmar 3 vikur þar til Harry Potter 6 kemst í sölurnar. Þessi bók mun heita "Harry Potter and the Half-Blood Prince" og er frumseld 16. júlí. Ég er þvílíkt spennt. þriðjudagur, júní 21, 2005
Fengum símanúmer fyrir nokkru. Skv. símafyrirtækinu þá áttum við að fá upphringingu frá þeim til að geta valið okkur símanúmer. Að sjálfsögðu voru þetta algjör svik og prettir svo við höfum ákveðið að halda upprunalega númerinu, sem er 59999982. Ef þið hringið í okkur útan Svíþjóðar þá verðið þið að stimpla 00(út úr Íslandi)-46-8-59999982. Við erum búnar að setja símanúmerið okkar inn í dálkinn hérna til vinstri, ef þið gleymið því einhvern tímann ;) mánudagur, júní 20, 2005
Á föstudaginn fór Aujan mín frá mér, skildi mig aleina heima alla helgina. En ég átti í raun ekkert svo bágt. Fór í partý í vinnunni á föstudaginn með sænskum leikjum (mitt lið vann auðvitað) og mat, voða næs. Á laugardeginum fór ég með Hrönn og Georg til Uppsala. Þau keyptu sér nefnilega bíl fyrir rúmum tveimur mánuðum og fengu hann loksins afhentan í vikunni. Auðvitað verður maður þá að krúsa á nýja tryllitækinu, sýna öllum. Bíllinn er voðalega flottur og gott að sitja í honum; nýja-lyktin fer örugglega fljótlega úr bílnum þegar barnið ælir út um allt. Fórum í picnic með Uppsalabúum. Fengum okkur Subway (namm) og keyrðum einhver ósköp út á land að einhverju vatni þar sem strákarnir renndu fyrir fiski meðan konurnar og barnið spjölluðu saman; alveg eins og í bíómynd frá 1950. Eftir picnicið voru greyið borgarbúarnir orðnir þreyttir og fóru heim. Í gær dróg Hrönn mig með sér í sund, í sundlaug sem er alveg rétt hjá mér sem ég vissi ekki einu sinni um fyrr en í gær. Að sjálfsögðu varð ég fyrir svolitlum vonbrigðum því sundlaugarnar voru allar skítkaldar, ég get bara ekki vanist því að vera í kaldri sundlaug. Auk þess var sólin ekki í nógu góðu skapi svo við stoppuðum ekki allt of lengi. Eftir var kominn tími á SS pylsu og kók (kókómjólk handa mér). Auðvitað eru þær ekki fáanlegar svo við keyptum sænskar og vorum með pylsupartý fyrir okkur tvær. Þrátt fyrir að Hrönn og Georg hafi séð um mig alla helgina þá var soldið leiðinlegt að vera einn heima þrjú kvöld í röð. En ég ætla að hitta Aujuna mína eftir vinnu á eftir, ætlum kannski að fá okkur rómantískan McDonald's :) Annars mun tengdamamma koma til Stokkhólms í dag og fer til baka til Íslands á fimmtudaginn. Opinberleg ástæða ferðarinnar er ráðstefna en við Auður vitum vel að í raun og veru er það við ;) miðvikudagur, júní 15, 2005
Í dag er 15. júní sem þýðir að á föstudaginn er þjóðhátíðardagurinn okkar. Á föstudaginn mun vera sumarveisla í vinnunni hjá mér og ætla ég mér að minna fólkið á hvaða merkisdagur sé. Seinustu daga hef ég því verið á netinu að leita mér að upplýsingum um íslenska þjóðsönginn eða Lofsönginn eins og hann heitir víst. Besta síðan sem ég fann er án efa þessi því þar er hægt að fræðast um uppruna og þróun ljóðsins, sjá ljóðið og hlusta á margvíslegar útgáfur af laginu með og án kórs. Skemmtilegt er að heyra Lúðrasveit Reykjavíkur spila Lofsönginn á Austurvelli 17. júní 1944 og svo kór syngja lagið á Þingvöllum sama dag; maður heyrir meira að segja í íslenska vindinum. Fallegasta útgáfan þykir mér þó án efa þessi frá Sinfóníuhljómsveit Íslands. Auði hefur ekki þótt saga þjóðsöngsins eins skemmtileg og spennandi og mér, eða kannski segi ég bara ekki nógu skemmtilega frá. Henni þykir t.d. ekkert merkilegt að Íslendingar þurftu að kaupa höfundarrétt af laginu af dönskum kaupmanni 1948 og réttinn af ljóðinu frá erfingum Mattíasar Jochumsonar 1949. Ég ætla ekki að segja ykkur allt, best að skilja eitthvað eftir handa ykkur að lesa ;) Neðst á síðunni er síðan að finna linka yfir á fjölmargar þýðingar af fyrsta erindinu. Þar sem við búum á svo frábærum stað, nálægt náttúru í nánast allar áttir, þá skruppum við í picnic um kvöldmatarleytið í gær. Tók okkur aðeins 7 mín að hjóla í trjágarð fyrir framan Ulriksdalsslottet og borðuðum við þar samlokur og snakk, lásum soldið og sóluðum okkur. Þetta er einn af þeim stöðum sem gestirnir okkar munu vera teknir til. þriðjudagur, júní 14, 2005
Við Auður erum búnar að horfa á alla 25 LOST þættina og ég verð að segja það að ég er vonsvikin. Hvað á það að þýða að láta mann horfa spenntan á heila seríu og leyfa manni ekki að þokast einu skrefi nær sannleikanum. Hversu margar seríur ætla þeir eignlega að gera áður en maður fær að vita hvað í fjandanum er um að vera á þessari eyju. Ætli ég sé ekki bara svona svekkt því ég hélt að það væru bara 25 þættir og ég fengi að vita allt í seinasta þættinum. Ég bíð því spennt eftir fleiri þáttum! Á sunnudaginn komu saman 12 manns úr billjardklúbbnum okkar heima hjá okkur til að horfa á The Hustler, sem er btw billjardmynd. Allir búnir að fá sér sæti og búið að setja alls kyns góðgæti á borðið þegar myndinni var skellt í. Og hvað haldiði að við sjáum; DVD tækið okkar sagðist að um rangt "region" væri að ræða, þ.e. tækið okkar er gert fyrir Evrópskan markað en myndin fyrir Amerískan. Sem betur fer voru einhverjir snillingar meðal oss sem töldu að það væri hægt að gera okkar "region-free" og ættum við þá að geta spilað alla DVD diska sem við vildum. Svo reyndist vera. Hrönn googlaði fram ótrúlega síðu þar sem einhverjir voru með leiðbeiningar um hvernig ætti að hakka DVD spilarann okkar en til þess þurfti maður að ýta á hina furðulegustu takka, langt frá því að vera augljóst. Sumir DVD spilarar eru því greinilega búnir til með þann möguleika að spila alla DVD diska en maður getur ekki nýtt sér möguleikann nema að maður sé til í að borga fyrir það, eða að leita á netinu! mánudagur, júní 13, 2005
Í seinustu viku störðum við Auður hissa á eitt hornið á húsinu okkar þegar lítill fugl flaug aldeilis óhræddur að loftræstisrimlum og tróð sér inn. Fuglinn staldraði afar stutt við og grunaði okkur strax að hann ætti hreiður þarna inni. Að sjálfsögðu hlupum við að og hleruðum og heyrðist lágt tíst. Áðan vatt ég mér út með myndavélina okkar og koll, hlammaði mér niður rétt fyrir framan loftræstigatið og tók mynd af vettvangnum. Ég þurfti ekki að bíða lengi þar til fuglinn birtist en sá var heldur illa við nærveru mína og reyndi hvað hann gat að hemja sig í að fæða ungana. Ég býst nú við að fuglinum hafi enn minna litist á það þegar kisi einn var líka kominn með stúkusæti fyrir framan hreiðrið. Kattargreyið hefur ekkert getað ráðið við frumþarfirnar í sér þegar ungarnir skræktu af og til af svengd. Ég sá orðið fram á að ná engum myndum svo ég rak köttinn í burtu. Þó leið þónokkur stund þar til fuglinn þorði að fara inn í loftræstigatið. Öruggara var að fljúga svona eins og tíu sinnum að gatinu og fljúga burtu, bara til að sjá hvað ég myndi gera. Ég hlýt hins vegar að hafa sýnt smá vinaþel þegar ég rak köttinn burtu, nema að fuglinn hafi verið að ærast yfir orginu í ungunum, því eftir örugglega samanlagt korter þá smeygði fuglinn sér loksins inn. Hérna sjáið þið myndir af kettinum horfa girndaraugum á loftræstigatið, fuglinn fylgjast með kettinum, fuglinn sitja á gatinu og smeygja sér svo inn. Ég náði ekki mynd af honum þegar hann kom aftur út því hann er alveg eldsnöggur af því. sunnudagur, júní 12, 2005
Á föstudaginn fórum við Auður í leikhús ásamt Külliki, samstarfskonu minni, og Mårten manninum hennar. Við fórum í sjálft Stockholmsleikhúsið og sáum Sommargäster (Sumargestir) eftir rússann Gorkij. Mér þótti leikritið alveg ofsalega skemmtilegt, mjög líflegt, skemmtilegt svið (lítið hús og lítil sundlaug) og fínir leikarar. Auðvitað gaf það nokkur extra stig að íslensk leikkona var á sviðinu; Bergljót Árnadóttir. Það er óvíst að þið þekkið hana því hún virðist hafa búið í Svíþjóð seinustu 30 ár, en góð var hún eins og Íslendingi sæmir! Við Auður vorum búnar að ákveða að borða saman áður en við færum í leikhúsið, á ítölskum stað rétt hjá sem við höfum prófað tvisvar áður. Við vorum báðar seinar úr vinnunni og mættum því á staðinn klukkan 18. Við vorum frekar snöggar að ákveða okkur og panta og fengum matinn hálftíma fyrir sýninguna. Og þá var heldur betur sett í gang með að háma í sig. Svo mikið lág okkur á að við báðum um reikninginn í miðjum klíðum, löggðum peningana á borðið og fórum. Að sjálfsögðu náðum við í leikritið á réttum tíma en þetta var alls ekki draumamáltíðin okkar; þó betra en McDonald’s. Þá vitið þið það, maður þarf ekki nema 50 mínútur inni á veitingastað! Er búin að setja nokkrar myndir frá 12. maí til dagsins í dag inn á myndahornið; Einar í heimsókn; Uppþvottavélin tengd; Búin til brúðkaupsboðskort; Íbúðin og billjardfundur hjá Auði. miðvikudagur, júní 08, 2005
þriðjudagur, júní 07, 2005
Nú erum við á fullu í að undirbúa brúðkaupið, þið ættuð líka að byrja að skrifa lofræðurnar um okkur sem þið ætlið að halda...... Hluti af undirbúninginum gerði mig frekar þunglynda áðan, því ég þurfi að skrifa sýslumanninum í Reykjavík varðandi hjónaskilnaðarmál númer 411-00- eitthvað. Ég er hjónaskilnaðarmál númer eitthvað! En svo mundi ég eftir því að Mummi varð 30 ára á sunnudaginn og þá tók ég aftur gleði mína. Annars var þjóðhátíðardagur svía haldinn hátíðlegur í gær og hann var í fyrsta skipti almennur frídagur. Flestir svíar skömmuðust sín pínu. Það er nefnilega sænsk rétthugsun að vilja ekki halda upp á þjóðhátíðardaginn. Þeir sem halda upp á þjóðhátíðardaginn eru rasistar, “hæ hó og jibbí jei og jibbí jei það er komin 6. júní” þýðir greinilega “Svíþjóð fyrir svía” eða eitthvað svoleiðis. Þetta er stórmerkilegt viðhorf því svíar eru held ég næst-sjálfumglaðasta þjóð sem ég veit um. Það þykir engum neitt athugavert við að fullyrða í fjölmiðlum að sænskt kjöt/fiskur sé heilsusamlegra en annað kjöt/fiskur, að sænsk börn séu betri en önnur börn, að sænsk heilbrigðisþjónusta sé effektífari en önnur heilbrigðisþjónusta, að sænsk hönnun sé flottari en önnur hönnun, að sænska stefnan í áfengis- og fíkniefnamálum sé réttari en annara og svo framvegis “Sænskt er betra” þýðir greinilega ekki “útlenskt er verra”. (btw þá unnu svíar júró í ár, söngkonan sem flutti lag Grikklands er uppalin í Svíþjóð). Vonum bara að frí á þjóðhátíðardaginn fái þá til að syngja ekki “sænskt er betra” í amk viku á eftir. laugardagur, júní 04, 2005
þriðjudagur, maí 31, 2005
Ég fékk mynd af guðsyni mínum frá Ingu frænku. Það er ánægjulegt að vita að hann er á fullu í íþróttum, ég er sannfærð að um upprennandi stjörnu sé að ræða. föstudagur, maí 27, 2005
Hlín lét okkur eftir nýtt test í kommentakerfinu sem reiknar út fyrir þig hvaða aldri þú tilheyrir. Það er öllu auðveldara að sjá á þessu testi hvort það passi eður ei þar sem útkoman á við um nútíðina, maður þarf því ekki að bíða í 50-70 ár. Það er skemmst frá því að segja að ég tilheyri 29 ára aldurshópnum, haga mér þ.a.l. alveg í takt við líffræðilegan aldur (minna en 2 mánuðir í 29. árið). fimmtudagur, maí 26, 2005
Nokkrir hafa tekið prófið sem ég setti inn á mánudaginn. Skv. testinu verður Karvel 73 ára, Arna 76, Finnbogi 79, Ósk 85, og Snævar 91 ef hann er jakvaedur en 82 ef hann er stressadur i vinnunni og flozar ekki tennurnar! Eins og öll önnur test sem við setjum á síðuna okkar þá gefur þetta afar nákvæma mynd af framtíðinni! Þar sem framtíðin miðast við nútíðina þá er auðvelt að hafa áhrif á framtíðina. Ég er búin að prófa alla möguleikana í testinu og sé að það er mest hægt að verða 97 ára. Að sjálfsögðu vita þeir sem gerðu testið að til er fólk sem er eldra en 97 ára en þeir vilja ábyggilega ekki gera okkur of miklar vonir og setja því þessi efri mörk. Pælið bara í því hvað þið verðið yfirþyrmandi ánægð þegar þið náið 98 ára aldri, þið bjuggust aldrei við því þar sem það var ekki mögulegt skv. testinu. Það eru því greinilega bara hamingjusamir tímar framundan. Allavega, til að lengja líf ykkar þá eru þetta réttu svörin: 1. How much sleep do you get each night? At least seven hours 2. Do you smoke? No 3. Do you drink more than three drinks a week? No 4. Do you get at least a half hour of exercise, six days a week? Yes 5. Do you take a multivitamin regularly? Yes 6. Are you overweight? No 7. Do you floss your teeth daily? Yes 8. Do you like to drive fast? No 9. Have you driven drunk (or ridden with a drunk driver) in the past three years? No 10. Your relationship status is: In a happy committed relationship 11. Do you eat your fruits and vegetables? Yes 12. Do you eat breakfast? Daily 13. Do you suffer from depression? No 14. Do you practice safe sex? Always 15. In general, you'd say your life is: Pretty low stress 16. Do you belong to a volunteer group or church you attend regularly? Yes 17. You consider yourself to be: Lucky 18. Do you own a dog? Yes 19. Do you practice meditation or yoga? Yes 20. Your household income is: On the average to high side Það er augljóst að þið verðið að taka ykkur á í sumum atriðum til að ná hærri aldri. T.d. verður maður að hætta að vera þugnlyndur, já, bara hætta því, það gengur alls ekki. Fátækt gengur heldur ekki enda stefni ég að því persónulega að verða rík. Svo verður maður að álíta sjálfan sig hamingjusaman, það skiptir engu máli hvort maður sé það í raun og veru, bara að maður haldi það. Til að lifa lengur verður Sigrún greinilega að láta verða að því að stela hundi sem kannski verður til þess að stressfaktorinn eykst og það jafnar þá út ánægjuna af hundkvikindu, auk þess mun það líklega minnka aldurinn á Snævari. Hundsstuldur er því út úr myndinni, Sigrún! Það virðist vera að maður verði að velja milli þess að eiga hálf leiðinlegt og langt líf eða ánægjulegt og styttra líf því það er slæmt að keyra hratt og drekka meira en 3 drykki á viku. Ætli við komumst annars ekki öll að þessu síðar. þriðjudagur, maí 24, 2005
Samkvæmt testinu í gær þá verð ég 73 ára sem passar afar illa við þá staðreynd að ég ætla að verða 100 ára. Það að innkoma heimilisins aukist síðar eykur bara lífslengd mína um 3 ár. Þetta er greinilega bull, eins og ég mun sýna fram á eftir 71 ár. Á föstudaginn fengum við lánaða nýju borvélina hjá Hrönn og Georg og ég reyndi að bora tvö göt á laugardeginum með borunum okkar. Það gékk afar illa, annað gatið varð tvöfalt breiðara en áætlað var og hitt gékk ekki neitt að dýpka sem endaði síðan í því að ég braut einn bor. Áætlun dagsins er því að fara niður í bæ og leigja rosalega borvél með dúndurborum, því með þessu áframhaldi munu veggirnir okkar líta út eins og eftir sprengiárás. Og svo eru það helvítis nágrannarnir. Hvurn fjandann á það að þýða að byrja að kyrja klukkan 23:10 og það á blasti. Við vitum að það býr útlensk fjölskylda fyrir ofan okkur, tyrknesk eða eitthvað í þá átt, sem við erum ekkert á móti per se, Auður hjálpaði meira að segja kellingunni eitt sinn upp með matvörur. En þegar nágrannarnir (sama af hvaða kynþætti) byrja með bölvaðan hávaða á venjulegum svefntíma og 2 tímum eftir leyfilegan sænskan hávaða þá er mér illa við þá. mánudagur, maí 23, 2005
Fann gáfulegt test á netinu sem segir til um hversu lengi þú munt lifa. Í gær fórum við heldur betur í göngutúr. Við Auður ásamt Georg löbbuðum í kringum ágætlega stórt vatn sem kallast Brunnsviken. Vatnið er alveg rétt hjá okkur og leiðin kringum það er alveg helvíti falleg. Túrinn er um 12 km (+ 2 km til og frá) og tók okkur 2 tíma og 50 mínútur. Því miður var myndavélin okkar batteríslaus og því engar fallegar myndir til að sýna ykkur. Það er líka miklu skemmtilegra fyrir ykkur sem komið í heimsókn að sjá þetta með eigin augum, það er alveg öruggt að einhver ykkar verða dregin hringinn. Þegar við komum heim til Hrannar og Georgs beið okkar nýbakað brauð og vöfflur. Ef þetta er díllinn þá er mögulegt að við séum til í að leggja á okkur þriggja tíma göngu á hverjum sunnudegi. Díses hvað maður getur orðið pirraður hérna. Fyrir 8 vikum hringdi ég í símafyrirtækið Tele2, sem sér um breiðbandið okkar, til að fá símanúmer og eitthvert stykki sem maður smellir á breiðbandsúttakið sem maður tengir síðan símann við. Þetta er þægilegasti og ódýrasti kosturinn fyrir okkur því við borgum einungis 200 SEK fast gjald á mánuði fyrir breiðband og getum þá horft á sjónvarpið, verið með netið og eigum síðan að geta verið með síma sem maður borgar einungis af ef maður hringir (sem sagt ekkert grunngjald fyrir símann). Ég talaði við einhverja konu sem tók niður allar nauðsynlegar upplýsingar um Auði og svo sagði hún að þetta tæki 2-3 vikur og Tele2 myndi hringja í okkur (í gsm símann). 4 vikum síðar hringdi ég í Tele2 til að kanna hvort eitthvað bólaði á símtali frá þeim. Konan sem svaraði sagðist ekkert vita um málið en hún tæki gjarnan við öllum upplýsingum aftur. Tveimur vikum síðar, þ.e. eftir samtals 6 vikur, var þolinmæði mín farin að dvína og hringdi ég einu sinni enn í Tele2. Sú sem svaraði í þetta sinn sagði að það væri engin ástæða til að taka niður upplýsingarnar enn einu sinni, þetta ætti að vera í kerfinu og málið væri bara svo einfalt að það væri röð, ekkert við því að gera. Okkur ætti að berast bréf innan skamms sem innihéldi fullt af upplýsingum og 5 dögum síðar myndum við fá upphringingu frá Tele2 þar sem við gætum valið okkur símanúmer. Í dag, eftir samtals 8 vikur, var ég orðin frekar tæp og hringdi því í fjórða skiptið og útskýrði málið. Að sjálfsögðu bað ég um að fá að tala við einhvern sem gæti einfaldlega látið mig fá símanúmer á staðnum því þetta ferli á ekki að þurfa að taka svona langan tíma. Í þetta sinn var karlmaður sem svaraði og sagði hann mér strax að það væru engar upplýsingar um Auði hjá þeim. Ekki varð þetta til að róa mig niður þar sem ég hafði gefið tveimur konum allar nauðsynlegar upplýsingar. Svo sagði hann að það væri ekki hægt að panta breiðbandssímanúmer og meðfylgjandi í gegnum síma, maður þyrfti að skrá sig á netinu. Þá gat ég ekki stillt mig um að biðja manninn um að e-maila vinnufélögum sínum og segja þeim að gefa fólki upp réttar upplýsingar þegar maður hringdi, ég væri aldeilis ekki hrifin af því að þurfa að bíða svona lengi eftir einu símanúmeri. Það kom örlítið hik á manninn, sem er greinilega alinn vel upp af fyrirtækinu og búinn að taka 10 standarkúrsa um sænska kurteisi við viðskiptavini, og svo sagði hann að það væri hægt að koma upplýsingunum áleiðis. Ég varð nú soldið hrifin af því að maðurinn æsti sig ekki á móti heldur tók skítnum sem var skellt framan í hann þó hann væri ekki einu sinni ætlaður honum. Það er svona fólk sem á að vinna í þjónustufyrirtækjum; kurteist fólk sem getur gefið upp réttar upplýsingar til viðskiptavina. Ef ég vissi hvað maðurinn héti væri ég til í að hafa samband við Tele2 og lofa hann. Og því miður veit ég ekki hvað þessar konur heita heldur því þær fengju sko ekki eins góð ummæli. Ég er búin að skrá Auði á netinu og eigum við að fá símanúmer eftir 2-3 vikur; við sjáum til með það! miðvikudagur, maí 18, 2005
Við erum alltaf að koma okkur betur og betur fyrir í íbúðinni, sem mér finnst við eiginlega ekki geta kallað lengur “nýju íbúðina” því við fluttum inn í hana fyrir tæpum 6 vikum. Þetta er því að verða ein lengsta tiltekt sem um getur, við erum bara svo óendanlega latar og horfum mun frekar á sjónvarpið en að taka til. Þegar við fluttum inn keyptum við stóra og fína uppþvottavél og hugsuðum okkur gott til glóðarinnar að þurfa aldrei að eyða tímanum okkar frekar í þá vitleysu að vaska sjálfar upp. Þar höfðum við heldur betur rangt fyrir okkur. Við pöntuðum pípara til að tengja gripinn og sá sagðist oft og mörgum sinnum ætla að koma. Á mánudaginn, sem sagt eftir fimm vikna bið, brást mér algjörlega þolinmæðin. Ég afpantaði píparavesalinginn, dreif mig út í búð og keypti allt sem uppá vantaði til að tengja vélina. Auðvitað nenntum við síðan ekki að tengja vélina á mánudaginn (horfðum frekar á sjónvarpið), enda ekki algjörlega nauðsynlegt; hreinu diskarnir voru ekki búnir. Undir morgunmatinn (brauð) í gær notaði ég sama diskinn í þriðja daginn í röð (án þess að þvo hann) auðvitað af því að þetta var seinasti litli diskurinn. Og í kvöldmatinn í gær notuðum við seinasta diskinn í skápnum og einn notaðan disk. Þarna var því komin algjör neyð á heimilinu. Leirtau út um allt í eldhúsinu (ekki svo sem óvanaleg sjón) og við ekki í stuði til að vaska upp frekar en fyrri daginn. Eftir að hafa tekið myndir af öllu klabbinu undir vasknum og sent Hauki bróður til ráðfæringar þá gerðum við okkur lítið fyrir og tengdum uppþvottavélina alveg snilldarlega. Það var svo gaman að lifa í gær þegar þessi elska malaði og malaði og þvoði allt upp fyrir okkur og við gátum eytt meiri tíma fyrir framan imbann. Já, og fyrir þau ykkar sem viljið tala við okkur á Skype þá er notendanafnið okkar "aujaogemo". föstudagur, maí 13, 2005
Við Auður vöknuðum kl. 4:30 í nótt til að kveðja Einar. Greyið þurfti að taka lestina frá Stokkhólmi til Köben klukkan hálf sex til að ná flugvél frá Köben til Íslands. Eins drulluþreyttur og maður getur verið eftir 7-8 tíma svefn þá var ég eiginlega ekkert þreytt eftir fjóra tímana sem ég náði að leggja mig fyrir kveðjustundina. Þegar til Íslands var komið ætlaði Einar að fara nánast beint upp á jökul með ferðafélögum sínum. Díses, hvaðan kemur öll þessi orka eiginlega, Einar. Vonandi að áætlunin þín hafi staðist. Það er næsta víst að við bjóðum Einari aftur í heimsókn. Fyrir utan það að vera afar þægilegur og skemmtilegur gestur þá notaði hann nánast engin eldhúsáhöld á meðan dvölinni stóð (sem þýðir að við Auður þurftum ekkert að hafa fyrir að vaska upp eftir hann), kom með 3 hraunkassa og bauð okkur út að borða í gær á frábærum ítölskum matsölustað (sem við fórum með mömmu og ömmum hennar Auðar einu sinni). Í gær var enn eitt breikþrúgið á heimilinu. Í Köben græjuðum við okkur upp með heyrnatóli sem ég tengdi við tölvuna eftir að hafa hlaðið niður því frábæra samskiptaforriti Skype. Með því getum við hringt algjörlega ókeypis í tölvur hjá öðru fólki sem hefur Skype. Skype býður einnig upp á möguleikann að hringja í venjulegan síma og það nýtti ég mér einmitt í gær, bæði af því að það er þrefalt ódýrara en að hringja úr síma í síma og einnig af því að við erum ekki komnar með venjulegt símanúmer. Að sjálfsögðu var fyrsta símtalið til mömmu og pabba og virkaði Skype þokkalega vel, ekki eins vel og milli tveggja síma en nógu gott var það fyrir 2.9 ÍSK/mín. Núna er pabbi búinn að fá sér Skype og þá getum við hringt á Álfhólsveginn fyrir 0 ÍSK/mín. Þvílíkt og annað eins. Tæknin í dag er alveg hreint mögnuð! En ég steingleymdi að segja frá einni aðalfréttinni úr Köben. Ég keypti mér brúðarföt, frá toppi til táar. Þannig var mál með vexti að þegar við Auður (við nokkrar aðrar konur á besta aldri) vorum á Strikinu þá rak Auður augun í kápu sem kona ein var í. Kápan var hvít að utan (eins og ég hef haft í huga) og turkisblá að innan sem er einmitt liturinn á brúðarkjólnum hennar Auðar. Hún Auður mín tók sig til og hljóp eins og fætur toguðu á eftir konunni, yfir torg, yfir tvær götur og inn í búð sem vildi svo skemmtilega til að konan vann í og hafði einmitt fengið kápuna úr. Við þustum því allar þangað og mér var skipað í nokkrar miður heppilegar flíkur en að lokum í hvítu kápuna, turkisbláan hlýrabol, hvítar buxur og turkisblátt hálsmen. Þetta passaði allt svo vel saman að það var keypt á staðnum ásamt turkisbláum eyrnalokkum. Seinna sama dag fundum við hvíta prinsessuskó á mig og dressið því fullkomnað. Auði var mikið létt eftir þetta enda verið stressuð í hálft ár yfir því að ég hafi ekki fundið mér brúðarföt. Ég hef hins vegar verið hin rólegasta þar sem ég veit að lánið leikur endalaust við mig. Auður keypti sér líka hvíta prinsessuskó og fullkomnaði sitt dress. Þá er bara að bíða eftir að 13. ágúst renni upp. Við Auður vöknuðum kl. 4:30 í nótt til að kveðja Einar. Greyið þurfti að taka lestina frá Stokkhólmi til Köben klukkan hálf sex til að ná flugvél frá Köben til Íslands. Eins drulluþreyttur og maður getur verið eftir 7-8 tíma svefn þá var ég eiginlega ekkert þreytt eftir fjóra tímana sem ég náði að leggja mig fyrir kveðjustundina. Þegar til Íslands var komið ætlaði Einar að fara nánast beint upp á jökul með ferðafélögum sínum. Díses, hvaðan kemur öll þessi orka eiginlega, Einar. Vonandi að áætlunin þín hafi staðist. Það er næsta víst að við bjóðum Einari aftur í heimsókn. Fyrir utan það að vera afar þægilegur og skemmtilegur gestur þá notaði hann nánast engin eldhúsáhöld á meðan dvölinni stóð (sem þýðir að við Auður þurftum ekkert að hafa fyrir að vaska upp eftir hann), kom með 3 hraunkassa og bauð okkur út að borða í gær á frábærum ítölskum matsölustað (sem við fórum með mömmu og ömmum hennar Auðar einu sinni). Í gær var enn eitt breikþrúgið á heimilinu. Í Köben græjuðum við okkur upp með heyrnatóli sem ég tengdi við tölvuna eftir að hafa hlaðið niður því frábæra samskiptaforriti Skype. Með því getum við hringt algjörlega ókeypis í tölvur hjá öðru fólki sem hefur Skype. Skype býður einnig upp á möguleikann að hringja í venjulegan síma og það nýtti ég mér einmitt í gær, bæði af því að það er þrefalt ódýrara en að hringja úr síma í síma og einnig af því að við erum ekki komnar með venjulegt símanúmer. Að sjálfsögðu var fyrsta símtalið til mömmu og pabba og virkaði Skype þokkalega vel, ekki eins vel og milli tveggja síma en nógu gott var það fyrir 2.9 ÍSK/mín. Núna er pabbi búinn að fá sér Skype og þá getum við hringt á Álfhólsveginn fyrir 0 ÍSK/mín. Þvílíkt og annað eins. Tæknin í dag er alveg hreint mögnuð! En ég steingleymdi að segja frá einni aðalfréttinni úr Köben. Ég keypti mér brúðarföt, frá toppi til táar. Þannig var mál með vexti að þegar við Auður (við nokkrar aðrar konur á besta aldri) vorum á Strikinu þá rak Auður augun í kápu sem kona ein var í. Kápan var hvít að utan (eins og ég hef haft í huga) og turkisblá að innan sem er einmitt liturinn á brúðarkjólnum hennar Auðar. Hún Auður mín tók sig til og hljóp eins og fætur toguðu á eftir konunni, yfir torg, yfir tvær götur og inn í búð sem vildi svo skemmtilega til að konan vann í og hafði einmitt fengið kápuna úr. Við þustum því allar þangað og mér var skipað í nokkrar miður heppilegar flíkur en að lokum í hvítu kápuna, turkisbláan hlýrabol, hvítar buxur og turkisblátt hálsmen. Þetta passaði allt svo vel saman að það var keypt á staðnum ásamt turkisbláum eyrnalokkum. Seinna sama dag fundum við hvíta prinsessuskó á mig og dressið því fullkomnað. Auði var mikið létt eftir þetta enda verið stressuð í hálft ár yfir því að ég hafi ekki fundið mér brúðarföt. Ég hef hins vegar verið hin rólegasta þar sem ég veit að lánið leikur endalaust við mig. Auður keypti sér líka hvíta prinsessuskó og fullkomnaði sitt dress. Þá er bara að bíða eftir að 13. ágúst renni upp. þriðjudagur, maí 10, 2005
Komum heim frá Köben í gær með Einar Elí í eftirdragi. Við Auður erum sem sagt búnar að vera í fríi í Köben í rúma 9 daga. Fyrst gistum við hjá Bigga og Hlín en seinni hlutann vorum við hjá Kötu og Ara. Þessu réði aðallega viðvera tengdamömmu, en hún kom seinasta miðvikudag og vildum við að sjálfsögðu þá gista með henni hjá Kötu og Ara. Veðrið er búið að vera týpískt, sól í einn dag og svo rigning að mestu. Það skiptir greinilega engu máli hversu lengi við erum í Köben, við fáum bara max einn sólardag og svo rigningu.Við létum þetta vanalega ekki á okkur fá og röltum Strikið margoft. KFC (Kentucky Fried Chicken) var heimsótt þrisvar sinnum enda í miklu uppáhaldi hjá okkur og ófánlegt í Svíþjóð. Einn daginn fór Hlín með okkur í pólska búð til að kaupa Prince Póló en það er einnig óþekkt vara í Svíaríki. Við buðum Einari voðalega ánægðar upp á Prince Póló í gær en hann afþakkaði, okkur til mikillar furðu en föttuðum síðan að Prince Póló fæst á hverju götuhorni á Íslandi og það er meira að segja einn sjálfsali í anddyrinu á vinnustaðnum hans Einars. Annars gerðum við nú mest lítið í ferðinni. Átum alveg ógrynni af sælgæti og snakki sem við skoluðum niður með kóki. Við grilluðum eitt kvöld hjá Bigga og Hlín og buðum Kötu og Ara. Anna Kristín bauð okkur eitt kvöld út og annað kvöld eldaði Ari frábæra pastaréttinn sinn eftir ósk frá mér. Eftir að hafa gengið strandlengjuna niðri í bæ þá hefur Auður skipt algjörlega um skoðun á Köben, finnst borgin bara vera orðin býsna falleg. Eftir allan lúxusinn var frekar erfitt að drulla sér á lappir í morgun og fara í vinnuna. Ég verð greinilega að fara að vinna harðar að því að verða forrík til að geta lifað lífinu. Takk kærlega fyrir gistinguna og samveruna, Biggi, Hlín, Valtýr, Ari, Kata og Anna Kristín. mánudagur, apríl 25, 2005
laugardagur, apríl 23, 2005
Við fengum að vita í gær að á þriðjudaginn næsta munu málarar mæta kl. 7:30 um morguninn heima hjá okkur. Þeir eiga sem sagt að mála stofuna og svefnherbergið og munu vera gestir á okkar heimili í þrjá daga. Íbúðin mun ábyggilega verða alveg ofsalega flott á eftir og við getum þá loksins farið að hengja upp myndir og annað í stofunni. Fyrir þau ykkar sem hafa áhuga á blómum eða vísindum eða litum eða einhverju öðru þá fann ég þessa afar sérstaka síðu þar sem maður getur séð blóm með augum okkar og augum sumra dýra, þ.e. hvernig blómin líta út í venjulegu ljósi og síðan í útfjólubláu ljósi. Oft eru okkur hulin afar falleg mynstur í blómunum sem einungis sést með útfjólubláu ljósi. föstudagur, apríl 22, 2005
Ég er búin að vera slatta á labinu í vikunni. Að sjálfsögðu er útvarp á hverju labi til að fá fólk til að vinna meira og betur. Ég veit yfirleitt ekki á hvaða stöð er stillt á fyrr en það er tilkynnt og ég stend aldrei í því að skipta, hlusta einfaldlega á það sem er í gangi. Vanalega hefur verið soldið hress stöð (P3) á synthesulabinu en í seinustu viku skipti einhver yfir á Lugna favoriter (Uppáhalds rólegu lögin). Sem fyrri daginn þá hlusta á það sem er í boði og þegar ég er einsömul þá sleppi ég mér alveg og raula smá með í þeim fáu lögum sem ég kann meira en eitt orð í. Ég er alveg ferlega léleg í textum og enn verri í flytjendum og svoleiðis dóti. En mér varð eiginlega alveg um og ó eftir að hafa tekið vel undir með einu lagi þegar þáttastjórnandinn tilkynnti að þetta hefði verið Céline Dion með lagið All by myself. Fyrir það fyrsta er Céline ekki mjög vinsæl á mínu heimili, hvað þá hjá vinunum. En það varð samt ekki til að brjóta mig alveg niður því ég var svo ánægð með að kunna soldið af texta í einhverju lagi og svo verð ég bara að viðurkenna að lagið er soldið catchy. Vona að hún Auður mín lesi ekki þetta blogg ;) miðvikudagur, apríl 20, 2005
Pabbi kom í heimsókn í gær því hann þurfti að fara á fund með sænskum getraunum í dag. Að sjálfsögðu fékk hann konunglegar móttökur. Taskan var dregin fyrir hann um stund, Auður bakaði frábærar pönnukökur (kom sér vel fyrir gestinn að hafa komið með sítrónudropa) að vanda og svo grilluðum við um kvöldið, annað grillið á árinu. Meðan við Auður vorum að útbúa grillmatinn náði gesturinn að sofna sitjandi í sófanum okkar og smelltum við mynd af því sem kemur bráðlega á netið. Annars slöppuðum við bara voða vel af í gær, átum á okkur gat og gláptum á sjónvarpið. Líf okkar Auðar er strax orðið venjulegt að nýju, pabbi fer beint af fundinum í dag á flugvöllinn og flýgur til London þar sem hann og mamma ætla á fótboltaleik. Næsti gestur mun vera Einar Elí sem við dröslum með okkur frá Köben 9. maí. Pabbi mun koma aftur í maí; annar fundur. Og Kalli og Öggi eru búnir að ákveða að fara í picnic með okkur í maí. Það er því von á þvílíku fjöri hjá okkur á næstunni. mánudagur, apríl 18, 2005
Núna er baðherbergið komið í stand hjá okkur. Veggirnir eru algjörlega útboraðir en nánast öll göt eru falin með hillunum okkar og speglinum. Sá sem flytur inn á eftir okkur mun ekki eiga eins fallegt baðherbergi og við ef hann er ekki til í að kaupa allt af okkur sem við höfum sett upp. Baðherbergið er alveg ofsalega flott allavega. Til verksins fengum við lánaða borvél úr vinnunni minni því vélin okkar réð ekki við þetta, enda ekki höggborvél. Þrátt fyrir að líta ágætlega út þá fríkaði þessi borvél tvisvar út. Vegna álags bognuðu tveir boranna alveg eins og spaghettí, það var alveg fáránlegt. Einnig máluðum við þrjá skápa að innan, ramma og skóhillu í stíl, og helminginn af forstofunni. Á næstu dögum munum við mála hinn helminginn af forstofunni í afar upplífgandi lit fyrir sálina (það stóð allavega í málningabúðinni) og hengja upp spegla og svoleiðis. Hins vegar getum við enn ekki hengt upp neitt í stofunni því hún mun vera tekin í gegn síðar, vitum enn ekki hvenær! Það skiptir samt ekki höfuðmáli því sjónvarpið okkar er tengt og virkar glymrandi vel! Á laugardaginn kom Hrönn í heimsókn til okkar því hún er ein heima þessa daga og Auður var búin að lofa henni pönnukökum. Fyrsti grillmaturinn okkar leit dagsins ljós um kvöldið og sátum við allar þrjár í stófanum allt kvöldið með alls konar óhollustu og gláptum á sjónvarpið. Við erum búnar að panta pípara til að tengja uppþvottavélina okkar og ætlar hann að reyna að koma í vikunni. Við vonum svo innilega að það gangi upp því við erum fyrir löngu orðnar hundleiðar á öllu þessu uppvaski. miðvikudagur, apríl 13, 2005
Þá er fyrsta bloggið frá nýja heimilinu okkar. Eina sem ég hef að segja er að ég lagði inn myndir af íbúðinni. þriðjudagur, apríl 12, 2005
Ég var víst ekki búin að nefna það að í nýju íbúðinni verðum við með netið sem þýðir að við munum að sjálfsögðu blogga meira. Þetta þýðir líklega líka að tölvan okkar kemst í betra stand. Við höfum ekki uppfært forrit í tölvunni í eitt og hálft ár og hefur hún verið meira eða minna undarleg. Vandamálin lýsa sér helst í því að ekkert birtist á skjánum þegar maður kveikir á henni. Við Auður og Mummi fórum ásamt Gauta frænda hans Mumma á djasstónleika seinasta fimmtudag. Ég er orðin frekar sjóuð í að hlusta á djass og fannst mér þessir nokkuð skemmtilegir. Hins vegar er það þokkalega áberandi hvað djassleikarar eru furðulegir og þá meina ég stórfurðulegir. Aðrar fréttir; bæði góðar og slæmar. Þegar Mummi kom jöpluðum við á Hrauni og Florida þrjú kvöld í röð; einn kassi á kveldi. Þvílíkt himnaríki. Ég helda barasta að Florida (sem ég smakkaði í fyrsta skiptið núna, ég er ekki svo mikið fyrir breytingar) sé betra en Hraun, bjóst aldrei við að ég myndir segja þetta. Slæmu fréttirnar eru að allt súkkulaðið er búið! Hins vegar eru góðar fréttir í vændum. Pabbi sagði mér áðan að hann kæmi kannski í næstu viku til Stokkhólms. Vona að hann taki með sér eins og 2-3 Florida! Á föstudaginn eyddum við heldur betur peningum, samt engu í vitleysu. Keyptum ósköpin öll af mismunandi vörum í IKEA sem munu sóma sér vel í nýju íbúðinni. Við erum búnar að tengja það mikilvægasta; sjónvarpið, videoið og DVD-ið, allt silfrað í stíl frá Luoxor. Uppþvottavélin stendur hins vegar enn í plastinu í stofunni. Á laugardaginn fluttum við á rúmum þremur tímum. Hjálparmennirnir okkar (Georg, Mummi og ólétt Hrönn) voru nefnilega svo aktívir að þetta tók enga stund. Ég hef aldrei séð annað eins. Þegar við fluttum fyrir ári vorum við 4 tíma og fannst okkur það vel sloppið. Ég veit ekki hvar þetta endar. En núna þurfum við ekki að flytja í nokkur ár, ekki fyrr en við erum báðar búnar í doktorsnáminu. Mummi fór frá okkur í gær, auðvitað tilneyddur því hann á að halda MS fyrirlesturinn sinn á fimmtudaginn. Við erum því þessa dagana bara smám saman að ganga frá. Ætlum að mála ganginn og nokkra skápa að innan en svo mun húsvörðurinn okkar sjá til að tvö herbergi verði lagfærð á kostnað eigenda. Við sjáum fram á að líða óskaplega vel á nýja staðnum. Við prófuðum nefnilega annan af tveimur pizzustöðunum sem eru í 2ja mínútna fjarlægð og var pizzan alveg frábær. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
